(10 Mart 1926, Taşkent/Konya - 25 Aralık 2001, İstanbul)
Şair. Asıl adı Abdülhalim Uğurlu. A. Halim Uğur imzasını da kullandı. Zeynep Hanım ile maliyeci, Taşkent belediye başkanı Kâmil Uğurlu’nun oğlu. Oğullarından Tuluyhan Uğurlu piyanist ve bestecidir. 1938'de Taşkent İlkokulu, 1941'de Konya Ortaokulu, 1946'da İstanbul Taksim Erkek Lisesi ve 1950'de İÜEF Felsefe Bölümü’nden mezun oldu. 1947-50 arasında gazetecilik, 1958-72 arasında turizmcilik ve otelcilik, 1972-85 arasında sanayicilik yaptı. 1986’da emekliye ayrıldı. Uluslararası Yazarlar ve Gazeteciler Derneği (ATURJET) genel sekreterliği ve başkanlığı, Yazko genel sekreterliği yaptı. 1970-75 arasında Güreş Federasyonu astbaşkanlığında bulundu. Türk Basın Birliği onur üyesiydi; TYS, PEN Yazarlar Derneği ve Edebiyatçılar Deneği üyesiydi. Evli ve iki çocuk babasıydı.
İlk şiiri 1944’te Büyük Doğu dergisinde çıktı. Şiirleri Edebiyat Dünyası, Gösteri, Güney, Papirüs, Son Çağ, Soyut, Türk Basın Birliği, Türk Dili, Yansıma, Yazko Edebiyat, Yenilik, Yeşil Giresun dergilerinde yayımlandı. Anadolu insanının acılarını, özlemlerini yansıtan şiirleriyle tanındı. İlkin aruz ve hece ölçüsünü kullandı, daha sonra serbest şiire yöneldi. İlk dönemlerde şiirinde sembolizmin, mistisizmin etkileri görüldü. Daha sonra toplumcu gerçekçi bir yaklaşımı benimsedi. Son dönem şiirlerinde ise şiirin hiçbir kurum ve kuralın buyruğuna girmeyen, ancak her şeyi kapsayan bir sanat olduğu görüşünden yola çıktı. Muzaffer Uyguner, Uğurlu’nun şiirleri için, “İnsana tasavvuf açısından yaklaşma çabası sezilen şiirlerinde Anadolu halkının sevecenliği görüldü. Toplumcu şiir anlayışı ise bir kavga şiiri olmaktan çok, çare bulma, yön verme şiiri” değerlendirmesini yaptı. Şairin sözcük derleme ve resim çalışmaları da vardır.
Ödül: Gökağrı adlı kitabındaki “Anadolu Acısı” adlı şiiriyle 1970 TRT Sanat Ödülleri Yarışması'nda başarı ödülü aldı.
Yapıtları: Şiir: *Asya Baharı, (Necip Fazıl Kısakürek’in önsözüyle) Berksoy B., İst.: 1950 *Değişim, A. Halim Uğurlu adıyla; Minnetoğlu, İst.: 1967 *Gökağrı, Yücel, İst.: 1971 *Zamanların Dili, Yeryüzü, İst.: 1974 *Türke Destan, Yeryüzü, İst.: 1974 *Kan Su Kesince, Yeryüzü, İst.: 1979 *Kıyamet Çiçekleri, Yeryüzü, İst.: 1988 *Sözcüklerde Uyanmak, Aksoy, İst.: 2000.
Kaynaklar: TBEA, c. II, 2001, 850/2010, 1054-1055; Kurdakul, Sözlük, 621; Necatigil, İsimler, 370; Özkırımlı, TEA, IV, 1176; “Uğurlu, Halim”, TDEA, VIII, 455; Karaalioğlu, 581; Muzaffer Uyguner, Türk Dili, S. 61, 1988.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder