VELİ CANANİ

(1946, Kuyucuk köyü, Arpaçay / Kars - )

       Asıl adı Veli Akbulak’tır. İlkokulu köyünde okudu.Aşıklık geleneği ve şiirle küçük yaşlarda ilgilenmeye başladı. 1957 yılından itibaren Aşık Hasreti’nin (1929-2000) yanında çıraklık yaparak geleneğe ilişkin bilgisini pekiştirdi ve bağlama çalmayı öğrendi. İlk şiirini 1963 yılında yazan Veli Canani, zamanla adını duyurdu. Yöredeki aşık meclislerine katıldı ve birçok aşıkla dostluk kurdu, aynı zamanda kendini geliştirdi.

       1980’li yılların başında bir süreliğine Libya’da çalıştı. Dönüşünde ise İstanbul’a yerleşen Veli Canani, Fevzi Halıcı’nın yorumuna göre Davut Sulari’den (1925-1985) sonra en güzel divan örnekleri vermesiyle tanındı.

       Konya Aşıkları Bayramına da katılan Aşık Canani’nin şiirleri değişik gazete, dergi ve araştırmalarda yayınlandı.

Kaynaklar:

A  http://www.ozanlar.biz/veli-canani.html

Şiirlerinden Seçmeler:

BUDUR

Dinle bu sözümü aziz kardaşım

Sev ki sevilesin hakikat budur

El senin yüceltse kıymetini bil

Hüsniyet temizlik asalet budur

Mecazi dolaşma hakikatı bul

Ağlayanla ağla gülenlerle gül

Lisani cevher ol edeb erkan bil

İnsanlarda güzel hasiyet budur

Canani sazını aşk ile çalsın

Dinlesin yarenler hep mutlu kalsın

Vatana millete can feda olsun

Aşıktaki destan rivayet budur

DAHA ÜMİDİM

Daha ümidim kesildi

Ağlamaktan gülemem ki

Derdim artar günden güne

Çaresini bulamam ki

Kimse yüzüme bakmıyor

Aşkın kalbimden çıkmıyor

Elim göğsümden kalkmıyor

Gözyaşımı silemem ki

Canani der sevdan var ya

Gözyaşımı etmiş derya

Seninle durmak çok zor ya

Artık mutlu olamam ki