-Arkadaşlığı
için, Haydar Ergülen’e-
her eskiden bir
şehir çıkar
çıkardıkça eskinin
geçmişi uzar
gelecek kısalır ve
hep geriye bakarız durmadan
durmadan siyah
kırmızı hâl içinde suretimiz
oysa siyah beyaz
değil miydi eskiden eskiler
fotoğrafların
duruşu değişti zamanla
eskiden eskinin
rağbeti yoktu, şimdi var
gelecek bakılası
değil çok kısalmış
eskiden bir
şehrimiz var işte ona dönülür
yaş ilerler şehre
dönülür, nüfus yoğunluğumuz arkadaş
bir şehir dört
şeydir nüfus kütüğünde:
çocukluk, anne,
arkadaş ve ölüm
gövdesindeki nehir
de ona bakarak akar
tarar seyrelen
saçlarımızı takvime
şehrin yoksa
yalnızsın, üşümek ondan
sinemalar, haşhaşlı
ekmek, bir yudum salep
trenler, ille de
trenler ısınmak için
yolculuk:
çocukluktur, annedir, arkadaştır, ölüm…
“Bakışsız Gece” adlı kitabından
Rahmi Emeç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder