BİLAL CAN

 

(16 Mayıs 1986 - )

Kütahya Dumlupınar Üni. Genel Sosyoloji ve Metodoloji Bölümü'nü bitirdi. Yüksek lisansını da aynı üniversitede "Mustafa Kutlu Öykücülüğünce Mekân: Bir Edebiyat Sosyolojisi" teziyle tamamladı. Yolcu Dergisi'nde yayın koordinatörlüğü yapıyor. Kitaphaber.com.tr sitesinin kurucuları arasında yer alıyor ve 2012 yılından beri Kitaphaber.com.tr nin editörlüğünü, 2015 yılından beri genel yayın yönetmenliğini yapıyor. Kütahya'da yaşıyor; evli ve iki çocuk babasıdır.

Şiir ve yazıları Dergâh, Hece, İtibar, İzdiham, kitaphaber, Mostar, Şehir ve Kültür, Yedi İklim, Yolcu, Yürüyüş,  vbg. dergi ve internet sitelerinde yayımlandı. Sosyolojik çalışmaları mekân, kent, şehir ve edebiyat sosyolojisi üzerine yoğunlaşmıştır.

Ödül: 2013’te Balıkesir Üniversitesi tarafından düzenlenen 14. Geleneksel Şiir ve Hikaye Yarışması’nda şiir dalında birincilik ödülü; “Zaman İçinde Mekân” ile TYB 2021 Şehir Kitabı Ödülü’nü aldı.

Yapıtları: İnceleme: *Kentle Kavga-Mustafa Kutlu Öykücülüğünde Mekan, İst.: İzdiham, 2017 *Kebikeç, İst. İzdiham, 2019 *Zaman İçinde Mekân, Ank.: Hece, 2021

Şiir: *İnsanlığın Ağlama Tarihine Bir Giriş, Ank.: Hece, 2021 *Bir Kuşu Taşlarla Bu Çöle Bağladılar, Ank.: Hece, 2023

*5 Mart 2024 tarihinde güncellendi.

*Yayına hazırlayan: Şükrü Kırkağaç

Şiirlerinden Seçmeler:

ALTINCI REDDİYEYE GİRİŞ

biz beşi bir yerden yakmıştık da umurunda olmamıştı ölen şairlerin haklarında konuştuklarımız

yarım sucuk ekmek napolyona bakıyordu elimizden geldiği kadar bonapart diyeceğiz

şişman kasiyerler boy verecek biz çalışılmış derslerin öncesinde subhanallah çekerken

aklımızdaki yarım şiirlerin nötronlarıyla Uyarlarını protonlarıyla Zarifoğlularını çarpıştıracağız

kim ölen bir şiir kadar ünlenebilir bu dünyada geçmiş günlerin acısını üzerimizden alarak

ben bi şiiri boğdum parmaklarında gecenin ebleh suretleri düştü yanıma ağrının yırtılarak

sonra durup astım tüm yamaçlarına şehrin minaresiz bir resmi düştü aynama

kurtulacak olursak ondan kurtulmuş oluruz o zaman önceleri deriz dört ayrı koldan

anlayarak gibi yaparız kısa cümleler kurarak omzuna dokunuruz anlarız bunu

en çok atlas kalır bize bu tuhaf sicim nerden tahvil edilmiş berbat zemine

kıvranarak ürpertisine sarılıyoruz çıkarmaya çalıştığımız enlemin

yoktur çehremizde yırtılmış anıların ruhu bitek dağların gölgesi var

çocuklar ama acıları paylaşarak isimleşir çocuklar neyse bana kalan suç

bir kuyudan halka gibi dumanlar yayılarak büyürdü bu benim suçum değil

harf harf zembereği kırıyor gördüm bilerek sondaki cümleyi

ölerek yaşıyoruz girmek gibi bir suçumuz var göğsümüze yazılan hayata

razı değiliz bu yüzden bizi tanık göstermeyen tarihe bu yüzden suç ektik

yakarak bendimize firari gölgemizi bu dumanlı hikayeler bu dokunuşlar

biraz dünya verir misin isteyene biz sana helva verir su içiririz

liman değiliz burada liman değil tanıdık bir yumruk tadı var ağrımızda

kedileri besleyerek ilerleyip gölgesinde dururuz bu havalı gençliğimizin

ilkin yanımda sen vardın sonra kuşlar geçerdi bir böcek severdik

hüznü sevmemiz boşuna değildi beyazlara karşı siyahlardık

tüm kazananların karşısında yenilmişler belgemizi yürekte taşıdık

üzmek gibi bir adetimiz yok göğü küstürmek için bahanemiz

oysa kimse kendini üzmek kadar büyük bir iş yapmamıştı

ve biz alnacımızdan yetim bir geleceğe susuz şiirler yazardık

şimdi buradayız sonra orada geleceğiz bir neslin tüketilmiş umuduna

umduğumuz bu olmamalıydı yaşamak düşerken üzerimize

taş atıp yumruk kaldırmak belki tüm nümayişleri sitayişle imlemek

kendi bahtımıza şiir sevinci yaşatmak kadar gerekli idi bu

sonra tutup göğe çekpas çekmek işaret öznesine sevinçle yaşamak

tutunmak asrımızda bir mandal gibi durmaktır savrulmamak için

ben bi şiiri göğe yazdım şehre selalarla duyruldu bu minarelerden

ebuzer olamadık belki çocuğumuz olur bilek güreşi yapar misket oynar

sonra hayata karşı sesini yükseltir otur dese de hoca verse de sıfırı

yenilmenin lezzetine vâkıf olan tüm hücrelerinde anahtarlarımız

açılamayan kapıları açarak ilerler bu içli dua ittifakında

Hece Dergisi, Sayı: 201