(1946, Kuyucuk
köyü, Arpaçay / Kars - )
Asıl adı Veli Akbulak’tır. İlkokulu köyünde okudu.Aşıklık geleneği ve
şiirle küçük yaşlarda ilgilenmeye başladı. 1957 yılından itibaren Aşık
Hasreti’nin (1929-2000) yanında çıraklık yaparak geleneğe ilişkin bilgisini pekiştirdi
ve bağlama çalmayı öğrendi. İlk şiirini 1963 yılında yazan Veli Canani, zamanla
adını duyurdu. Yöredeki aşık meclislerine katıldı ve birçok aşıkla dostluk
kurdu, aynı zamanda kendini geliştirdi.
1980’li yılların başında bir süreliğine Libya’da çalıştı. Dönüşünde ise
İstanbul’a yerleşen Veli Canani, Fevzi Halıcı’nın yorumuna göre Davut
Sulari’den (1925-1985) sonra en güzel divan örnekleri vermesiyle tanındı.
Konya Aşıkları Bayramına da katılan Aşık Canani’nin şiirleri değişik
gazete, dergi ve araştırmalarda yayınlandı.
Kaynaklar:
Şiirlerinden
Seçmeler:
BUDUR
Dinle bu sözümü aziz kardaşım
Sev ki sevilesin hakikat budur
El senin yüceltse kıymetini bil
Hüsniyet temizlik asalet budur
Mecazi dolaşma hakikatı bul
Ağlayanla ağla gülenlerle gül
Lisani cevher ol edeb erkan bil
İnsanlarda güzel hasiyet budur
Canani sazını aşk ile çalsın
Dinlesin yarenler hep mutlu kalsın
Vatana millete can feda olsun
Aşıktaki destan rivayet budur
DAHA
ÜMİDİM
Daha ümidim kesildi
Ağlamaktan gülemem ki
Derdim artar günden güne
Çaresini bulamam ki
Kimse yüzüme bakmıyor
Aşkın kalbimden çıkmıyor
Elim göğsümden kalkmıyor
Gözyaşımı silemem ki
Canani der sevdan var ya
Gözyaşımı etmiş derya
Seninle durmak çok zor ya
Artık mutlu olamam ki
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder