18 Mart 2017 Cumartesi

ALİ CEMALİ


(1941, Şomu (şimdiki adı Gelinpınar) köyü, Mazgirt / Tunceli - )


       Asıl adı Ali Cemal Çetinkaya’dır. İlkokulu Çangal'da okudu. Köylerine gelip giden dedeler ve aşıklardan etkilenerek bağlama çalmaya ve şiir yazmaya yöneldi.
      Ali Cemali yaklaşık 17 yaşında Ankara'ya giderek Veysel (1894-1973), Dursun Cevlani (1900-1975), Davut Sulari (1925-1985) gibi dönemin önemli aşıklarıyla tanıştı. Daha sonra bir süre başka yerlerde kaldı.
       1974 yılında yeniden Ankara'ya dönerek Ankara Radyosuna mahalli sanatçı olarak giren Ali Cemali bu dönemden sonra ozanlara ilişkin çeşitli örgütlenmelerde ve bazı tiyatrolarda görev aldı.
       Eserleri birçok sanatçı tarafından da seslendirilen Ali Cemali 1981 yılında İzmir’e yerleşti. 1992 yılında Çankaya Belediyesi bünyesinde görev yaptı.
      Ödülleri: Birçok etkinlik ve şiir yarışmasına katılarak değişik ödüller aldı.
Yapıtları:
Şiir Kitapları:
& Doğu Anadolu’nun Doluları Halk Ozanı Ali Cemal’in Hayatı ve Deyişleri (1974)
& İnsanlık Özlemi (2002)
Kaynaklar:
Şiirlerinden Seçmeler:

DEMESİNLER

Bütün insanlardan arzumuz vardır
İnsan birliğine zor demesinler
Gerçekler nerdedir haberimiz var
Haktan gayrisine yar demesinler

Dünya aydınları siyaset tutsun
İnsan aleminden cehalet gitsin
Senlik benlik de ne kavgalar bitsin
Şu koca dünyaya dar demesinler

İsavi Musevi Muhammediler
Doğu batı kuzey hem güneyliler
Gerçekler öncüsü bunca veliler
Yollar buzlu dağlar kar demesinler

Bu dünya doludur dolu nimeti
İnsanlığın barış huzur cenneti
İnsanlara hizmet bunca serveti
Silahlar yaparak kar demesinler

Ali Cemali der insan olasın
İnsanlık vasfında yerin bulasın
İnsan ektiğini biçer bilesin
Doğru görenlere kör demesinler

GARİP ÖMRÜM

Hayat denen sonsuz yolda
Koşup giden garip ömrüm
Yaprak gibi sarı dalda
Düşüp giden garip ömrüm

Hayat dolu arzum vardı
Etrafımı engel sardı
Gönlüm dolu elim dardı
Küsüp giden garip ömrüm

Ali Cemal budur halim
Dert elinden oldum alim
İki mezar benim yolum

Aşıp giden garip ömrüm

Hiç yorum yok: