ZEYNEP TUĞÇE KARADAĞ

(1988, Aksaray - )

     Baba mesleği nedeniyle 8 şehirde yaşadı. Gebze Anibal Anadolu Lisesi ve Selçuk Üniversitesi İktisat bölümü mezunu. Türkiye Kömür İşletmeleri’nde memur olarak çalıştı. Ankara’da yaşıyor. Halen Ankara Üniversitesi‘nde Sinema-Tv alanında yüksek lisans yapıyor. TRT’de dramaturg olarak çalışıyor.     

      Şiirleri ve yazıları Cins, Edebiyat Ortamı, İtibar, Kültür Gündemi, Lacivert vb. gibi dergilerde yayımlandı.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Acile Tek Giden (2017, Profil Yayıncılık, İst., 40 s.)

Şiirlerinden Seçmeler:

MADENİ YARA

karbonmonoksit, metan gazı ve sen,

başım dönüyor dengesizlikten.

varlığını maden işçilerinden alan

futbol takımının maçlarındasın, uzaksın.

uzaklığın reflümü başlatıyor.

bunu allah biliyor, ben biliyorum, sen bilmiyorsun.

babamı ve çocukluğumu hatırlatan

ideolojik bıyıkların var onları kesme n’olur

yaş aldıkça sararsınlar iyi olur.

babamın adı iki sahabeden, seninkisi bir

allah kalbe gelince iki, bir’den küçük olur.

sen bıyıklarını kesersen, iki yılan ortadaki u’yu boğar

babam düşer, dualar uzar, ben giderim.

kömürlerin hacmi değişir,

+18 bir sansür değildir kömür hacmidir

bunu da kayıtlara düşerim gitmeden.

saçmalıyorum evet o halde aşığım,

kesin bilgi bunu da yayalım.

aşığım ve karnımdaki yumru geçmiyor,

leon, mathilda sana yalan söylüyor.

aşığım çünkü gırtlağımdan mideme kadar

kocaman bir kedi oturuyor elbette vaşak.

babam hep beni uğurlamaya gelirdi,

otogara yalnız gittim mi ağlıyorum.

beni uğurlamaya gel olur mu ?

sana çay söylerim, karbonatlı ve şekersiz

otogarlarda adettendir çaylar gelene kadar susmak

ki benim nefesime göre bu 43 saniye sürer.

çaylar içilir, tütünler kül olur, otobüs gelir

sen omzumdan tutarsın, içimdeki vaşak doğrulur,

ruhumun noksan momenti tamamlanır.

artık gidebilirim bana el salla n’olur.

MODERN KAMU

güvenlikçi, memleket türküleri söyleyerek güvenliği sağlıyor

işte sabahlar hep böyle başlıyor.

üniformalar, asık suratlar, kamu griliği

hepsi ensemde gezinen birer kirpi.

hadi çaylar gelsin ve teşekkürün eksikliğiyle soğusun

bakışlar lezyon yaratsın, fesleğenleri öldürsün

borsa, moda, unvan hepsi birer kurşun

iktisat derslerinde bunu anlatmazlar size

uzun vadede ölüyüz, zaman değerimiz yok, % 0 faiz.

kara betonlu koridorlar, gülmeyi unutanlarla bir olunca

aklımın labirenti tıkanır

deha ile delilik arasındaki karbon kağıdı olmak düşer payıma.

dahi değilim, hiç olmadım elhamdülillah

bana bir deli gömleği verin

yerli olup dönerim belki, modernlik müstesna.