ALINACAK VE OKUNACAK KİTAPLAR

Emir Çubukçu, Günün O Belirsiz Vaktinde (2017, Can Yayınları, İst., 136 s.) 

“Canavarlar çıkıp gitti parmaklarımın ucundan. Anıları kaldı yalnızca. Benim yazamamam, anlatacak bir şey bulamamam kaldı. Yaşamımın son demi dediğim şu anlamsız zamanı anlamlandıramamam kaldı. Yıllar önce bittiğini fark etmeden bitirdiğim bir hikâyenin, son olduğunu bilmeden koyduğum o noktanın titreyen ışığı kaldı sonra içimde. Günün O Belirsiz Vaktinde, genç öykücü Emir Çubukçu’nun ilk kitabı. Ama daha baştan oturmuş bir anlatımı, öyküye yönelik sağlam bir bakışı var Çubukçu’nun. Anlatımındaki açıklığı, toplumsal sorunlara yönelik dikkatli ve eleştirel tutumu, onu yakıcı sorunlarla boğuşan son dönem gençliğimizin sözcülerinden biri kılıyor. Çubukçu’nun öyküleri, özellikle güncel sorunların önümüzdeki dönemde öyküye nasıl yansıyacağı konusunda fikir veriyor.”

(Tanıtım Bülteninden)

EMİR ÇUBUKÇU

(1990, İstanbul - )

 

 

    İtalyan Lisesi ve Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Devlet Konservatuvarı Tiyatro Bölümü’nü bitirdi.

2012 yılında konservatuvardan iki arkadaşıyla birlikte kurduğu Tiyatro D22 adlı tiyatroda Karabatak, Bent, Yirmi Beş gibi oyunlarda rol aldı. Meslek hayatına bu kurumda oyuncu ve yönetmen olarak devam ediyor.

Emir Çubukçu, “Karadayı” isimli dizide canlandırdığı Osman karakteri ile dikkat çekmiş, ardından 2013 yılında gösterime giren “Yarım Kalan Mucize” isimli filmde, isyancı karakterini,  “Bana Sevmeyi Anlat” adlı dizide Burak karakterini canlandırmıştır.

Yapıtları: Öykü: *Günün O Belirsiz Vaktinde, İst.: Can, 2017

Kaynaklar: Can Yayınları web sitesi, erişim tarihi: 28 Eylül 2023

Düzenleyen: Şükrü Kırkağaç

Düzenleme tarihi: 28 Eylül 2023

ALINACAK VE OKUNACAK KİTAPLAR

Ali Cüneyd Kılcıoğlu, Yas Orkestrası (2017, Sel Yayıncılık, İst., 158 s.)   

“Ödüllü oyun yazarı Ali Cüneyd Kılcıoğlu kaçınılmaz acıları kendine has karanlık mizahıyla hafiflettiği öykülerde, yitip gidenlerin ardından ayakta kalma uğraşı veren, şehrin hoyratlığında savrulmuş insanlardan yükselen kakofoniyi dinlemeye davet ediyor okuru. Kayıplar, anlaşmazlıklar ve talihsizliklerle gölgelenen hayatlarında hem suçluyu aramaktan hem de kendini suçlamaktan yorulmuşlarla bir yas orkestrası kuran Kılcıoğlu, sıradanlaşan acının her aşamasını tanıdık karakterlerle resmediyor. Unutmak isteyip de unutamamak, umudu ve umutsuzluğu paylaşmak, geçmiş ve gelecekle hesaplaşmak ve nice insanlık hali üzerine on beş öykü…”

(Tanıtım Bülteninden)

ALINACAK VE OKUNACAK KİTAPLAR

Zeynep Kaçar, Kabuk (2017, Sel Yayıncılık, İst., 173 s.) 

"Bir ailenin tarihini, deliliğini, derinliğini, karanlığını, neşesini, acayipliğini kumaşlar ve yiyeceklerle çevrelenen üç kadının gözünden anlatıyor Zeynep Kaçar Kabuk’ta. Kendini gerçekleştirme çabası içindeki üç kuşağın hayatın gelip dayattıkları karşısında başkalaşması, kabuk değiştirmesi, kabuğuna sığamadıkça çaresizleşmesi, çaresizleştikçe gerçeklikten uzaklaşması sarmalını incelikle örüyor. Her bir birey için savaş alanına dönüşen ailenin aynı zamanda bütün yaraları iyileştirmedeki mucizevi mahirliğini de sakınmasızca ele alıyor.

Tutmaya çalıştıkça ellerinden kayan hayatlarının peşinde çözümü delirmekte bulanların hem kanatan, hem sağaltan ama hep güç veren hikâyesi...

“Bense sürekli değişmek, savaşmak, kendimle dalaşıp uğraşıp hep bir mantıklı yol bulmak zorundayım. Olağan güzel, olağan iyi, olağan makul değilim çünkü. Neyim varsa olağandan epey uzak. Sürekli kendimi akla yola uydurma çabası.”

(Tanıtım Bülteninden)

ZEYNEP KAÇAR

(3 Şubat 1972, Lüleburgaz - )

       1991 yılında Bursa Anadolu Lisesi’nden, 1995 yılında MSM Tiyatro Bölümü’nden, 1999 yılında İstanbul Üniversitesi Dramaturji Bölümü’nden mezun oldu. 2000 Tiyatro Boyalı Kuş ve 2008 yılında Bab-ı Tiyatro’yu kurdu ve yazar, yönetmen ve oyuncu olarak bu topluluklarda görev aldı.

       2000 yılında Tiyatro Boyalı Kuş’un kurucularından oldu. “Ferhat ile Şirin”, “Aşk İhanet Yalnızlık Vvesaire”, “Dış Ses”, “Böyle Bir Aşk Masalı” ve “Bavullar”ı yazdı, oyunlarda rol aldı.

       2003-2004 yıllarında Yapı Kredi Yayınları’nda metin yazarı ve tiyatro danışmanı olarak çalıştı.

       2005-2006 yıllarında Manchester Rocian Theatre’da Pinnochio adlı oyunlarda rol aldı. Papers adlı oyunun dramaturgluğunu yaptı.

       2005 yılında Darpana Academy’nin davetiyle Hindistan’da hareket tiyatrosu üzerine çalıştı. Magdalena Project-Galler ve Peter Brook’un düzenlediği atölye çalışmalarına katıldı.

       Medine oyunuyla 2012 yılında İsveç'te düzenlenen Kadın Oyun Yazarları Konferansına katıldı. 2013 yılında Tayvan'da sahnelendi.

       Halen MSM Yaratıcı Yazarlık bölümünde Dramaturji ve 3Mota'da oyunculuk dramaturjisi dersleri vermektedir.

       Oyunları çeşitli alternatif tiyatrolar, Şehir Tiyatroları ve Devlet Tiyatroları tarafından sahnelendi. İngilizce ve Çince’ye çevrildi. ABD, Tayvan ve İsveç’te sahnelendi.      

      Yazıları Radikal Kitap, Varlık vb. gibi dergi ve gazete eklerinde yayımlandı.

      Ödülleri: Ankara Devlet Tiyatrosu tarafından sahnelenen “Krem Kramel “ oyunu 2010 yılında Ankara Sanat Kurumu tarafından Övgüye Değer Oyun Yazarı Ödülü’ne, “Medine” adlı oyunu 2011 yılında Dil Derneği Kerim Avşar En İyi Oyun Ödülü’ne layık görüldü.

       Romanları: 

& Kabuk (2017, Sel Yayıncılık, İst., 173 s.) 

       Anı Kitapları:

& Toplu Oyunları 1 – Kadın Oyunları (“Aşk İhanet Yalnızlık Vesaire”, “Bavullar”, “Bu Bir Oyun Değil”, “Dış Ses”, “Krem Karamel” adlı oyunları ve Ayla Kutlu’nun aynı adlı öyküsünden uyarladığı “Mekruh Kadınlar Mezarlığı” adlı oyunlarının birlikte basımı; 2007, Mitos Boyut Yayınları, İst., 160 s.)

&  Toplu Oyunları 2 (Böyle Bir Aşk Masalı” ve “Sahici İnsanlar/Plastik Ölümler”   adlı oyunlarının birlikte basımı; 2008, Mitos Boyut Yayınları, İst., 96 s.)

& Toplu Oyunları 3 (“Bu Anlamlı Günde”,  “Köprüden Önce Son Çıkış” ve “Medine” adlı oyunlarının birlikte basımı; 2011, Mitos Boyut Yayınları, İst., 112 s.)

& Toplu Oyunları 4 (“İd - Ego ve Süper Kahraman” ve “Var Olmayan Ayşe'nin Muhteşem Maceraları”adlı oyunlarının birlikte basımı; 2015, Mitos Boyut Yayınları, İst., 64 s.)

& Toplu Oyunları 5 (“Şimdi Uçuşa Geçiyoruz” ve “Tok” adlı oyunlarının birlikte basımı; 2017, Mitos Boyut Yayınları, İst., 96 s.) 

Kaynaklar:

A  http://www.zeynepkacar.net/

ALİ CÜNEYD KILCIOĞLU

  

       

(1976, Denizli - )

Öykücü, oyun yazarı. İlkokulu Amerika Birleşik Devletleri’nde, ortaokul ve liseyi Diyarbakır’da okudu. AÜ Siyasal Bilgiler Fakültesi Kamu Yönetimi Bölümü’nü bitirdi. AÜ DTCF Tiyatro Anabilim Dalı Tiyatro Kuramları, Eleştiri ve Dramaturji Bölümü’nde yüksek lisans yapıyor. Ankara'da yaşıyor.

2002’den bu yana tiyatro oyunları yazıyor. Mayın Tarlası, Kirpiler, Televizyon Cumhuriyeti, Pirananın Kırık Dişleri, Mumyalar, Hacizli Mezarlık Oyunu, Devrik Mülk, Aşk Entrikayı Sever gibi oyunları Devlet Tiyatroları repertuvarına alındı. Mayın Tarlası ve Kirpiler isimli oyunları Bahaiddin Kılcıoğlu tarafından İngilizceye çevrildi.

Televizyon Cumhuriyeti, İkinci Dereceden İşsizlik Yanığı, Komşum Hitler, Plastik Aşklar, Dilek Ağacı, Nefertiti Silifke’de, Nefertiti’nin Longplay’i, Mutlu Aile Fotoğrafımızın Perde Arkası, Çıplaklar Plajı, Dilek Ağacı, Düdüklü Tencere, Ufak Tefek Yaşamlar isimli oyunları devlet tiyatroları, özel tiyatrolar, belediye tiyatroları, amatör tiyatrolar ve üniversite toplulukları tarafından sahnelendi ve sahnelenmeye devam ediyor.

Radyo tiyatrosu: Nisan Apartmanı Cinayeti, TRT Ankara Radyosu.

Ödül: Dilek Ağacı isimli oyunu 2012 yılı Han Tiyatrosu Ünal Gürel Kısa Oyun Yazma Yarışması’nda birincilik ödülü aldı.

Yapıtları: Oyun: Televizyon Cumhuriyeti, 2011, Mitos Boyut, İst.; Toplu Oyunları 1- Pirananın Kırık Dişleri / Dilek Ağacı / Mumyalar, 2012, Mitos Boyut, İst.; Plastik Aşklar, 2013, Mitos Boyut, İst.; İkinci Dereceden İşsizlik Yanığı, 2013, Mitos Boyut, İst.; Toplu Oyunları 2 – Çıplaklar Plajı / Komşum Hitler / Miss Turkey, 2015, Mitos Boyut, İst.; Toplu Oyunları 3 – Kocamı Gömme Töreni / Burjuva Havuzu / Erkek Gezegeni / Eksik Cenaze, 2017, Mitos Boyut, İst.; Kaderimin Oyunu mu Bu?, 2018, Mitos Boyut, İst.; Mahallemin Şahane Baskısı, 2018, Mitos Boyut, İst.

Öykü: Yas Orkestrası, 2017, Sel, İst.

Kaynaklar: Sel Yayıncılık internet sitesi; Mitos Boyut Yayınları internet sitesi.

*8 Aralık 2019 tarihinde güncellendi.

MUSTAFA KOÇ

(1971, Çorum - )

       İlk, orta ve lise öğrenimini Çorum'da tamamladı. 1994 yılında Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Resim-İş Eğitimi Bölümü’nden mezun oldu. Öğretmenlik görevini Sinop’ta sürdürüyor.

       1997 yılında “Yaşamak Bu Kurtlar Sofrasında” adlı ilk kişisel resim sergisini açtı. Çekirdek Sanat 4. Çağdaş Sanat Sergisine (2001) ve çeşitli karma resim sergilerine katıldı.

       Şiirleri Damar, Evrensel Kültür, Güneş Ülkesi, Kavram Karmaşa,  Milliyet Sanat, Öykü-Şiir, Sokak Kitabı, Sinope gibi kültür, sanat ve edebiyat dergilerinde yayımlandı.

      Ödülleri: 2000 yılında 12.Adana Altın Koza Kültür Sanat Festivali kapsamında düzenlenen şiir dosyası yarışmasında “Metal” adlı dosyasıyla Başarı Ödülü’nü ve Mülkiyeliler Birliği Vakfı tarafından Şinasi Özdenoğlu adına düzenlenen şiir yarışmasında ''Çöl'' adlı dosyasıyla ikincilik ödülü aldı.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Hırka Yara ve Rüzgâr (2003, Damar Yayınları)

& Arsız Uyku (2016, Yazılı Kâğıt Yayınları, Ank.)

Şiirlerinden Seçmeler:

AY ALDIM ÇARŞIDAN

ay aldım

çarşıdan

yüzümde

eskimiş bir an.

geçtim

sokakların yarasından.

ne çok hüzün biçtim

buğdaylardan.

yanan ateşte

tütsüledim

etimi.

ay aldım

çarşıdan

yüzümde

eskimiş bir anne.

Sinop 2016

BİR YALNIZ BULUT

gün usulca öptü

suyun ağzından.

ürkek bir serçe

k a n a t l a n d ı.

gökyüzünde

bir yalnız bulut

y a r a l a n d ı…

karşı

uzak dağlarda rüzgâr,

duvağı düşmüş tepe,

üzgün bir ses,

kırık bir yürek

ve boş bir kâğıt

durmadan

k

       a

   r

a

      l

        a

n

   d

  ı

ÜŞÜMÜŞ BİR ZAMAN

…/sesin ince bir tığ gibi

kalsa kötü bir oyada.

söz dağılsa

pencereden

sokağa,

insan suretine,

ya da bir apartman

boşluğuna

dolsa sesimiz.

ne kalır bizim için

kırılmış aynalardan.

ne kalır bize

insansız sokaklardan başka…

duvardaki afiş yetmiyor

hayatın yüzünü onarmaya.

kaldırımlarda

üşümüş bir zaman.

evlerde bir eski insan,

pervazlara takılan rüzgâr,

nar çiçekleri…

bir kadın sığmıyor

odadaki kayıp boşluğa.

bir süreksizliği

tekrarlıyor durmadan

teninde gezinip duran

akrep…

bir ev

eskiyor uzakta

bir başka eve öykünerek.

bir insan

yalnızlıyor

geceleri.

bir yalnızın

yalnızlığını

giyinerek…

*Şiirler, şairinin izniyle yayınlanmıştır.

AŞIK PERİŞAN

(1937, Yukarı Xod (şimdiki adı Yukarı Maden) Köyü, Artvin - 2008, Bursa)

       Asıl adı Hüseyin Mutlu’dur. İlkokulu köyünde okudu. Küçük yaşlardan itibaren ailesinden ve çevresinden aşıklık geleneğini öğrendi. Önce usta malı türküleri söyleyen Aşık Perişan zamanla kendi şiirlerini yazmaya başladı. Değişik zamanlarda köyünde ve başka yerlerde görüştüğü aşıklarla karşılaşmalar yaptı.

    İlkokul yıllarından beri şiir yazan Aşık Perişan’ın birçoğu yazıya geçmemiş yüzlerce şiiri bulunmaktadır. Özellikle doğaçlama söylediğinden dolayı, akılda kalmadığı ya da kağıda geçirilmediğinden çoğu zaman yitip gitmektedir.

      Toplumsal taşlamalardan sevgiye, gurbet yaşamından sıla özlemine dek birçok konuyu işleyen Aşık Perişan’ın şiirleri çeşitli dergi, gazete ve araştırmada yer aldı. Ayrıca bazı şiirleri bestelendi.

       Aşık Perişan Bursa’da öldü ve orada toprağa verildi.

       Ayrıca asıl adı Vartan olan Ermeni kökenli Akhisarlı bir Aşık Perişan (1820-1881) daha bulunmaktadır.

Kaynaklar:

A  http://xod.biz/sair/perisan.html

Şiirlerinden Seçmeler:

BURDA (BURSA DESTANI)

Bu koca Bursa’nın halini yazem

Bahar başka burda yaz başka burda

Kısmet olmuyor ki sılayı gezem

Senet başka burda söz başka burda

Çiçekler kokusuz petekler balsız

Şehir gürültülü insanlar halsiz

Herkes birer robot kör sağır dilsiz

Kulak başka burda göz başka burda

Rezaletin adı olmuş medeni

Harap ediyorlar sağlam bedeni

Gel de gör bunları taklit edeni

Eğri başka burda düz başka burda

Bu düzene uyum sağlayamazsın

Bakarsın bakarsın anlayamazsın

Erkeği kadını tanıyamazsın

Oğlan başka burda kız başka burda

Kirli şey çok utanırım yazmaya

Yüzde seksen bozuk kalmamış haya

Zengini binekli fakiri yaya

Yollar başka burda iz başka burda

Kestirme gidemem herşey dolaşık

Zaten hayat burda karmakarışık

Genci ihtiyarı dünyaya aşık

Rüzgar başka burda toz başka burda

Gül dalına baykuş konmuş ötüyor

Burdaki çilemiz bize yetiyor

Elma ağacında armut bitiyor

Limon başka burda muz başka burda

Der Perişan ömür bitti gidiyor

Bizim gemi zaten battı batıyor

Sazıyla sözüyle çattı gidiyor

Aşık başka burda saz başka burda

FELEK

Yaktı beni ayrılığın yarası

Ne ağlattın ne de güldürdün felek

Gurbet el dediğin bir baş belası

Yüzümde rengimi soldurdun felek

Gurbetin yoları yol oldu bana

Aktı gözyaşlarım sel oldu bana

Can ciğer dostlarım el oldu bana

Ölmeden tabutum kaldırdın felek

Kara bela gibi başımda durdun

En sonunda beni kalbimden vurdun

Pay eyledin kurdu kuşa yem verdin

Bir kara kuyuya doldurdun felek

Der Perişan benim belalı başım

Tükendi kalmadı ekmeğim aşım

Ne akraba kaldı ne arkadaşım

Tükettin ömrümü öldürdün felek

ARİF PEKAL

(1938, Aşağı Xod (şimdiki adı Aşağı Maden) Köyü, Artvin - 1991)

       İlkokulu köyünde okudu. Aşıklık ve türkülerle küçük yaşlarda ilgilenmeye başladı. Hem yöresindeki, hem de köylerine gelip giden aşıklar aracılığıyla geleneğe ilişkin bilgisini pekiştirdi. Arif Pekal askerlik yıllarında şiir yazmaya başladı. Yaşadığı sorunları, karşılaştığı ilginç olayları konu alan şiirlere ağırlık verdi.

       Zamanla köy meclislerinde düzenli olarak türkü söyleyerek kendini geliştiren Arif Pekal, köylerine ilişkin araştırmalarda kaynak kişi olarak yardımda bulundu.

       Arif Pekal'in şiirlerini topladığı bir defteri olduğu bilinmesine karşın şimdiye kadar ortaya çıkmadı.

       Arif Pekal köyünde öldü ve orada toprağa verildi.

Kaynaklar:

A  http://xod.biz/sair/arif-pekal.html

Şiirlerinden Seçmeler:

YAVAŞ YAVAŞ

İlkbaharda nida geldi dağlara

Açtı çiçeğini dal yavaş yavaş

Bülbül küsmüş gelmez bizim bağlara

Çünkü kalmamıştı gül yavaş yavaş

Coşkun sıcak o Mayısın peşinde

Haber aldık beşinci ay başında

Altmış iki Mayıs yirmi beşinde

Açıldı gurbete yol yavaş yavaş

Bindik ray üstüne kara trene

Selam verdik eşe dosta yarene

Makinistler el attılar frene

Başladı dönmeye kol yavaş yavaş

Velhasıl ki kıtamıza ulaştık

Bulduk sadık bir hemşeri tanıştık

Giyinip de üç yüz ere karıştık

Kesildi kelleden kıl yavaş yavaş

Bir askere yarım tayin ne fayda

Yetmiyor kaşıklar tabaklar payda

Kantinciler soydu bizi bir ayda

Kalmadı kesede pul yavaş yavaş

Dünyada insanın şerefi yüce

Dertli Arif söyler gitmesin güce

Nöbete kalkmıştım yine bir gece

Baktım ki esiyor yel yavaş yavaş

MEDET ORAL

(1947, Yukarı Xod (şimdiki adı Yukarı Maden) Köyü, Artvin – 1988, Eskişehir)

       İlkokulu köyünde, öğretmen okulunu Cilavuz’da bitirdi. Daha sonra Ankara’da yükseköğrenimini tamamladı. Edebiyatla, özellikle şiirle küçük yaşlarda ilgilenmeye başladı. İlk şiirlerini öğretmen okulu yılarında yazmaya başladı. Okuduğu kitaplar ve karşılaştığı bazı şairler aracılığıyla kendini geliştirip bilgisini pekiştirdi.

       Türkiye’nin çeşitli bölgelerinde öğretmenlik yaptıktan sonra emekli olan Medet Oral şiirlerinde değişik konuları işledi.

       Medet Oral Eskişehir’de öldü ve orada toprağa verildi.

       Medet Oral’ın şiirleri, ölümünden sonra amcası Hüseyin Oral tarafından “Öğretmen Medet Oral, Hayatı ve Şiirleri” (2003) adıyla yayımlandı.

Kaynaklar:

A  http://xod.biz/sair/medet-o.html

Şiirlerinden Seçmeler:

GELİR

Bastığın yerleri kirletiyorsun

Tabanından duman duman toz gelir

Kendini avutup aldatıyorsun

Yapmacık hallerin biraz yoz gelir

Çek artık yakamdan o kara elin

Duvar çatlak çürük imiş temelin

Sana ayıp olmaz beli bedelin

Seviyene insem bana söz gelir

Bakışların kıstırıcı mengene

Ama döver davul dengi dengine

Bu kez de şansını kumarda dene

Aşkta kaybedene fazla koz gelir

YAZIK DEĞİL Mİ

Yüce yüce ulu dağlar

Düzlere yazık değil mi

Düzlerde açılan ele

Sözlere yazık değil mi

İçi bir hüzünle dolan

Yeşilliği hep yok olan

Her sene sararıp solan

Güzlere yazık değil mi

Yollar yayan karış karış

Sanki sürünmekle yarış

Otuzunda kırış kırış

Yüzlere yazık değil mi

Sevdadır kanında akan

Başlıktır belini büken

Ayrılınca yaşlar döken

Gözlere yazık değil mi

Gün be gün dayak atılan

Korku ile avutulan

Bir eşya gibi satılan

Kızlara yazık değil mi

Sonra çile saçın yolan

Kötü kader suçlu olan

Ayrılık üstüne çalan

Sazlara yazık değil mi

Cinayetler boşanmalar

Ah çekip çekip yanmalar

Ölürken yari anmalar

Özlere yazık değil mi