AŞIR TUNCA

(1947, Karaağa köyü, Doğanhisar / Konya - )

Halk şairi. Karaağa İlkokulu’nu bitirdi (1960). 1979-1980 eğitim-öğretim döneminde Çumra Cumhuriyet Lisesi orta kısmından mezun oldu. Daha sonra Açık Öğretim Lisesi’ne devam etti. Kendi kendini yetiştirdi. 1972 yılında PTT idaresinde göreve başladı, 1996 yılında Söke’de çalışırken emekli oldu. Söke Şairler ve Yazarlar Derneği yönetim kurulu üyesidir. Söke’de yaşıyor; evli ve üç çocuk babası.

İlk şiiri, Söke Ekspres gazetesinde çıktı. Şiirleri ve yazıları yerel gazetelerin yanında Sarızeybek Dergisi’nde yayınlandı.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Umut Çiçekleri (2005, Deniz Ofset Matbaası, Aydın)

Kaynaklar:

A  https://yenibiyografiler.wordpress.com/2008/10/13/asir-tunca/

Şiirlerinden Seçmeler:

ÇEKMEYEN BİLEMEZ GURBETİN ÇİLESİNİ

      Ne bilsin çekmeyen gurbetin çilesini

      Oturmuş bağrıma değirmen taşı gibi

      Kor olmuş yakıyor sinemin sinesini

      Ne bilsin çekmeyen gurbetin çilesini

      Dalgalar çırpınır yüreğimin içinde

      Sevdalar fışkırır hasretin ateşinde

      Geceler güneşin, gurbet benim peşimde

      Ne bilsin çekmeyen gurbetin çilesini

      Gece yarısında gökte yıldız saydırır

      Ruhlar iskeletten can bedenden ayrılır

      Sevgi çekirdeği bir merkeze bağlıdır

      Ne bilsin çekmeyen gurbetin çilesini

      Gönlüm yari bekler umut penceresinde

      Dertlerim tazelenir, her pazartesinde

      Kulaklarım uzaktaki kaval sesinde

      Ne bilsin çekmeyen gurbetin çilesini

      Gelmiyor mektubu bir tanemin sözlümün

      Can evimde hasreti var güneş yüzlümün

      İçimdedir yaraları ceylan gözlümün

      Bilemez kimseler gurbetin hilesini

      Ne bilsin çekmeyen gurbetin çilesini.