(1922, Yukarı Cacun
(şimdiki adı Uğurca) köyü, Posof / Ardahan – 1984, Kivirala (şimdiki adı
Demirkapı) köyü, Şavşat / Artvin)
Asıl adı Kemal
Yıldırım’dır. Okula gitme olanağı bulamadı ancak köyündeki bazı kişilerden
Türkçe ve Arapça okuma yazmayı öğrendi.
Aşıklık geleneği ve
şiirle küçük yaşlarda ilgilenmeye başladı. 17 yaşına kadar çobanlık yaptı. İlk
şiirini sürüsünden bir koyun kapan kurda söyledi. Aynı dönemlerde rüyasında
gördüğü bir kıza aşık olduktan sonra şiir yazmaya yöneldi ve bağlama çalmasını
öğrendi.
Sonraki yıllarda
Şavşat’ın Kivirala (şimdiki adı Demirkapı) köyünden sevdiğine benzettiği bir
kızla evlendi ve bu köye yerleşti. Yaklaşık bir yıl sonra evi yandığında eşi
Zülal de bu yangında öldü. Bunun üzerine baldızıyla evlendi.
Aşık Zarrafi
Türkiye’nin birçok yerinde çeşitli radyo programı, şenlik ve yarışmalara
katıldı. Birçok başarı belgesi, ödül ve madalya aldı.
Şiirlerinde her
konuyu işleyen Aşık Zarrafi, ayrıca geleneksel türkülü hikayeleri de ustaca
anlatan aşıklardan biri oldu. “Yaralı Mahmut”, “Tahir ile Mirza”, “Şah İsmail” ve
tüm Köroğlu kollarını geniş çevrelere aktardı.
Aşık Zarrafi
Kivirala köyünde öldü ve orada toprağa verildi.
Yapıtları:
Kaynaklar:
Şiirlerinden
Seçmeler:
USANDIM
Mecnun oldum bir
Leyla’nın peşinde
Sahra yayla geze
geze usandım
Kerem oldum imana
gel Aslıhan
Gözden yaşlar süze
süze usandım
Çün vuruldum
güzellerin mahına
Dağlar dayanır mı
aşkın ahına
Derdim şikayetim
şahlar şahına
Kabul olmaz yaza
yaza usandım
Çok dolandım
dermanın yok Zarrafi
İçten işler
hiçranın çok Zarrafi
Ne ağlarsın
Lokmanın yok Zarrafi
Damarda kan sıza
sıza usandım
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder