3 Ekim 2018 Çarşamba

ÂŞIK MİNHACÎ



(XIX. yüzyıl, Deliktaş bucağı, / Sivas - )

     
       Sivas’ın Deliktaş bucağında doğan ve asıl adı Ali olan Minhacî XIX. yüzyılın meşhur âşıklarından Ruhsatî’nin oğludur. Annesi ise, Ruhsatî’nin Mihri diye çağırdığı Elbistanlı Meryem’dir. “Deliktaşlı Minhacı, Hayatı ve Eserleri” adlı kitabı yayımlayan Kemal Gürpınar, Minhacî’nin 1279 (Miladi 1862)’de doğduğunu, 1317 (Miladî 1901 )’de öldüğünü söylüyor.
       Ömrü yoksullukla geçen Minhacî, çocukluğunda Karacalar Tekkesinde Müderris Hasan Efendi’den ve Sivas’ın Koyuncu köyünden olan Seyit Efendi’den dersler aldı.
       Minhacî, 28 yaşında iken kendi köylerinden Kara Bali’nin kızı Hatice ile evlendi. Deliktaş ve civarında “Ağgelin” olarak şöhret bulan Hatice oldukça güzel bir kızdır. Ağgelin Minhacî’yi terk ederek başkasıyla evlendi. Ağgelin’i çok seven Minhacî, hassas bünyesi bu ayrılığa fazla tahammül gösteremeyince yatağa düştü, bir müddet sonra da vefat etti.
       Babasının ve içinde bulunduğu şartların etkisiyle âşık olan Minhacî’nin şiirlerinde işlediği temalar arasında beşerî aşk başta gelir. Buna bağlı olarak da ayrılık, kıskançlık, çaresizlik, yalnızlık, çile, mutsuzluk gibi konular, ağırlıkta olan konulardır.
Yapıtları:
       Hakkında Yazılan Kitaplar:
& Kemal Gürpınar, Deliktaşlı Minhacı, Hayatı ve Eserleri (1939)
& Yrd. Doç. Dr. Doğan Kaya, Âşık Minhacî (1994, Sivas)
Şiirlerinden Seçmeler:

SAĞ OLDUKÇA

Ter cahil bellem’e kalbi sadıkım
Ser korum uğruna can sağ oldukça
Kerem kıl sevdiğim kesme gümanı
Gider de gelirim ten sağ oldukça

Sen sadıksın ikrarında bilirim
Maarifim güftarından alırım
Ah etme sevdiğim yine gelirim
Terk etmem burayı sen sağ oldukça

Şimdi bu ülkede demkeş olmuşsun
Azmış yaramıza emkeş olmuşsun
Sebep ne sevdiğim gamkeş olmuşsun
Gam yeme ey sunam ben sağ oldukça

Bu Minhacî mail olmuş diline
Dilber andelibim gonca diline
Her varımı korum senin yoluna
Eğerçi damarda kan sağ oldukça

MURADINA

Kara gözlüm seni saran
Kollar erer muradına
Dudağından bal dökülür
Diller erer muradına

Yaktın vücudumu nâra
Yürü behey kaşı kara
Naz ile gider pınara
Yollar erer muradına

Gezen bir hoş seda ile
Tiğ-i gamzen cüda ile
Bağa girsen eda ile
Güller erer muradına

Her zaman karşıma çıkan
Vücudum odlara yakan
Nev-baharda coşkun akan
Seller erer muradına

Minhac yanar suzanında
Lezzeti yok cihanında
Tane tane gerdanında
Hallar* erer muradına

* hal: ben


Hiç yorum yok: