ARİF PEKAL

(1938, Aşağı Xod (şimdiki adı Aşağı Maden) Köyü, Artvin - 1991)

       İlkokulu köyünde okudu. Aşıklık ve türkülerle küçük yaşlarda ilgilenmeye başladı. Hem yöresindeki, hem de köylerine gelip giden aşıklar aracılığıyla geleneğe ilişkin bilgisini pekiştirdi. Arif Pekal askerlik yıllarında şiir yazmaya başladı. Yaşadığı sorunları, karşılaştığı ilginç olayları konu alan şiirlere ağırlık verdi.

       Zamanla köy meclislerinde düzenli olarak türkü söyleyerek kendini geliştiren Arif Pekal, köylerine ilişkin araştırmalarda kaynak kişi olarak yardımda bulundu.

       Arif Pekal'in şiirlerini topladığı bir defteri olduğu bilinmesine karşın şimdiye kadar ortaya çıkmadı.

       Arif Pekal köyünde öldü ve orada toprağa verildi.

Kaynaklar:

A  http://xod.biz/sair/arif-pekal.html

Şiirlerinden Seçmeler:

YAVAŞ YAVAŞ

İlkbaharda nida geldi dağlara

Açtı çiçeğini dal yavaş yavaş

Bülbül küsmüş gelmez bizim bağlara

Çünkü kalmamıştı gül yavaş yavaş

Coşkun sıcak o Mayısın peşinde

Haber aldık beşinci ay başında

Altmış iki Mayıs yirmi beşinde

Açıldı gurbete yol yavaş yavaş

Bindik ray üstüne kara trene

Selam verdik eşe dosta yarene

Makinistler el attılar frene

Başladı dönmeye kol yavaş yavaş

Velhasıl ki kıtamıza ulaştık

Bulduk sadık bir hemşeri tanıştık

Giyinip de üç yüz ere karıştık

Kesildi kelleden kıl yavaş yavaş

Bir askere yarım tayin ne fayda

Yetmiyor kaşıklar tabaklar payda

Kantinciler soydu bizi bir ayda

Kalmadı kesede pul yavaş yavaş

Dünyada insanın şerefi yüce

Dertli Arif söyler gitmesin güce

Nöbete kalkmıştım yine bir gece

Baktım ki esiyor yel yavaş yavaş