(1941, Şomu (şimdiki
adı Gelinpınar) köyü, Mazgirt / Tunceli - )
Asıl adı Ali Cemal Çetinkaya’dır. İlkokulu Çangal'da okudu. Köylerine
gelip giden dedeler ve aşıklardan etkilenerek bağlama çalmaya ve şiir yazmaya
yöneldi.
Ali Cemali yaklaşık 17 yaşında Ankara'ya giderek Veysel (1894-1973),
Dursun Cevlani (1900-1975), Davut Sulari (1925-1985) gibi dönemin önemli
aşıklarıyla tanıştı. Daha sonra bir süre başka yerlerde kaldı.
1974 yılında yeniden Ankara'ya dönerek Ankara
Radyosuna mahalli sanatçı olarak giren Ali Cemali bu dönemden sonra ozanlara
ilişkin çeşitli örgütlenmelerde ve bazı tiyatrolarda görev aldı.
Eserleri birçok sanatçı tarafından da seslendirilen Ali Cemali 1981
yılında İzmir’e yerleşti. 1992 yılında Çankaya Belediyesi bünyesinde görev
yaptı.
Ödülleri: Birçok etkinlik ve
şiir yarışmasına katılarak değişik ödüller aldı.
Yapıtları:
Şiir
Kitapları:
& Doğu Anadolu’nun Doluları Halk Ozanı Ali Cemal’in
Hayatı ve Deyişleri
(1974)
& İnsanlık Özlemi (2002)
Kaynaklar:
Şiirlerinden
Seçmeler:
DEMESİNLER
Bütün insanlardan arzumuz vardır
İnsan birliğine zor demesinler
Gerçekler nerdedir haberimiz var
Haktan gayrisine yar demesinler
Dünya aydınları siyaset tutsun
İnsan aleminden cehalet gitsin
Senlik benlik de ne kavgalar bitsin
Şu koca dünyaya dar demesinler
İsavi Musevi Muhammediler
Doğu batı kuzey hem güneyliler
Gerçekler öncüsü bunca veliler
Yollar buzlu dağlar kar demesinler
Bu dünya doludur dolu nimeti
İnsanlığın barış huzur cenneti
İnsanlara hizmet bunca serveti
Silahlar yaparak kar demesinler
Ali Cemali der insan olasın
İnsanlık vasfında yerin bulasın
İnsan ektiğini biçer bilesin
Doğru görenlere kör demesinler
GARİP
ÖMRÜM
Hayat denen sonsuz yolda
Koşup giden garip ömrüm
Yaprak gibi sarı dalda
Düşüp giden garip ömrüm
Hayat dolu arzum vardı
Etrafımı engel sardı
Gönlüm dolu elim dardı
Küsüp giden garip ömrüm
Ali Cemal budur halim
Dert elinden oldum alim
İki mezar benim yolum
Aşıp giden garip ömrüm
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder