Ah! Ahmet abim. Hani bugün de
ölmeyecektin. Bütün kitaplarını ve şiirlerini okuduğum ilk şairimdin benim. İlk
şiir yazmama sebep adamdın. Hani bugün de ölmemiştin, şehirde bir yılkı atıydın
alakaranlıktaki ülkenin, ölüm nedenin bilinmiyor yaşamın ufuk çizgisinde ne
balık ne de kuştun, çekip gitttin göğsünü bir kalkan bilip ateşi çalmayı
deneyerek..
Bütün kapıların
Dışına kovuldum.
Taşlandım kahve masalarında.
Şimdi ben, ıslak bir toprağın
Tüten buğusuyum;
Kendine bakan bir aynayım
Ben bu dünyada.
Dışına kovuldum.
Taşlandım kahve masalarında.
Şimdi ben, ıslak bir toprağın
Tüten buğusuyum;
Kendine bakan bir aynayım
Ben bu dünyada.
Yalçın Aydınlık
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder