6 Temmuz 2014 Pazar

MESUT ADNAN

(1963, Serik / Antalya - )


              Asıl adı  Mesut  Adnan  Göksoy. İlk ve orta öğrenimini Serik’te tamamladı. Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi’nden ayrıldı. Kendi  işini  kurdu.  Antalya’nın Serik ilçesinde yaşıyor.
       Şiirleri; Kırkmediven, Portakal, Varlık Yasakmeyve vb. gibi dergilerde yayımlandı.
Ödülleri: 1993 Yaşar Nabi Nayır Gençlik Ödülü’nü ve 1999 Cemal Süreya Şiir Ödülü’nü aldı.
Yapıtları:
Şiir Kitapları:
& Ebruli İlkyaz Kızı (1992, Akdeniz Kitabevi, Antalya)
& Yaseminli Mektup (1998, Hera Şiir Kitaplığı, İst.)
Hakkında Yazılan Yazılar:
1  Varlık Aylık Edebiyat ve Sanat Dergisi ,Temmuz 1993, Sayı : 1030 , sf : 6-8

Şiirlerinden Seçmeler:

ADINI DÜŞÜRME DENİZE

1
Bir ucundan tutarım da denizin
ürkerim,

çizilir mavisi...

Eski kıyılarından
her dalgasıyla bir mektup atıyor
Nereus kızlarının yazdığı

2
Erik çiçekleri birer birer
toprağa dizilirken,
Olimpos tanrılarının burunlarını
aşıp geldiğinde sen,
koruk salkımları taşıyan
kollarında mayısın
daha çok biriktirebilirsin gözlerine
turfanda mavisini yazın

3
Kitap arasında unutulmuş
kedi gölgesinin sahibi,

Adını düşürme denize
sana çevirdim günebakanları

“Yaseminli Mektup” adlı kitabından

EKİMYAZ

1
Kiremitli evlerin
şehirleri eskiyor

2
Dalından kovulan
bu yaprak
ağacına kırgın
ben sana değilim

Ekim sürüyor
elmasını toplayan bahçelerin

Tanrıya kırgın değilim
bir dostu bile yok onun
bir fotoğraf albümü
yürüdüğü bir yol bile yok
bir tesbihi olabilir belki

3
Bütün ağaçlarda
yaz yarası

Bahçesine hâlâ aşığım
flora’nın

Ekimin saçlarını tarıyorum
tarandıkça uzuyor ekim

Seni buradan
götüren güne kırgın değilim

“Yaseminli Mektup” adlı kitabından


KURULA KURULA BAHAR

1
Yeni çağlanı kopardım
yaz sinmedi sinmedi ağzıma

Bekledim
bütün anlarına çentik atarak


Gücenmedim
seni bana getiren
kil sabahlı günlere

Ama koltuğunda kederle geldin
ve yaktın nisan gömleklerimi

2
Hiç gücenmeden

Gök pazarlarından
serçe bandosu geçerken
hep terleyeceğim sana

Kaç yokuş sürersen

“Yaseminli Mektup” adlı kitabından

LADİNLE BEN

Yağmur bitti
ladinin şemsiyesi yoktu

benim vardı
açmadım

o
toprağın sütünü emerek
büyüyor
ben aşkın

onun dalları uzanıyor
benim kollarım
kucaklamak için hayatı.

“Ebrulî İlkyaz Kızı” adlı kitabından



Hiç yorum yok: