ALPER ÇEKER

(1972 - )

       Şair, çevirmen, dilbilimci. Rus Dili ve Edebiyatı mezunu. 

   Şiirleri, Kitap-lık, Underground Poetix, Varlık, Yasakmeyve vb. gibi dergi ve fanzinlerde yayımlandı.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Gece Şehre Dedi ki (3. Baskı: 2006, Altıkırkbeş Basın Yayın, İst., 80 s.)

       Romanları: 

& Reziller (2012, Altıkırkbeş Basın Yayın, İst., 258 s.)

      Deneme, İnceleme, Eleştiri Kitapları:

& Rus Avangard Manifestoları (2010, Altıkırkbeş Basın Yayın, İst., 128 s.)

       Çevirileri:

& Vladimir Mayakovski, Şiir Nasıl Yapılır? (2016, Altıkırkbeş Basın Yayın, İst., 56 s.)

       Yayına Hazırladığı Kitaplar:

& Çağdaş Türk Edebiyatı’ndan Kedi Hikâyeleri (Derleme)

& Türk Tarihçiliğinde Dört Sima : Halil İnalcık - Halil Sahillioğlu - Mehmet Genç - İlber Ortaylı (Editör; 2006, İstanbul Büyükşehir Belediyesi, İst. 183 s.)

& Minyatür İstanbul (Editör; 2006, İstanbul Büyükşehir Belediyesi, İst. 101 s.)

& Perde Gazelleri (Editör; 2007, İstanbul Büyükşehir Belediyesi, İst. 152 s.)

& Arzın Merkezinde Buluşmalar (Editör; 2007, İstanbul Büyükşehir Belediyesi, İst. 180 s.)

& Türk Kitap Medeniyeti (Editör; 2008, İstanbul Büyükşehir Belediyesi, İst. 199 s.)

& Rinaldo Marmara, Lape Hastanesi (Editör; 2009, İstanbul Büyükşehir Belediyesi, İst. 175 s.)

& İstanbul'un 100 Sembolü (Editör; 2012, İstanbul Büyükşehir Belediyesi, İst. 168 s.)

Hakkında Yazılan Yazılar:

1 Melike Aydın, Gece Şehre Dedi ki, Varlık, Sayı: 1188, Eylül 2006, Varlık Kitap eki, Sayı: 172, s. 14

Şiirlerinden Seçmeler:

DELİLERE NUTUKLAR

eğilip altından geçerseniz halkın bakışlarının

cumhuriyet balosuna çağrılabilirsiniz

güneş gözlüğünün arkasına bir beden saklayabilir

ya da bir şapkanın altında ezilebilirsiniz

ben kayıpken bu halkın arasında

yüzümde nice kadının izini sürebilirsiniz

koşup koşup geceye çarpıyorum

o büyük ân için işaretimi bekleyen demir

halk ile göz göze gelirseniz

sözcükler külçe kadar ağır gelir

Yasakmeyve, Mart-Nisan 2004

KIYAM

ruhum dün gibi hatırlıyor daha olmamış bir kıyameti

ben Tanrı'ya iki defa karşı geldim

birincide mutlu olmaya, ikincide ölmeye yeltendim

ölüm aldattı beni

intihar mektubumu yırttım, yanmış bir bilet gibi

siz

akıllı görünmek için bana deli diyebilirsiniz

benimle sevişip başkasıyla evlenebilir,

filozoflardan hakikati, hemşirelerden yaşadığımı öğrenebilirsiniz.

bir haftadır her gün pazartesi

ben artık ne ölüyüm ne diri

pıhtılaşmış kana vuruldu mührüm

güzelim ben seni

gözlerimle sevdim, ellerimle gördüm

şimdi ölüm bile istemiyor beni

intihar mektubumu yırttım, yanmış bir bilet gibi.

Kitap-lık, Sayı: 55

ÖLÜMÜN ARİFESİNDE 

  

benim parmaklarım, yüzümün devamıdır

ellerimse Tanrı'nın varlığına delil

hiç ölmeyecekmiş gibi yaşar, hiç yaşamamış gibi ölürüz

bize ihanet edenlerden, ölerek intikam alırız

ben ki her saniyemi, son anım gibi yaşıyorum

yani muamma değil artık benim için ölüm

eğer buraya sığamıyorsam

ya göğe çekilir, ya toprağa gömülürüm

ben öldüğümde

sana verdiğim kolye parlayacak

bir fotoğraf alev alacak, bir kuş havalanacak

yere düşürdüğün kitaptan etrafa sözcükler saçılacak

bozkırda babasının sırrı bir oğul doğacak

ben öldüğümde

bu venedik bayramı son bulacak

gece üsküdar vapurunda sur üflendi

paşakapı duygulu bir cezaevidir, her an kendini ateşe verebilir

çünkü kapıaltında bir çocuk bilir çıkınca öleceğini

bir çocuk yalnızca kafiyeye düşmandır, dünyada kötülük bitmiş gibi

benimse ellerimi sudaki yıldız aksi yakabilir

ve her söylediğim, kimsenin açamayacağı bir vasiyettir

Varlık, Nisan 2002

SOSYOLOGLARA ÖLÜM

kalabalıkların icadından önce de yalnızdım

şaşkındım Tanrım şaşkındım

sayılara vurulamayan bilgi

içimde biriken sim

ve ben, hala meşk ederek öğrenilen bir mesleğim.

dil keşfedilince sustum

korkuyorum Tanrım korkuyorum

fotoğraflarda güzel çıkarsam

ya da sosyologlar beni anlarsa, katil olurum.

ŞİMDİ BU VAPUR

üsküdar vapurunu batırın

çirkin kadınlar sevin

kirli libaslar giyin

telkâri hançer, kanlı kın

üsküdar vapuruna acımayın.

evleri üzmeyin, camları kırılır

gururlu gözler ağlarken, yağmura saklanır

üsküdar, sana söylüyorum:

kolumda bıçak yarası, ben kalbimi tutuyorum.

şimdi bu vapur beni almadı

Tanrım, kızıldeniz üzerime kapandı.

Varlık Dergisi, Ağustos 2001

YA HAY

hamam külhanlarında yurtsuz dervişler

parklarda sevişen evsiz sevgililer

alper çeker peh peh peh!

boynunda keşkül, elinde teber

bir ayaklanmada öldürüldü şeyhim

nefsimi sokak sokak gezdirdim

kadınlarınızın falına bakarak geçinirim

"yüz kere bin yıldır ki ben bu mülke gelirim

bir taşı bir taş üzerine komadım"

elif lam mim

adım sizi yanıltmasın:

karamazovların gayr-ı meşru kardeşiyim

soyum reddetti yazıyı ve ticareti

her göçümüz dünyayı terk edişti

hep geçmişi bekledik,

terk edildiğini anlayamayan erkekler gibi

Varlık Dergisi, Haziran 2001