(1891, Karaca Köyü,
Hozat / Tunceli - 1978)
Asıl adı Cafer'dir. Soyadı yasasından sonra Tan soyadını aldı. 1904
yılında ailesiyle birlikte Sarız'ın İncemağara köyüne göçtü ve yaşamını orada
sürdürdü.
Aşıklık geleneği ve şiirle küçük
yaşlarda ilgilenmeye başladı. Köylerine gelip giden dedeler, aşıklar ve
ailesindeki büyükleri, özellikle Derviş Cemal Ocağından gelen annesi
aracılığıyla kendini geliştirdi ve bilgisini pekiştirdi.
İlk yıllarda Aşık Cafer olarak adını duyurdu. Ancak sonraki yıllarda
daha çok Cafer Baba olarak anıldı.
Cafer Baba yaşamının büyük bir bölümünü geçirdiği İncemağara köyünde
öldü ve orada toprağa verildi.
Kaynaklar:
Şiirlerinden
Seçmeler:
ALDANMA
Bu dünyanın devranına
Aldanma gönül aldanma
Zilli çanlı kervanına
Aldanma gönül aldanma
Yüze güldürür devranı
Sonra okutur fermanı
Bulamam derde dermanı
Aldanma gönül aldanma
Bilir misin neden nesin
Bir gün kesilecek sesin
Çürür cisminle kafesin
Aldanma gönül aldanma
Cafer sözünü kısa kes
Kemalete eyle heves
Menzil almaz tamam nekes
Aldanma gönül aldanma
SABIR
Sabr u tahammül et derd ü belaya
Erbab-ı kamilin halıdır sabır
Sabırlı erişir menzil alaya
Kudret arısının balıdır sabır
Sabır her bela kazaya kalkandır
Sabırlı Yusuf’la Mıs’r’a sultandır
Sabırlının piri Şah-ı Merdan’dır
Evliya enbiya fehlidir sabır
Sabırdır kemali Güruh-ı Naci
Sabırlı gönüle eder miracı
Sabıra tahammül zehirden acı
Güzeller erkanı yoludur sabır
Sabırlı ol Cafer eyle münacat
Açıktır sabırlıya dergah-ı hacet
Muhammet sabırlıya eder şefaat
Her ihsana layık Velidir sabır
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder