FATMA ÖZKAYA

(1997 - )

       Fatih Gelenbevî Anadolu Lisesi mezunu. İstanbul Medeniyet Üniversitesi – Felsefe Bölümü’nde öğrenci.  

       Şiirleri Dergâh, İtibar vb. gibi dergilerde yayımlandı.

Kaynaklar:

A  https://fatmaozkaya.wordpress.com

Şiirlerinden Seçmeler:

GÖK BORCU

Evinde kalabalık bir aileyi

ağırlar gibi dünya

Kaç kişi yaşadı, kaçı yaşar gibi

Üç elmayla geçindi, gök borcuyla

Üç ayaklı sandalyede

ha düştü, ha düşecek belli

Tanrıyı öldüren adamlar

Kalemiyle cahiliyeden beri

Yalnız bir dönüş var içinde

Bir dönüş, hırçın ve asi

Ne gelişinden haberdar

Ne bilir döneceği yeri

Dergâh, Sayı: 336

TEŞRİK

Gün ışığından esirgeyen

Gizli bir sığınaktı menzilin

Sen eğilip kalkardın

Karşında Allah vardı, avuçlarında biz

Kıpırdadıkça dudakların

Yıkılıp baştan yapılırdı evimiz

Sarı yaz ayrılıkları, bakışlar

Sahipsiz kalmış iki koku

Benim zaten

Sarılırken

Bir kolum bile yoktu

Saçlarımı saldıkça uyuyup uyandıkça

Sana dönüp baktıkça aklım hep bulanırdı

Hiç olmazsa ellerimi dedim

Tutup kurtar  bu çağdan

Bak toplamış eteklerini ayaksız koşuyor zaman

Kelimeler, gülüşler

Sevgiyle dolu iki kutu

Senin zaten

Giderken

Hiç ayağın yoktu

Bir gün kavga biter tebessümle gelirsin

Ben senin dönüşünü peki ya hangi camda?

Hangi camda beklesem pervazında gül açar

Ben üç gece beklesem sen beş gece gelirsin

Değilsen ki beklenen, beklemek haksız çıkar.

İtibar, Sayı: 75, Aralık 2017

UZAK

Saçların kara bir şelale gibi

Akar arasından parmaklarımın

Kollarımı açar beklerim seni

Küçülür küçülür birden sığarsın

Ne muhayyel adam ne rüya çocuk

Yüreğe saplanan dev bir acısın

Yerin sandığından büyük bir oyuk

Yokluğun bendedir, beklesin varsın

Bir akşam çağırsam kokun gelecek

Ne kadar uzaktan öpsem duyarsın

Üflesem bir nefste kaç mum sönecek

Elbet günü gelir, sen de yanarsın

Dergâh, Sayı: 329