ERCAN İRİŞ

(1978, Karakol Köyü, Eskil Aksaray - )

      

İlköğrenimini Feritpaşa İlköğretim Okulu’nda orta öğrenimini Karatay Lisesinde tamamladıktan sonra Selçuk Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümünü kazandı, 2002 yılında edebiyat öğretmeni olarak göreve başladı. Halen İstanbul’da bir lisede edebiyat öğretmeni olarak görev yapmaktadır.

       Şiirleri Büyük Ece, Herfene, Sinada vb. gibi dergilerde yayımlandı.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Adını Yalnızlık Koydum (2009)

& Yağmurlu Yüreğim  (2015)

& Aşiyan Yolları (2016, Lavinya Kitap, 136 s.)

Kaynaklar:

A  https://ercaniris.wordpress.com/ercan-iris-kimdir/

Şiirlerinden Seçmeler:

SİYONE’NİN HANI

Kâfi arabacı, burada dur

Bu han olmalı Siyone’nin hanı

Fazla lükse varmadan

Çıkart şu bizim hesabı

Kaç yolcuya “Eyvallah!” dedirtti bu kapı?

Kaç gözü yaşlıyı toprağa verdi

Rüzgâr aheste aheste vururken kollarına

Kaç kez kafa tutmuş bilir misin zamana

Öyle sarhoş sarhoş bakma arabacı

Haykırışlarımıza sığmaz bu topraklarda acı

Sorma! Sorgulama bu işin kökünü

Kamçını andıran dünlerim

Ok olup dağlamasa da olur gençliğini

Hey Siyone!

Aç şu duygularımızı körelten,

Zamanlarımızı eriten yaşlı kapıyı

Dengeden yoksun günler geçirdim

Acıktım, susadım hem de tütünsüzüm

Dünya savurdukça böyle dört yana

Feleğin gönderdiği zahmetsiz havaleyim

Ey arabacı asıl gemlere artık!

Akşam olmada kızıla çalmada gün

Sarıp çekmeden gökyüzü karanlığı

Düşmelisin boynu bükük yollara

Üzülme, düşünme boşuna hoşnutsuzluğumuzu

Binlerce garip bu handa erdi hazana