(1929,
Artvin - )
Asıl adı Mehmet Alptekin’dir. Beş yaşındayken babası, annesi ve iki kız
kardeşi ölünce öteki kardeşiyle birlikte amcasının yanında büyüdü. Yetimi,
ortaokulu bitirdikten sonra Cilavuz Köy Enstitüsünde öğrenimini sürdürdü. Uzun
yıllar değişik yerlerde öğretmenlik yaptı. Daha sonra yüksek öğrenimini tamamladı.
Şiire ortaokul yıllarında başlayan Yetimi, özellikle o dönemdeki
öğretmeni Sami Nabi Özerdim’in etkisi ve yardımıyla kendini geliştirdi. Yetimi
mahlasını kendi yaşamıyla özdeşleştirerek kullanmaya başladı.
1976 yılında emekli olup Bursa’ya
yerleştikten sonra kendini tümüyle edebiyata veren Yetimi geniş arşivi ve
kütüphanesi aracılığıyla birçok araştırmacıya kaynak oldu.
Değişik araştırmalarda aktarılan şiirlerinde hemen her konuyu işleyen
Yetimi’nin şiirlerinin bir bölümü “Yaşamımdan Kesitler” (2005, Kum Yayınları)
adıyla yayımlandı. Ayrıca yayına hazır yaklaşık 10 kitabı bulunmaktadır.
Kaynaklar:
Şiirlerinden
Seçmeler:
GİDERİZ
Doğduğumuz anda başlar çilemiz
Nasibimiz neyse alıp gideriz
Ne kadar olsa da kalbimiz temiz
Diz boyu pisliğe dalıp gideriz
Savaşım vererek düşeriz yola
Gideriz yıllarca vermeden mola
Bazen tek başına bazen kol kola
Başımızı derde salıp gideriz
Bir yol ki hiç bitmez yokuşu düzü
Ayrı güzeldir kış bahar yaz güzü
Anlamadan geçer gece gündüzü
Zamandan birşeyler çalıp gideriz
Yaşam dediğimiz bir uzun rüya
Onu sürdürmeye gelmişiz güya
Böyledir Yetimi bu yalan dünya
Bir zaman misafir kalıp gideriz
BAHTIM
Kırk yamam dökülür çekseler bir tel
Beni ele zengin sandırır bahtım
Ceplerimde eser püfür püfür yel
İçimi odlara yandırır bahtım
Elden bir şey gelmez bana eder naz
Yata yata geçer güz kış bahar yaz
Tembellikten sırtım hiç yerden kalkmaz
Lakin bir aslanı andırır bahtım
Dünyayı tutsa da zenginin varı
Var mıdır Yetimi sana bir karı
Şeşbeş düşeş gelir ellerin zarı
Beni hepyek ile kandırır bahtım
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder