29 Haziran 2015 Pazartesi

SEYFETTİN ÖZDEMİR

(1949, Aydın- 8 Haziran 1998, İstanbul)


      Ortaöğrenimini Aydın’da tamamladıktan sonra İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi Mimarlık Yüksek Okulu’nu bitirdi. Serbest mimar olarak çalıştı.
       Şiirleri, Dost, Papirüs, Soyut, Yansıma, Yordam vb. gibi dergilerde yayımlandı.
Ödülleri:
Yapıtları:
Şiir Kitapları:
& Çekilme Günü Dünyanın (Tüm şiirleri, 1992)

Şiirlerinden Seçmeler:

ÇEKİLME GÜNÜ DÜNYANIN

1-
günlerdir dolanıyorum Boğaziçi kıyılarında
yollar iyi giyimli ve arabalı
sığınamıyorum hiçbir yere
rüzgâr titretiyor beni, yağmur ıslatıyor
ey büyük kent sana eğiliyorum
Roma, Hristiyan Bizans, Müslüman İstanbul
eğiliyorum sana, Aşiyanda en büyük ozan
gözlerim karanlık, içim karanlık, kent karanlık

bir düdük sesi bekçi geceden
paramparça indiriyor düşüncelerden beni
bir yolcu gibi bırakıyor şiire
geceden, nice unutulmuş gecelerden
hançeremde paramparça bir düdük sesi

tok sesim yok artık
adına sevgi dediğim turnalarım yok
her şey çekiliyor ortadan
yaşlılar masalardan, deniz Boğaziçinden
nehir kumlardan, kuşlar yuvadan
yazılıyor şimdi toprağa büyük harflerle
çekilme günü dünyanın

şimdi kimsenin uğramadığı ev olan ben
çekiliyorum kalabalık sokaklardan

okumaya ara veriyorum
yazıyı bırakıyorum
büyük bir yıl geçiyor önümden
bu sürekli acı bitecek mi diyor

2-
saçlarını düzeltmesini biliyor deniz
ah oyunların fon müzikleri
siz de olmasanız
çekilmiyor saat

devam ediyor hayat bu şarkıyla
her şey devam ediyor
ben bunu acımla birlikte değişen
mevsim yağmurlarından anlıyorum
ben bunu karşı kıyıda duran
heykel yüzlerinden anlıyorum
durmuyor temmuz, ağustos ve eylül
bu acı yazdan sonra damarda kan
yuvada kuş durmuyor
biz diye ezgiler söylüyorum
ve inanıyorum bir gün
her şeyin yeniden doğacağına
çökerterek içimdeki bu karanlık tohumlarını

ayrılıyorum evden
ev dediğim kendimden
açılıyorum böylece kırlara betiklere

bu çılgın sokaklar
bu çılgın sokakların çelik çalgısı
alkışlıyor beni
ve ben inanıyorum her şeye
inanıyorum sana ey büyük kent
Roma, Hristiyan Bizans, Müslüman İstanbul

bir peygamber gibi girdiğim şiire de

SABAHATTİN TEOMAN

(31 Mart 1914, İstanbul - )


      Tam adı Sabahattin Tahsin Teoman. Teo imzasını da kullandı. Kurmay Albay Hasan Tahin Teoman ile Hatice Hanım’ın oğlu. İstanbul Erkek Lisesi (1935) ve Siyasal Bilgiler Okulu'nu (1939) bitirdi. Maliye, Gümrük ve Tekel, Sanayi Bakanlıklarına bağlı görevlerde çalıştı; genel müdürlük, daire başkanlığı, müşavirlik görevlerinde bulundu (1939-65). Ortak Pazar nezdinde delegelik yaptı (1965-68). Maliye Bakanlığı Tetkik Kurulu üyesiyken kendi isteğiyle emekli oldu (1968-71). Emeklilik sonrasında Türkiye Odalar Birliği genel sekreterliği (1971-72), Türkiye Demir  Çelik İşletmeleri yönetim kurulu üyeliği (1973-74) ve Petkim yönetim kurulu üyeliği (1974) yaptı. Ankara’da yaşıyor; evli, iki çocuk babası.
       İlk yazısı 1930 yılında Vakit gazetesinde çıktı. Lirizme ve ritme ağırlık veren şiirler yazdı. Şiirleri ve şiir üstüne yazıları 1940’lı yıllardan itibaren Büyük Doğu, Doğuş, Gerçek, İstanbul, Hep Bu Topraktan, Ülkü, Vakit, Varlık, Yaratış, Yücel vb. gibi dergi ve gazetelerde yayımlandı.
Yapıtları:
Şiir Kitapları:
& Rıhtım Sisleri (1943, Alaeddin Kıral Basımevi, Ank.)
& Beşinci Mevsim (1945, Sümer Basımevi, Ank.)
Kaynaklar:
A  Tanzimat’tan Bugüne Edebiyatçılar Ansiklopedisi Cilt II / 2001, Yapı Kredi Kültür Sanat Yayıncılık, İst. / s: 813

Şiirlerinden Seçmeler:

GÜN

Sen uyandın diye gün doğar,
Şu yol geçtiğin için güzel,
Bakmadığın için çirkin şu adam,
Su aksin,
Dal gölgen içindir
Ve sen varsın diyedir
Bu dünyada yaşamam.


ODAM

Oturduğum odadan vapur sesi duyulsun isterim
Dışarı bakınca ilkin bahçe,
Sonra liman görünmeli.
Pencerem açılınca bir çiçek kokusu duymalıyım:
Yasemin veya hanımeli.
Üstündeki yağmur dolu göğe bakınca insan
Öğleden sonrayı düşünüp

Gizlice gülebilmeli.

B. NİHAN EREN



(1981, Tekirdağ - )


      Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Sinema-TV Bölümünü bitirdi. Yeditepe Üniversitesi’nde Karşılaştırmalı Ede­biyat alanında yüksek lisans yaptı ve burada araştırma görevlisi olarak çalıştı. Halen, Marmara Üniversitesi’nde İletişim Bilimleri’nde doktora çalışmasına devam ediyor ve senaryo yazarlığı yapıyor.
       Öyküleri, Adam Öykü, Askıda Öykü, Çoğul, Kitap-lık, Notos vb. gibi dergilerde yayımlandı.
Ödülleri: “Kör Pencerede Uyuyan” adlı kitabıyla 2015 Cevdet Kudret Edebiyat Ödülü’nü aldı.
Yapıtları:
Öykü Kitapları:
& Yavaş (2008, YKY, İst., 172 s.)
& Kör Pencerede Uyuyan (2015, YKY, İst., 176 s.)

28 Haziran 2015 Pazar

KARALADIKLARIM - 43

Kendimden taşınıyorum bir yalnızlığa, iki hüzüne, üç mutsuzluğa
Bir yalnızlıktan, iki hüzünden, üç mutsuzluktan kendime taşınıyorum.
Topluyorum, çıkarıyorum, çarpıyorum, bölüyorum elde kalan bir ben.

15 Ocak 2014, Antalya, Saat: 22.49

Şükrü Kırkağaç

KARALADIKLARIM - 42

Gün
Kuyudur.

Gece
Uykudur.

12 Ocak 2014, Antalya, Saat: 17.01

Şükrü Kırkağaç

KARALADIKLARIM - 41

Gece
Dilsizdir.

Gün
Dilsizdir.

12 Ocak 2014, Antalya, Saat: 16.59

Şükrü Kırkağaç

KARALADIKLARIM - 40

Sürdürmek için geceyi
Işığı üstümüze çek
Yorganı söndür.

12 Ocak 2014, Antalya, Saat: 16.55

Şükrü Kırkağaç

KARALADIKLARIM - 39

Eksiltmeye başladım sözlerimi, kendim.
Eksiltmeye başladım kendimi, düşlerimi, uykularımı.

Eksilmeye başladım.

12 Ocak 2014, Antalya, Saat: 16.51 

Şükrü Kırkağaç

KARALADIKLARIM - 38

Anne!
Sen kundakladın

Sen kefenlersin belki!

12 Ocak 2014, Antalya, Saat: 16.44

Şükrü Kırkağaç

KARALADIKLARIM - 37

Hayat bir sabah uyanıp
Yeniden yola koyulmak mıdır?

Ömür
İki beyaz kumaş parçası.

12 Ocak 2014, Antalya, Saat: 16.44

Şükrü Kırkağaç

KARALADIKLARIM - 36

***

Kimse dokunmasın düşlerime.
Kimse el sürmesin kitaplarıma.
Kimse uyumasın ay tenimle,
Kimse koklamasın gül tenimi,
Gitsin benimle nur tenimde.

12 Ocak 2014, Antalya, Saat: 16.38

Şükrü Kırkağaç

KARALADIKLARIM - 35

*** 
Kenttesin.

Kendinde misin?

Kendindesin.

Kentinde misin?

Evindesin.

Uyumayı unuttun mu?

12 Ocak 2014, Antalya, Saat: 16.34

Şükrü Kırkağaç

KARALADIKLARIM - 34

Şiir
İntiharın kıyısında hâr / hap.

12 Ocak 2014, Antalya, Saat: 16.30
Şükrü Kırkağaç


KARALADIKLARIM - 33

*** 
Yalnızlığını
Kovalamayan var mı?

Sessizliğinin
Sesini açan var mı?

12 Ocak 2014, Antalya, Saat: 16.28

Şükrü Kırkağaç

MEHMET TEKTEMUR






  


(Elazığ - )


       Gazi Üniversitesi, Gümrük ve Uluslararası Dış İlişkiler Bölümü’nü bitirdi. Maliye Bakanlığı’nda başladığı görevine İstanbul’da vergi müfettişi olarak devam ediyor. İstanbul’da yaşıyor.
Yapıtları:
Şiir Kitapları:
& Kalbimde Bu Kadar Çok Sen Varken - Küllenmiş Şiirler (2013, İkinci Adam Yayınları, İst., 80 s.)
& Üstüme Deniz Ört Üşüyorum - Küllenmiş Şiirler 2 (2013, İkinci Adam Yayınları, İst., 76 s.)
& Aşk Gibi Bakmasın Gözlerin (2014, Komşu Yayınları, Delisarmaşık Dizisi, İst., 64. s.)
& Küllenmiş Şiirler (2015, Komşu Yayınları, Delisarmaşık Şiir Dizisi, İst., 104 s.)
& Mahallenin Kayıp Delisi (2015, Komşu Yayınları, Delisarmaşık Şiir Dizisi, İst., 80 s.)
& Başını Omzuma Koy Ağlayacaksan (2016, Komşu Yayınları, Yasakmeyve Şiir Dizisi, İst., 72 s.) 

& Sözcükler Çocuklar Kadar Masum (2017, Komşu Yayınları, Yasakmeyve Şiir Dizisi, İst., 72 s.)  

MEHMET BAŞARAN

(1926, Ceylanköy, Lüleburgaz/ Kırklareli – 27 Haziran 2015)


       Şiirlerinde Başaran, düzyazılarında M. Başaran, H. Meran, F. Deniz, Mehmet B., Deniz B., F. Ceylan imzalarını da kullandı. Zeynep Hanım ile çiftçi ve marangoz Sleymen Başaran’ın oğlu. Ressam Prof. Filiz Başaran kızıdır. İlkokulu Ceylanköy ve Uzunköprü’de tamamladı; 1943 yılında Kepirtepe Köy Enstitüsü, 1946 yılında enstitülere öğretmen yetiştiren Hasanoğlu Yüksek Köy Enstitüsü’nü bitirdi. Köy Enstitülü Hatun Birsen Başaran ile evlendi. Antalya Aksu Köy Enstitüsü’nde öğretmenlik yaparken askere alındı; 1946 seçimlerinden sonra uygulanan politika sonucu (köy enstitüsü çıkışlı 22 kişiyle birlikte) yedek subay yapılmayıp çavuş çıkarıldı. Askerlikten sonra Edremit bölgesinde gezici başöğretmenlik, köy ve kasaba ilkokullarında öğretmenlik yaptı. TDK üyesiydi. Aziz Nesin’le beraber üç yıl Yazarlar Sendikası yönetiminde bulundu. Yeni Kuşak Köy Enstitüleri Derneği ve Çağdaş Eğitim Vakfı’nın kurucularındandır.
Köy enstitüsü öğretmenliği, ilkokul öğretmenliği, Türkçe öğretmenliği yaptı, Türkiye Öğretmenler Sendikası’nın (TÖS) kuruluş çalışmalarına katıldı, 1979’da emekli oldu. 1950’li ve 1960’lı yıllarda güçlenen köy edebiyatı hareketinin şiirdeki önde gelen temsilcilerinden birisidir. İlk şiiri Köy Enstitüleri Dergisi’nde yer aldı. Toplumcu düşünceyi didaktizme düşmeden şiirlerine sindirmeyi bildi. Şiirlerinde direnme ve umut temalarını iç içe işledi. Aynı temalar gözlem ve deneyimleriyle bütünleşmiş olarak "Ahlat Ağacı" ve "Nisan Haritası"ndan sonra şiir kitaplarına damgasını vurdu.
       Şiirleri, öyküleri, yazıları ve söyleşileri Adam Sanat, Gösteri, Kıyı, Milliyet Sanat, Türk Dili, Varlık, Yansıma, Yazko Edebiyat, Yeditepe, Yeni Biçem, Yeni Ufuklar, Yücel vb. gibi dergi, gazete ve eklerinde yayımlandı.
       Ödülleri: TRT 1970 Sanat Ödülleri Yarışması Başarı Ödülü (“Elif Diye Bir Türkü” öyküsüyle ile), Sabahattin Ali Hikâye Yarışması İkincilik Ödülü (“Ayrılanmak” ile), 1979 Orhan Kemal Roman Armağanı (Mehmetçik Mehmet ile), 1997 Edebiyatçılar Derneği Altın Madalya Onur Ödülü, 1997 Rıfat Ilgaz Onur Ödülü, 1998 Truva Kültür Sanat Ödülü’ne değer görüldü.
Yapıtları:
Şiir Kitapları:
& Beş Pınar (Ortak kita; 1945)
& Ahlat Ağacı (1953, Yücel Yayınları, İst.)
& Karşılama (1958, Varlık Yayınları, İst.)
& Nisan Hatırası (Köy Enstitüleri Destanı) (1960, Varlık Yayınları, İst.)
& Kocakent (1963, Ekin Yayınları, İst.)
& Pıtraklı Mehmet (1969, Öncü Yayınları, İst.)
& Gök Ekin (1975, Cem Yayınları, İst.)
& Meşe Seli (1982, Yazko Yayınları, İst.)
& Günler Tuz Rengi (1986, Cem Yayınları, İst.)
& Sis Dağının Başında Borana Bak Borana (1990, Cem Yayınları, İst.)
& Eylülün Kızgın Soluğu (1996)
& Koca Bir Troya Dünya (1997, Çınar Yayınları, İst., 80 s.)
& Pir Sultan Ölür Dirilir (2002)
& Ölümsüzlük Otu (2012, Varlık Yayınları, İst., 56 s.)
       Anlatı (Roman, Öykü, Anı) Kitapları:
& Çarığımı Yitirdiğim Tarla (1955)
& Aç Harmanı (1962; “Çarığımı Yitirdiğim Tarla” adlı kitabıyla, 1973)
& Zeytin Ülkesi (1964; “Yüreğin Sesi -Zeytin Ülkesi” adıyla genişletilmiş baskı:  1983)
& Sürgünler (1970)
& Elif Diye Bir Türkü (1976)
& Mehmetçik Memet (1979)
& Dilsiz Oyunu (1983)
& Yasaklı (1987)
& Hoşça kal Dünya (Hazırlayan: Mehmet Başaran, 1990)
& Giz Kokan Suskunluk (1991)
& Kalın Mavi Bir Ses (Seçilmiş Öyküler, Cem Yayınevi, İst.)
& Öğretmeniz Acıya Sürgün (1998)
& Kuşatılmış Yaşam Günaydın Aşk (2006, Cumhuriyet Kitapları, İst.)
& Trakya Rüzgârı (2007, İleri Yayınları)
       Deneme, İnceleme, Eleştiri Kitapları:
& Tonguç Yolu (1974)
& Özgürleşme Eylemi Köy Enstitüleri (1990)
& Sabahattin Eyuboğlu ve Köy Enstitüleri (1990)
& Devrimci Eğitim Köy Enstitüleri (1999)
& Dilim Dilim Ana Dilim (2001)
& Eğitim Emekçisi Ferit Oğuz Bayır (2002)
       Çocuk Kitapları:
& Kuş Dili (1968)
& Akça Kız (1970)
& Aç Kapıyı Bezirgân Başı (1974)
& Evvel Evvelken Deve Tellalken (1974)
& Yağmur Gelini (masal şiir; 1975)
& Armutlu Tarla (masal şiir; 1979)
& Boyalı Irmak (1979)
& Söğütler Ses Verince (masal şiir; 1981)
& Çiçeklerin Dili (1991)

& Güneşin Türküsü (1992)
Kaynaklar:
A  Tanzimat’tan Bugüne Edebiyatçılar Ansiklopedisi Cilt I / 2001, Yapı Kredi Kültür Sanat Yayıncılık, İst. / s: 146-147
Şiirlerinden Seçmeler:

AHLAT AĞACI

Eşin dostun yaşıyor bak bahçelerde
Sen çıplak bir doruğun üzerindesin
Tam rüzgârın engini sardığı yerde

Yekpare bir mavilik üstünden akar
Altında köklerini sıkan toprak var
Dertleşir durursun gölgenle

Bazan öyle yakın geçer ki kayan yıldızlar
Halini soruverecekler sanırsın
Dağılır üstündeki yeşil sükût
Ümitle kımıldanırsın

Bakma sana bir ad verdiklerine
Yerle gök arasında bir karaltısın
Ve bütün dünya seni unutmuş
Sanki kim bilecek yaşadığını
Gelmese dallarına birkaç fakir kuş

Ne de dolmaz çilen varmış
İlk defa kırağı yaktı canını
Aşkı sonra bulutların
Rüzgârın cilvesi değil miydi
Döken yapraklarını

Durmuşsun kırların bir ucuna
Ah senin halin köylü hali
Yaşarsın kıraç toprakta
Servi-simin misali

ALLI TURNASI YAŞAMIN

Yokluğunun upuzun kışından sonra
Birden o ayçiçeği çıktı karşımıza
Toprağa sarı ışıklar saçan
Ellerin mi bu gömgök yapraklar
Sen misin usul usul kımıldanan

Şaşkına döndük kavuşmuş gibi
Sanki yüzümüzde soluğun
"Kızım" dedi anan, "bu benim kızım"
Ürpererek  dokunduk baş ucundaki taşa
Büyülü bir ses misin Orpheus'tan

Yakıcı özlemiyle sonsuzluğun
Kucakladık kırları seninle
Yaşamın allı turnası
Ne değin uzaklarda da olsan

Çık gel yüreğimize ilkyazla

CAN YOLDAŞI

Sen hürriyetin türkülerin kızı
Sen sıcaklığı kanımın
Şu koskoca dünya üzerinde
Yoldaşı kimsesiz canımın

İşte gözgöze geldik bu akşam
İnandım aşılırmış Kaf dağları da
Kollarında bakir toprak lezzeti
Yanıyorsun bir damla ter kadar güzel

Sarışın tarlaları mı kucaklamışım ben
Ne bu çiçek kokusu ekin kokusu
Deli bir rüzgâr geçiyor gönlümden
Yıldızlar ışıyor gözlerin gibi

Böyle konuştukça avucun sıcak sıcak
Karşımda ıslak dudaklar titrer
Başım üstünde yeni doğmuş ay
Altın tınazlar gibi savrulur içim

GÖREBİLDİĞİN KADAR MAVİ

Sürebildiğin kadar toprak
Sarabildiğin kadar kadın
Bu dünya
Güvenebildiğin kadar dost
Düşünebildiğin kadar güzel
Yaşabildiğin kadar
D ü n y a

KARŞILAMA

İlk yazın ucu göründü
Harlayıverdi çiçek çimen
Kalktım Akçadoruğa çıktım
Bi ova serildi önüme
Karşıma bi dağlar dikildi
Elim ağzımda baka kaldım
Bir yanda dumanlı toprak
Bir yanda deniz
Eriklerin bademlerin şavkı vurmuş havaya
Ortalığı tutmuş zeytin
Gözlerim yeşile kesti
Hey ne dünyaymış dünyamız
Çamların heybetinde sesinde kaynakların
Yaşamak uğul uğuldu
Kımıldıyordu yamaçlarda tarlalar
Tepemde gök
Çevrilmiş üstüme sayısız sevdalı göz
Güp güp atıyordu yüreğim
Kıyısında söğütler göveren
Bir nehir yatağına dönmüştü içim
Üstüme üstüme geliyordu ıraklar
Yankısıyla nice ilk yazların
Coşkun sular geçiyordu
Derinlerimden
Yosunlu kayaların dibinde
Ordan ordan dürtüyordu tohum tomurcuk
Elimi uzatsam özgürlüğe dokunacaktım
Yeni düşünceler patlıyordu zihnimde
Açtım bağrımı güne güneşe
Eh beee

KOCA BİR TROYA DÜNYA

Kaç kez kuşatıldı Troya
Soldu ılgınlar acılaştı zeytin
Karıştı toprağa hünerli eller
Ne Helena ne Paris ne Aşil
Karanlık çukurlarda ak kemikler
Yere basarken ürperiyor insan
Kırmızı açıyor hâlâ
Suskun örende gelincikler

                  Güzlerin hüznü o yıkımdan

Çağ değişmiş silahlar da
Sürüp gidiyor hâlâ kuşatma
Bu kez daha çılgın saldırgan
Hey dağlar yaralı Rumeli dağları
Bosna direniyor düştü Srebrenika
Bebesini emzirirken vurulmuş gelin
Yollara dökülen göçmenlerin
Gözleri yanmış yıkılmış kentler

                  Daha ne kadar sürecek talan

Kazılırken böğründe toplu gömütler
Senin ellerin mi bunlar Avrupa
Çırpınırken her çalıda bir yürek
Senin gözlerin mi bunlar
Nasıl bakacaksın yüzüne tarihin
Ah dünya koca bir Troya
Yaşamı savunan Hektor'u sürüklüyor
Her yanda kanlı araba

                  Ne zaman insan olacak insan

YORULMAZ İŞÇİLERİYİZ AŞKIN

Bütün gün kırlara bakmışım
Başaklarla kımıldanan
O bitek yalnızlığa
Burnumda gökyüzünün ince kokusu
Bütün gün sana bakmışım
Derin mırıltılarla ırmağa karışan
Çakıntılı gövdene senin

Uzanmışım terli toprağa
Yanına gözlerinin
Çıplak gecelere dokunuyorum
Yazın ve düşlerin sıcak kıvrımlarına
Denizi başlatıyor dudaklarının tuzu
Yüreğim konuşuyor şavkından
Ellerim böğürtlen moru

Yorulmaz işçileriyiz aşkın
Soluk soluğa ıslak taylar
Ürkek sokulmaların...
Ormanları uyandırıyor kanımın gürültüsü
Başdöndürücü yerlerindeyim dağın
Kollarımdan akan ırmak,
Sonsuza tamamlanıyorum