(1982
- )
Urfa’da yaşıyor.
Şiirleri Kargış, Tetirbe, Tezgâh vb.
gibi fanzinlerde yayımlandı.
Yapıtları:
Deneme, İnceleme, Eleştiri Kitapları:
& Hangi Şeyh Said? (2011, Bilgi Yayıncılık)
Kaynaklar:
Şiirlerinden
Seçmeler:
KAMBURUM
GÖMLEKSİZ
I.
bütün mümkünlerin karşısında
renklerin kör kesildiği
bölenemeyen
birine uğratıldın.
sen uzak değilsin
benim ellerim kesik
atımın ayakları tam kökünden.
kendimden çıkarsam beni göreceksin
tabi elini uzatma
yapışır kalırım bir kara leke.
bir topalın koşuşu gibi konuşmam
hiçbir medenî hal bu dramı seyreltemez
bile.
çünkü ben düşerim kimse tutmaz
çakılmak diye bir kelime bulunur.
Yunus musun dizen başımı döndürüyor
gören, kör eden, alıp götüren, yularlayan
dizen
derken birikmiş bir el olarak dönüyorsun
içime
Allah aşkına sen neyi kurcalıyorsun.
Belkıs’sın ama Hüdhüd’üm yüzümü güldürmüyor
ifrit de yok Süleyman’ın tahtsızdır.
koşamamak diye bir fiil vardır.
bu kalp, bir yumruk olarak kendini dövüyor
kalbî bir yumruk kesilerek kalp.
-bu kalp şelpe değildir
öyle vurulmaz.-
II.
rahat bir uyku çekti imtihan seni yola
koyunca
başımda dikilirdi, elinde bıçak, iki gözü
kan.
neyleyelim bize de kalbimizin sıkıla sıkıla
zayıflaması düş.
şairinden daha çok içlenirdik:
yarım ay yarım güneş
yarım ay yarım güneş
yarım ay yarım güneş
doğmuyor.
Tezgâh
Fanzin, Sayı: 2
KIN
içimde bir öfke birikiyor kardeşim.
çaresizlerin öfkesi
geçersizlerin.
gittikçe artanların öfkesi.
ellerinden bir şey gelmeyenlerin
ellerini kaybetmişlerin.
bir dama bir arabeske bakıp dolmasın gözün
kitabı aransın doğal ellerin.
bizi bir düzlük bekliyordur inşallah
boşuna ölmedi kardeşlerin.
kardeşler sevgili kardeşim kardeşlerin
isimlerini verip rencide etmeyelim
tinlerini
bilen biliyor kim hangi kulvarda kaçıncı
damlasını
düşürüyor asilkirli terinin.
çırpındım çırpındım çırpındım
yoruldu damarlarım dava adımlarından
mecbur olup bir çerçevede izledim göğü
bu dahi telafi etmedi mütevazı özrümü
sapa saplanıyorsa hançer
sırtından emin ol acı duymazsın artık
kötüsü yüzümüz toprağı öper
kötüsü bitmez secdedir.
surda gediğimiz yok kandırmayalım halkı
kitabımız yok cılız sesimiz kısık
sinemamız, romanımız yok
yok tarih felsefemiz
yitip gitti şehir önlerinde gözlerini veren
babalar
gözlerini kör edip dizlerini kıranlar
konya'yı ateşlere yakacaklar, yandı yitti
kürt oldu
vermek nedir bilmedi neslimiz
artık âşinâ olsak da olmasak da önemsiz
bizi tınlayan mı var
nedir ki cirmimiz.
ben sana gülüm demem bana da güle de yazık
olur.
yazık ki demiş bulundum
bilemedim işte halk ile gülün ne ilgisi var
bunca romantizm neyle izâh edilir.
nasıl bir yarı yoldur ki bu daha yola
çıkmamışız
ne yoldaşı kendim bile derman değilmiş
kendime
yine de bizden geçsin istemiyorum
geç aymış olsam da esrar-ı dünyaya
yoldan dönmüyorum arpa boyumla
yola dönüğüm ya "o da bir şey"
yol
bir
şey
de
ne
olur.
Tezgâh Fanzin,
Sayı: 1
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder