(1865, Yukarı Xod
(şimdiki adı Yukarı Maden) Köyü, Artvin - 1915)
Asıl adı Osman’dır.
Şiirlerinde genellikle sevda ağırlıklı konuları işleyen Rahmani, 1.
Dünya Savaşı (1914-1918) dönemindeki seferberlikte köyünü terk ederek Kayseri’ye
göçtü ve orada öldü.
Ayrıca 1925 doğumlu Şavşat’ın Kuçen (şimdiki adı Kocabey) köyünden bir
Rahmani daha bulunmaktadır.
Kaynaklar:
Şiirlerinden
Seçmeler:
AKRANIN
BEN GÜZEL
Akranın ben güzel şah-ı hubanım
Yanağında hallar düzülmededir
Kadir bilmez yara kadrim bildirdim
Yandı kara bağrım ezilmededir
Canan o hubluğun nettin neyledin
Destinden hatemi aldın yolladın
Ben ki seni sevdim niye söyledin
Katle ferman yazı yazılmadadır
Kul Rahman özünü nara basmıştır
Cilvekar eylemez ülfet kesmiştir
Ben canandan canan benden küsmüştür
Geçti bu genç ömrüm üzülmededir
BİLEMEZ
KIYMETİN
Bilemez kıymetin sarraf olmayan
Muyunda asılan bir çift telinin
Öğüt verin derde derman bilenler
Meftunuyum ela gözlü gelinin
Kaşları yay gibi gözler şahına
Anla beni girme garip ahına
Böyle güzel gelmemiştir cihana
Güzeller hubudur Urum elinin
Urum elde çektim ben böyle yaslar
Kaddine giyinmiş kıymetli haslar
Şimdi bu Rahmani koynunda besler
Yüz liradır bir kemeri belinin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder