OZAN ARİF

(1949, Hapu (şimdiki adı Yükselen) Köyü, Alucra / Giresun - )

     Asıl adı Arif Şirin’dir. İlk ve ortaokulu Samsun’da okuduktan sonra, Perşembe Öğretmen Okulun’u bitirdi. Küçük yaşlardan itibaren şiire ve türkülere ilgi duymaya başladı.

       Ozan Arif 1970’li yıllarda birçok kere katıldığı Konya Aşıklar Bayramında tanıştığı değişik aşıklar ve ustası Ardanuçlu Efkari (1900-1980) aracılığıyla geleneğe ilişkin bilgisini pekiştirdi.

       Bir süre çeşitli okullarda öğretmenlik ve yöneticilik yaptı.

       Özellikle politik türkü ve şiirleriyle tanınan Ozan Arif Avrupa’nın birçok yerinde değişik kültürel etkinliklere ve şenliklere katıldı.

       Şiirleri çeşitli kitap, gazete ve araştırmalarda yayımlandı ve birçok kaset/CD hazırladı.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Bir Devrin Destanı (1987)

Kaynaklar:

A  http://www.ozanlar.biz/ozan-arif.html

Şiirlerinden Seçmeler:

GEÇTİ BU ÖMRÜM

Yaşım otuz hem de kırk oldu aha

Yorula yorula geçti bu ömrüm

Ölüp ölüp yeni baştan bir daha

Dirile dirile geçti bu ömrüm

Gidemedim su feleğin suyuna

Felek beni hep getirdi oyuna

Kriz yaptı çilesinin yayına

Gerile gerile geçti bu ömrüm

Hiç bakmadım zalimlerin çapına

Kafa tuttum karşı koydum topuna

Yalnız hakikatin hakkın ipine

Sarıla sarıla geçti bu ömrüm

Ve lakin hor gördü hayat beni hor

Zor imiş hayatta eğilmemek zor

Eğilmedim amma sen gel bana sor

Kırıla kırıla geçti bu ömrüm

Millet dedim anlamadı derdimden

Devlet dedim kuyu kazdı ardımdan

En sonunda en sevdiğim yurdumdan

Sürüle sürüle geçti bu ömrüm

Senelerdir vatanımdan ırağım

Ne mekanım belli ne durağım

Yad ellerde parça parça yüreğim

Yarıla yarıla geçti bu ömrüm

Arif der ki eremedim ahtıma

Veda etmek üz’re gemi rıhtıma

Ele değil ele kara bahtıma

Darıla darıla geçti bu ömrüm