DALGALAR
Alnında koyu mavi dalgalar
Ve yenilenen sokakta gizlenen
Cehennem yaprakları.
Saçlarını tarıyor
Kırık kelebek kanadıyla.
Kuşların gölgelerine çarparken elleri
Soğuk at arabası gömdü
Yaşlı gözkapağına.
Elif Ağaçayak
DEVLEŞEN
SESSİZLİK
Önce gölge yazıyor
Sonra sen.
Yılgınlık yağmurlarla
Eflâtun çatıda.
Saklayıp kollarında kendi ölü ellerini
Uçuşuyor yapraklı kaldırımın külleri.
Kıvrılan ellerdeki ışık yakıyor
Devleşen sessizliği.
Çırpınıyor ağaçlar.
Elif Ağaçayak
YANKI
Bir kırlangıç
alnı değerse yanağına
Sarkıp bakmalı.
Kayboldu parmaklarımızın arasında
Karanlık
dilenen yalancı gölgeler.
Güneş
sarıyor incecik kovanları.
Yankısında dans eden düşler
Sığındı kırık değnekle
İskelede gülüşen çocuklara.
Arınıyor taşların o ürküten ıslığı.
Elif Ağaçayak
YENİLİĞİ
Eflâtun dizginler
Gözkapağındaki taşlara fısıldıyor.
Omzunda boşluğun yaprakları.
Yakıyor yabanıl duvarları
Islıklar ve serçelerle.
Eğrilen örümcekler
Yeni yollar buluyor yanında.
Soğuk bir kozanın değneği izlerinde.
Yalınayak yürüyor yeniliği. Elif Ağaçayak
*Şiirler Elif Ağaçayak'ın izniyle yayınlanmıştır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder