20 Haziran 2017 Salı

ALINACAK VE OKUNACAK KİTAPLAR


Olcay Özmen, Bir Monarşinin Sonunda Arzu

“Kars’a giden bir otobüs gibiydim.
Ankara’yı geçince hepimiz Kürt sanılmıştık birden.
Bütün terli yolcular da beni bulmuştu üstelik.
(kendi terimi saymıyorum)
Velhasıl keyif ertelenen değildi bir şey,
Kendimden yıllardır saklamışım bunu.
Yıllar ne ki günler geçmiş ve saatlerdir
Terli bir otobüsün koltuklarında Serhatturla
Hatırlayacaklarımı bulmaya gidiyordum.
Cemiyetten kimse bilmiyordu bu
Otobüste bu beni.”

(Tanıtım Bülteninden)

Yayınevi: Edebi Şeyler Yayınları
1. Baskı: 2017

Sayfa Sayısı: 64


Olcay Özmen, Çukur (2015, 160. Kilometre Yayınları, İst., 80 s.)

Bazı şairler şiir kitaplarını uzun aralıklarla yayımlar, Olcay Özmen de bunlardan biri. İlk kitabından bu yana tam 9 yıl geçmiş. Seyrek kitap yayımlayan şairler, yeni bir kitapla çıkageldiklerinde, genellikle aynı şiiri korurlar. Ama Olcay Özmen böyle yapmamış, ilk kitabı Sensiz Üç Yağmur’dan sonra, ikinci kitabı Çukur’da, şiirin ne olduğuyla ve şiir diliyle hesaplaşmış. Çukur, Olcay Özmen’in güncel şiire merhaba, şiirsel edaya elveda dediği bir kitap. Çukur’daki şiirlerinde oldukça konuşkan bir şair var, istediği her konuya girebilmenin biçimselliğini keşfetmiş adeta. Hem kalan borçlarıyla uğraşan, hem de yeşil sahalara dönmek isteyecek kadar herkes gibi olabilmenin şiirleri… Olcay Özmen Çukur’la 9 yıl aradan sonra okurlarla buluşuyor. İyi ki 9 yıl beklemişiz!

Hiç yorum yok: