11 Mayıs 2014 Pazar

ANNEÇAĞLA / İHSAN TEVFİK


çiçekler çağlaya döndü
diyor annem orada
ben burada yemyeşil
bir çağla ısırıyorum annemsiz
anne anlat
daha anlat oraları hele
*
oğul, mayıs karından sonra
duman vurdu vişnelere
sıkıldı canım hem nasıl
sarı tufka, kirli fes
ektim çiçekliğe
ve sizin oralarda melisa
derler limon çiçeği biçtim biraz
ağrılarına iyi gelir diye
*
çağla, şiirle çağla
annemle ey deli rüzgâr
çiçekle, fidanla çağla
aşkın ve suların gücüyle
*
çağla bakalım
bir aşkın arifesinde
sesi ırmak olan sevgili
hadi sen de çağla
*
annem biliyorum
annem en güzel aktar
şifalı otlar derliyor
yüreğinin toprağından
-bir yaralı oğula en güzel miras-
ey yüreği evren kadar büyük aktar…
*
anne, derle bahçelerin
ve yüreğinin en kokulu çiçeklerini
derle ve oğulcuğunun
acıyan yüreğine aktar
*
şiirler çağla, anneler çağla
anne, çağlayanlar gördüm
rüyamda öte gece
köpüklü suları üstümüze
akan
bir bulut ki nasıl kocaman
beyaz beyaz üstümüze
ağan
*
oğullar çağla / anneler çağla
bir kadın bir başka kadına
devreder tohumunu
oğulotunu
*
annemde doğdum
sende oldum ey
sesi ırmak olan sevgili
bir aşkın arifesinde
düşünme artık / uzun çağla
***
Mayıs 2011, Silivri

“Sevgiye Durmak” adlı kitabından

İhsan Tevfik

Hiç yorum yok: