(1960, Elbistan /
Kahramanmaraş - )
İlk, orta ve lise öğrenimini Elbistan'da tamamladı. Yükseköğrenimini
İstanbul Atatürk Eğitim Enstitüsü’nde tamamlayarak, öğretmenliğe başladı.
Anadolu'nun çeşitli yerlerinde öğretmenlik, yöneticilik yaptı. 2007 yılında
emekli oldu. “Gündönümü”, “Tebeşir” ve “Şardağı” Sanat-Edebiyat Dergilerinin
yönetmenliğini yaptı. Halen Elbistan Kaynarca Gazetesi’nde köşe yazıları
yazıyor.
Şiirleri ve yazıları Berceste, Bizim
Kalemler, Destina, Dolunay, Erguvan, Gündönümü, Güneysu, İkinci Fecir, Kar Çiçeği,
Kültür Dünyası, Millî Eğitim, Seviye, Şafak Çocuk, Tebeşir, Türk Edebiyatı, Türkiye Çocuk, Uzun Sokak, Yeni Horon, Yeni
Ufuk vb. gibi dergi ve gazetelerde yayımlandı.
Ödülleri:
1999
Yılında bir Çocuk Dergisi tarafından,
çocuk edebiyatına gösterdiği katkılardan dolayı “Yılın Öğretmeni”
seçildi.
Yapıtları:
Şiir
Kitapları:
& Gönlünüz Çiçek Tarlası (Çocuklar için şiirler)
& Üç Gül Düştü Gönlümüzden (Ortaklaşa; Çocuklar
için şiirler)
& Çiçekler Artık Solmasın (Çocuklar için şiirler)
& Gülrıâre
& Adın Kaldı Yüreğimde
& Dibace-i Aşk
& Mavi Kuşun Rüyası (Çocuklar için şiirler)
& O Amcalar Umutlarımızı Çaldılar
& Türkülerin Gül Sesi
& Kar Beyaz Ölüm
& Bu Türküyü Senle Söylemek Vardı
Öykü
Kitapları:
& Sevgiyle Dinlen Hayat
Deneme ve İnceleme Kitapları:
& Dile Gelen Elbistan
& Dünden Bugüne Elbistan (Ortaklaşa)
& Ahmet Cansız Güllü (Ortaklaşa monografi)
& Yine de İdealizm (Deneme-makale)
& Dünde Kalan Elbistan (Ortaklaşa)
Antoloji Kitapları:
& Elbistan Şairler Antolojisi I
& Elbistan Şairler Antolojisi II
Şiirlerinden
Seçmeler:
KUŞLAR
TOPLUYOR BENİ
Götürdün saçlarında sabah ışıklarını
Karanlığıyla akşamın
Seni görmemek
Öylesine zor
Akşamları Beşikdağı
Sabah kara körfezdeyim
Martılar dönüyor başım üstünde
Uzaklaşıyor takalar
Pamuk tarlasına dönüyor denizin üstü
Bir gölge yaklaşıyor yanıma
Bir ses: dağılıyorum
Kuşlar topluyor beni
Denizin sarasını saçtığı yerde
Susuz değirmene döndüm
Göçmen kuşlar döndü birer birer
İpek kanatlı ankalar
Mekân tuttu yüceleri
Sen dönmedin
Götürdün saçlarında sabah ışıklarında
Karanlığıyla akşamın
Seni görmemek bir daha
Öylesine zor
SON
MEKTUP
I.
Gülüm ince fikrim nerelerdesin
Gittiğin yerleri mekân mı tuttun
Dönerim demiştin giderken son kez
Verdiğin o kavli ne tez unuttun
Gönlümde hasretin aşkın büyürken
Ne buldun yâd elde neleri tattın
Vefâ çiçeğimdin oysa sen benim
Yoksa sevdamızı yâda mı attın
Gülüm ince fikrim nerelerdesin
O gizli sevdadan an’lar hatırla
Elimiz aşk ile vururdu saza
Türküler derlerdik en tiz perdeden
Beraber söylerdik âvâz âvâza
Martı çığlıkları sararken göğü
Gözlerin gözümde gelmezdi naza
Deniz sarasını saçarken deli
Selamlar yollardık bahâra yaza
O gizli sevdadan an’lar hatırla
Köprüler mi yıkık yollar mı bozuk
Bir gittin pir gittin gelmez selâmın
Dilimi söyleten göğe uçuran
Sevgiler dokuyan nerde kelâmın
Nakışlar çizdiğin desenler içre
Kırık mı kayıp mı hani kalemin
Gözlerim yolunu bekler dururken
Cevap versin bana gönül âlemin
Köprüler mi yıkık yollar mı bozuk
Deniz sarasını saçıyor hâlâ
Yakamozlar yanıp yanıp sönüyor
Yangın yeri olmuş Kerem yüreğim
Esrik esrik pervânece dönüyor
El – ayak çekip de gitmenden beri
Deniz fenerleri boşa yanıyor
Yalnız bıraktığın sâhilde gönlüm
Yalnız seni yalnız seni anıyor
Deniz sarasını saçıyor hâlâ
İlkbahârdı mevsim gidişin yâda
Güller vuruyordu nâzenin dala
İşte yine gül mevsimi geliyor
Senden hiçbir haber gelmiyor hâlâ
Eğer gelmiyorum diyorsan nazla
Hazırlandım çıkıyorum ben yola
Hüzünler büyütme artık ne olur
Vicdâna gel yeter acı bu kula
İlkbahârdı mevsim gidişin yâda
Bir deli çay olur aşarım bendim
Çalkanı çalkanı denize inat
Köprüler devirir sular yararım
Şahit olur görür bunu kâinat
Med-cezirler tuzak kursa önüme
Yükselir göklere vururum kanat
Sana ulaşmaya eylerim yemin
Dolu dizgin koşar bindiğim o at
Bir deli çay olur aşarım bendim.
II.
Sen gittin ruhumu bastı hafakan
Sıkıştı yüreğim olmadı duyan
Tarifi imkânsız vedâ vaktinde
Sevdamı esrara sen oldun koyan
Neler neler çektim gidişin ile
Çektiklerim sana olmadı ayan
An gelir dönüp de gelirsin diye
Oldum mahkûmlarca günleri sayan
Sen gittin ruhumu bastı hafakan
Sen gittin tükendi tüm aydınlığım
Kapkara bulutlar kapladı göğü
Yağmurlar süzüldü gökler delindi
Harâbeye döndü gönlümün bağı
Gönül bahçemde ki açan son gülün
Döküldü yaprağı eridi yağı
Ne güneş göründü ne de ay battı
Benimle dertlendi hep Beşikdağı
Sen gittin tükendi tüm aydınlığım
Sen gittin düşlerim karıştı tümden
Uyandırdın geceleri derinden
Uykusuz geceler yoldaşım oldu
Geceler dirildi kalktı yerinden
Gece yazılarım sevda notlarım
Öksüzleşti ayrılalı yâr senden
Cinnete tutuldum çığlığım arttı
Martı çığlıkları geldi serinden
Sen gittin düşlerim karıştı tümden
Sen gittin zamanla değişti her şey
Gökler ağlamayı bana bıraktı
Ve şiirler doğdu anadan üryan
Mısralarım sonsuz zamana aktı
Günaha mı düştüm Yaradan bilir
Gözlerim ardından yollara baktı
Tövbe soluklarım artsa da gün gün
Yine de hicrânın ruhumu yaktı
Sen gittin zamanla değişti her şey
Sen gittin ışıksız kaldı dört yanım
Gelsen aydınlanır eriyen cânım
Gidişin cehennem ölümdü bana
Bir haber ulaştır canlansın kanım
Beyhûde bekletme sabrım tüketme
Düşlerde yitmesin gül-beyaz ânım
Hislerim seslerle nefeslense de
Bu işin sonu yok anladım canım
Sen gittin ışıksız kaldı dört yanım
"Sen gittin ışıksız kaldı dört yanım
Gelsen aydınlanır eriyen cânım
Gidişin cehennem ölümdü bana
Bir haber ulaştır canlansın kanım
Beyhûde bekletme sabrım tüketme
Düşlerde yitmesin gül-beyaz ânım
Hislerim seslerle nefeslense de
Bu işin sonu yok anladım canım
Sen gittin ışıksız kaldı dört yanım
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder