18 Ocak 2017 Çarşamba

OLTULU İHSANİ


(1900, Sütkans (şimdiki adı Duralar) köyü, Oltu / - 1991)


      Asıl adı Mevlüt Çalışkan’dır. Herhangi bir eğitim görme olanağı bulamadı. 1. Dünya Savaşı (1914-18) döneminde yaşanan iç karışıklıklar nedeniyle genellikle çobanlık yaparak yoksul bir yaşam sürdürdü. Bu dönemde köyünün Çayırlar adlı yerindeki bir mezar başında uyudu ve rüyasında pirler tarafından ayna gösterildi. Aynada gördüğü Tatar beylerinden Alihan’ın kızı Zeliha’ya aşık oldu. Zeliha’yı gösteren pirler, bu andan sonra mahlasının da İhsani olacağını ancak sevdiğine kavuşmasının olanaksız olduğunu belirttiler. Daha sonra baygın halde bulunan İhsani bir süre divane bir halde dolaştı. Daha sonra köyündeki Mehmet Ali adlı hocanın yardımıyla rüyanın etkisinden kurtuldu. Bu tarihten sonra şiir söylemeye başladı.
       Yaşamını köyünde geçiren Oltulu İhsani, bütün şiirlerini belleğinde taşıdı. Daha sonra oğlu Şakir’e yazdırarak bir defter tutturdu. Ancak bu şiirler genellikle dar bir çevrede kaldı ve başkaları tarafından duyulmadı.
       Oltulu İhsani, oğlu Şakir İhsanoğlu gibi yine aynı köylü Cemal Divani’nin yetişmesi ve aşıklık geleneğini öğrenmesine yardımcı oldu.
       Oltulu İhsani köyünde öldü ve orada toprağa verildi.
       Oltulu İhsani’nin şiirleri Bekir Karadeniz tarafından “Oltulu İhsani-Bize Doğru” (2011, KaraMavi Yayınları) adıyla yayımlandı.
Kaynaklar:



Hiç yorum yok: