M. GÜNER DEMİRAY

(1 Temmuz 1940, Gemerek / Sivas - )

       Kiraz Hanım ile bakkal Mehmet Demray’ın oğlu. İlk ve ortaa okulu Sivas’ta tamamladı; Sivas Öğretmen Okulu’nu (1958) ve Gazi Eğitim Enstitüsü Edebiyat   Bölümü’nü (1963) bitirdi.  Gercüş,  Sivas, Kırıkkale, Zile ve İstanbul’da Türkçe ve edebiyat öğretmenliği yaptı; 1984 yılında emekli oldu. Ankara Radyosu’nda oyunları yayınlandı; “Paslı Makas” adlı oyunu büyük ilgi gördü. TYS ve Edebiyatçılar Derneği üyesi. İstanbul’da yaşıyor; evli, iki çocuk babası.

       İlk şiiri 1951 yılında Sivas’ta yayımlanan “Yurt Gazetesi”nde çıktı. Şiirleri ve yazıları Akatalpa, Ardıçkuşu, Aydınlık, Berfin Bahar, Cumhuriyet Kitap, Folklor, İmece, İnsancıl, Kemalist Ülkü, Öncü, Varlık, Vatan vb. gibi dergi, gazete ve eklerinde yayımlandı. Çocuk şiirleri ve Anadolu’dan derlediği masallarla tanındı.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Yurduma Atatürk’e Şiirler (1984, Anadolu Sanat, İst.)

& Sevda Gülleri (1984, Anadolu Sanat, İst.)

& Dallar ve Gökler (1984, Anadolu Sanat, İst.)

& Halk Çiçekleri (1985, Gümüş Mtb., İst.)

& Güneş Atları (1994, Sam, Ank.)

& Sonsuz Yaşamak (Şiirlerinden seçmeler; 1994, Sam, Ank.)

& Kuşları Düşünmek (Çocuk şiirleri; 1996, MEB, Ank.)

& Gülü Kucaklar Bu Ayna (1999, Güldikeni Yayınları, 80 s.)

& “Güneşin Sofrasında” Söylediğim Şiirler - Toplu Şiirler (1960-2008) (Koza Kitap, Ank., 606 s.)

       Roman:

& Yaşamak İçin (1964, Dost Yayınları, Ank.)

       Diğer Kitapları:

& Günaydın Anadolu (1961, Su, İst.; 2013, Babıali Kitaplığı, İst., 184 s.)

& Anadolu'dan Masallar (1996, Gündoğan Yayınları, Ank.)

& Odamdaki Konuk

& Hiroşima Çiçeği Sadako

& Annem Bir Çiçek

& Devlet Kuşu

& Elle Ekerim Dille Sökerim - Türk Bilmecelerinden Seçmeler

& Mavi Kuş (2009)

& Tilkinin Kuyruğu

& Çan Çan Çikolata (2009)

Şiirlerinden Seçmeler:

İNSANLAR NEYİ UNUTTU

O günler süt tadına günlerdi,

Sonra birden bir fırtına koptu

Nasıl bir süven ki

Çılgınlığın havuzunda

İnsanlar gözlerini unuttu

Kayaya çarptığında sözcükler

Döküldü şafaklar bir bir

Timsah antilobu uyuttu

Kentlerin sesi yankılanır mı?

İnsanlar sözlerini unuttu

Bir yalancı baharda yalancı cilveler

Şıpsevdi anların hüzünlü yüzü

Bu hışım bin yılları kuruttu

Soldu dalında çiçekler

İnsanlar aşkı unuttu

Kaldır giz perdesini

Küllenen dünyaya bir bak

Sevginin memeleri soğuldu

Bu açlık ne, ne bu sefalet?

İnsanlar yüreğini unuttu

Zaman içinde bir zamansızlık

Şimdi herkes uykuda, uyandıramazsın

Çünkü saatler geceyi vurdu,

Vurgun yemiş dalgıçlar gibi

İnsanlar kendilerini unuttu

Akatalpa, Sayı: 136, Nisan 2011

KIRILMA NOKTASI

İmgelerin, öznemi sarp geçitlerde sınayıp duruyor

Oysa köprüsüz yollar kesilmiş saçlar gibi mahzun

Hüzün dağım kalbine bir papatya gibi vurmuşsa

Aşkın acı eleğinde hangi hasretim elenir?

İnsan, kalbinin tahtında bir kez girer kendi ırmağına ve

Sabahı geçirir tenine aynalı bir söğüdü kuşanarak

Ama sen aynamı bir buluta koyup gittin

Bıraktın beni bir serabın yalancı ezgisinde

Nerde sözün, sağrılı atları kişneten göklere

Sesin nerde, gün çalığı dikenleri salkım saçak hoplatan

Ve işte bir karabatağın ucunda durdu zaman

Sabır tellerimin nergisi ayışığı gözlerinde kırıldı

Şimdi elimde kalan şaşkın bir sevdanın çiçeğidir

Gecemi haramiler aldı, ay battı çoktan

Akatalpa, Sayı: 170, Şubat 2014

SOMUT

Dağın sesi var

Sabıkalı bir rüzgardan doğuyor

Dar dönemeçlerde kırılgan yıllar

Dirimin ölümle kacaklaşması bir sanrı değil

İşte kışın dizginlerinde yoksul eli

Atlılar kör bir çemberin duldasında dirençsiz

Bu yüzden sakar uçurumların oluşu,

Oysa her insan kendi güneşinden gelmeli

Dağa vermeli kendi rengini

Sözcüğün ateşi var

Gecenin teninde dalın kırık düşü

Kendi içine dönmüş bir söylenceyi sayıklıyor,

Yoz kapılarda sönük bir fener

Yanlış bir sezginin korkutan şimşeği

Gör uykunun döşeğinde zaman kuruyor

Bir bilseniz

Aydınlığın tanığıdır çıngısı sözcüğün

Uğuldar uysal ağaçlıkta

Yolun belleği var

Baktım izler bir ömrü söylüyor bana

Sabahlarda büyüyor geçitlerin rüyası

Uzak varışların unutma sakıncası yok

Ancak yanıtsız bir mektubun hüznü kıyılarda,

Anla ki soluduğum bu serüven

Sıcak bir yüreğin sesidir

Eklenir anılarıma,

Ve yeni bir gün patlar yarına