(5 Kasım 1986, Dereli
/Giresun - )
Türk Dili ve
Edebiyatı Bölümü mezunu. İstanbul’da yaşıyor; evli, bir çocuk babası.
İlk şiiri 2012’de İtibar dergisinde çıktı. Şiir, yazı ve
söyleşileri İtibar, Yeni Şafak Kitap gibi
dergi ve gazete eklerinde yayımlandı.
Yapıtları: Şiir: Gece
Geç, 2018,
Profil, İst.
Kaynaklar: “Tedirginliğimi muhafaza ediyorum”,
söyleşi, Yeni Şafak Kitap, 15 Şubat 2019
Şiirlerinden
Seçmeler:
KENDİNE DÖNEN TEKERLEK
Hatırla! Beraber
giydiğimiz o kareli gömleği
Bir yalanı meşru
kıldığımız o gün,
Paylaşılmadan sahip
olunan bir şeydi
Lambalar söndüğünde
gördüğümüz neydi?
Senin olan benim
olmayan o bisiklet
Ayırırdı bizi, kendine
dönen o tekerlek.
Anlıyorum şimdi,
belki, nedendi
Ekmek ve suyla
aramdaki ilişki.
Ve yağmurdu,
gidiyordun.
Dilimde şekerdi
zaman, eriyordu.
Terminalde adam
oluyorken çocuk
Başım önde
dönüyordum üzerimde yağmurluk.
“Gece Geç” adlı kitabından
Soner Karakuş
AKLA VEDA
Yarayı aldık,
kurşun içerde kaldı.
İyisin, buna
sarılabilirsin.
Kalede nefesini
tutmuş ölü balık
Benimse bir ırmağın
kenarında sesim.
Ölüm yakıştı sana,
her sabah saçlarını tarayıp
Göndere çekilmiş
bir hayat için
Okullara götürdüğün
gençliğin
Beni, kimsesiz bir
kümbete çıkardı yaşamak.
Kaç milyar insan
çalıştırıyor yalnızlık?
Okumadan da
öğrenebilirdin bu kadar felsefeyi:
Annen mutfakta
neden ağladı?
“Gece Geç” adlı kitabından
Soner Karakuş
SOMONUN DÖNÜŞÜ
Bodrum katından
Hiralar devşiriyorum
Annemin Latince
Yasin okuyuşundan
Bize ne olduysa böyle
burada
Anlamadık bir
somonun eve dönüşünü
Yine de şükür, bir
yenilgimiz var elde
Kapılardan sığmayan
eşya tedirginliğinde.
Duvara asılı
tekliye sürülmüş gibi ölüm
Aç bir misafirdir
kanserli evlerinde
Bekleyen ve tesbih çeken
Annemizin
yanaklarından öpmek için
Bir ölüye ne giyse
yakışır dedim
Bundan dolayı özür
dilerim
“Gece Geç” adlı kitabından
Soner Karakuş
*23 Kasım 2019 tarihinde güncellendi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder