(10 Kasım 1932, Kahramanmaraş - 26 Haziran 1996, Ankara)
Araştırmacı, yazar. Yazılarında başlangıçta M. Necmettin Özdarendeli, Necmettin Özdarendeli; soyadı değişikliğinden sonra Necmettin Hacıeminoğlu, M. Necmettin Hacıeminoğlu, M. Necmeddin Hacıeminoğlu, Necmeddin Hacıeminoğlu” imzalarını, bazı yazılarında ise Dr. Altay Pamir, Nuri Koçyiğit, A. Ergenekon, Mustafa Necmettin gibi müstearları kullanmıştır. Aslen Malatya’nın Darende ilçesine bağlı Aşudu köyüne mensuptur. Zekiye Hanım ile Mustafa Eminzade’nin oğlu. Necmettin Hacıeminoğlu’nun dayandığı Hacıeminzadeler sülalesi, soyadı kanunuyla birlikte Özdarendeli soyadını almış ve onu kullanmaya başlamıştır. Bu itibarla Necmettin Hacıeminoğlu da üniversite öğrenimine kadar Özdarendeli soyadını, üniversite öğreniminden sonra ise dedelerinden gelme Hacıeminzadelere nispetle Hacıeminoğlu soyadını almış ve kullanmıştır. İlkokulu Aşudu köyünde (1946), ortaokulu Darende ve Osmaniye’de okudu (1949). Parası yatılı olarak okuduğu Adana Erkek Lisesi’nden (1954) sonra İÜEF Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nü bitirdi (1959). Bitlis ve Osmaniye liselerinde edebiyat öğretmeni olarak çalıştı; İÜEF Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’ne asistan olarak girdi. "Kutb’un Hüsrev-ü Şirin’i ve Dil Hususiyetleri" adlı doktora teziyle 1963'te doktor unvanını aldı. Bu arada İstanbul'da askerliğini yaptı. Yabancı dilini geliştirmek için 1969'da Fransa'ya gitti, orada kısa bir süre kaldı. "Türk Dilinde Edatlar" adlı teziyle doçent unvanını aldı, 1971 yılı Mart’ında Türk Dili Kürsüsüne doçent olarak atandı. 1972-1973 öğretim yılında Bağdat Üniversitesi Türkoloji Bölümü'ne görevli öğretim üyesi olarak gitti. "Türk Dilinde Yapı Bakımından Fiiller" adlı tezi Muharrem Ergin, Sadettin Buluç, Hasan Eren, Faruk Akün ve Mehmet Kaplan’dan oluşan bilim jürisi tarafından değerlendirilip başarılı bulunarak ve profesörlüğe yükseltilmesi için oy birliğiyle Fakülte Kuruluna teklif edildi. Profesörlüğü, İstanbul Üniversitesi Senatosu tarafından 1978 yılında reddedildi. Bunun üzerine Danıştay’a başvurarak dava açtı. Danıştay, Hacıeminoğlu’nu haklı buldu, ancak üniversite Danıştay’ın kararını uygulamadı.
11 Ocak 1979 tarihli Hergün gazetesindeki köşesinde yayımladığı “Eşgüdüm Komutanları” başlıklı yazısından dolayı Sıkıyönetim Askerî Mahkemesince tutuklanarak Selimiye’deki I. Ordu Askerî Cezaevine konuldu. 26 Şubat 1979 tarihinde tutuksuz yargılanmak üzere serbest bırakıldı.
1983'te üniversiteden istifa ederek ayrıldı. 1985’te Trakya Üniversitesi'ne atandı. Fen- Edebiyat Fak. bünyesinde Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü'nü kurdu, Bölüm Başkanı oldu. Dokuz yıl Trakya Üni. Fen-Edebiyat Fak. Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü'nde görev yaptıktan sonra 1994'te buradaki görevinden ayrılarak, İÜEF'ne profesör olarak döndü. 1996'da emekli oldu ve Ankara'ya yerleşti. Aydınlar Ocağı üyesi, evli ve bir çocuk babasıydı.
26 Haziran 1996 tarihinde öldü. Cenazesi İstanbul’a getirildi ve 28 Haziran 1996 günü, Cuma namazını takiben kılınan cenaze namazından sonra Edirnekapı Şehitliği'nde toprağa verildi.
İlk yazısı "Okullarımızın Durumu", Türk Düşüncesi dergisinde M. Necmettin Özdarendeli” imzasıyla yayımlandı. 1954’ten itibaren yazıları, hikâyeleri ve söyleşileri Bilgi, Bozkurt, Çağrı, Devlet, Doruk, Güneydoğu Avrupa Araştırmaları Dergisi, Hisar, Kalkınan Dünya, Kubbealtı Akademi Mecmuası, Millî Eğitim ve Kültür, Millî Hareket, Millî Işık, Millî Kültür, Orkun, Öğretmen, Pınar, Töre, Türk Dili, Türk Dili ve Edebiyatı, Türk Düşüncesi, Türk Edebiyatı, Türk Kültürü, Türk Kültürü Araştırmaları, Türk Yurdu, Türk'e Çağrı, Türkiye ve Dünya, Yeni Düşünce, Yol gibi dergilerle Babıalide Sabah, Dünyada ve Türkiye’de Sabah, Hergün, Ortadoğu, Tercüman, Yeni Hizmet, Yeni Sözcü gibi gazetelerde yayımlandı.
Yapıtları: Öykü: Yeni Bir Dünya, Töre- Devlet, İst.: 1978.
İnceleme, Araştırma: Lehçet’ül-hakâyık:Seyyareler, Dün-Bugün, Ank.: 1962; Kutb’un Hüsrev ü Şirin’i ve Dil Hususiyetleri, İÜEF, İst.: 1968; Türk Dilinde Edatlar, MEB, İst.: 1971; Fuzûli, Toker, İst.: 1972; Yapı Bakımından Türk Dilinde Fiiller, Cönk, İst.: 1984; Karahanlı Türkçesi ve Grameri, TDK, Ank.: 1996; Türk Edebiyatında Tahliller, Kamer, İst.: 1997; Harzem Türkçesi ve Grameri, İÜEF, İst.: 1997; Edebiyat Tahlilleri, Türk Edebiyatı Vakfı, İst.: 2004.
Diğer: Dokuz Işık'ta Eğitim Sistemi, Dokuz Işık, Ank.: 1971; Milliyetçi Eğitim Sistemi, Töre-Devlet, İst.: 1972; Türkçe’nin Karanlık Günleri, İrfan, İst.: 1972; Türkiye'nin Çıkmazları, Sebil, İst.: 1975; Milliyetçilik Ülkücülük Aydınlar, Töre-Devlet, İst.: 1975; Yeni Bir Dünya, Töre-Devlet, Ank.: 1976; Millet ve Aydınlar, Türk Edebiyatı Vakfı, İst.: 2004.
Hakkında Yazılan Kitaplar: Vefatının 20. Yılı Münasebetiyle Prof. Dr. Necmettin Hacıeminoğlu Hatıra Kitabı, Ed. Prof. Dr. Ali Öbek, Doç Dr. Yüksel Topaloğlu-Doç Dr. Oğuzhan Durmuş, Türk Edebiyatı Vakfı, İst.: 2017,
Kaynaklar: “Hisar’dan Biyografiler: M. N. Hacıeminoğlu”, Hisar, S. 40, Nisan 1967; “Hacıeminoğlu, M. Necmeddin”, TDEA, III, 448; Kim Kimdir, 380; TBEA, c. I; Prof. Dr. Necmettin Hacıeminoğlu Hatıra Kitabı, Türk Edebiyatı Vakfı, İst.: 2017; Yüksel Topaloğlu, "Prof. Dr. Necmettin Hacıeminoğlu Hayatı, İlmî, Edebî Şahsiyeti ve Eserleri", Prof. Dr. Necmettin Hacıeminoğlu Hatıra Kitabı, 11-57.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder