GÖKHAN SERTER

(1975, Besni / Adıyaman - )

       11993 yılında Besni İmam Hatip Lisesi’nden, 2001 yılında Erciyes Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi’nden mezun oldu.

       Şiir, öykü, deneme ve söyleşileri başta Milli Gazete, Yedi İklim vb. gibi dergi ve gazetelerde yayımlandı. 

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Bana Şahdamarımı Getir (2013, Yedi İklim Yayınları, İst., 72 s.)

& Ziyan (2015, Yedi İklim Yayınları, İst., 72 s.)

       Deneme, İnceleme, Eleştiri Kitapları:

& Şahitler 1 (2016, Yedi İklim Yayınları, İst., 140 s.)

& Şahitler (2017, MGV Yayınları, İst., 184 s.)

Şiirlerinden Seçmeler:

DEVRİM VE ANNE

Zihnime sokulan akrebi önemsiyorum

Gün boyu beni yokluyor gözleri

Başkentlerin bütün zehrini yüklenmiş gibi

Her yanılgıyı seğirten duruşla dönüyor habire

Yaralı belki biraz bir adam maktûlüne gülümserken

Biraz gecikmiş yanlarını sıvazlayan kadın

Ölüme aldırmadan koşturan soluğunu alarak yanına

Halkın yüzü ve kararıyor yeryüzü gün ağarınca

Akreplerin de kaderi var ayrıca

Ve her devlet ölümlüdür.

Tarih boyunca öç almadı yağmur kuşları taşlardan ve  kıştan

Şimdi bir ihanetten daha dönüyor vefa

Ay ışığı, kedi sesleri, bahar

Allah’ım, her biri bir aynaya çarpıp vuruyor yüzlere

Biraz gökçesu diliyorum Allah’ım ekinlerin ağrısına

Karanlık nedir orkestra ya da düğün ve kına?

Törenler, filmler, haber bültenleri

Selam yok kalbimin ortadoğusuna sadece kınama

İçimiz terlemeyi unutmuş tayların kederi bu yüzden

Bizi göçebe sularda sürükleyen

Kurşun döktüğümüz bütün o aç çıplak yara

Aşktır bizi susmanın tolazında bırakan

Ne çok uzaklar biriktirmiş gözlerimiz, ah.

Aşktır, bir dalgın köprü gibi duruyor aramızda

Çocuklar hüzzam saklıyor koltukaltlarında

Eski tepelerden ağan keklik sürüsü gibi gamlı

Binlerce kadın, binlerce ezan sesleriyle koşan adam

Ve Anne. Bu defa sadece Anne.

Anne kokusudur dolan avuçlarımıza

Yağmur dilenen zeytin ağaçlarına, Anne

Suskunluğu nasırlı her atlıya zülfikâr, Anne

Kalbinde bin hançerle gülüşen Kudüs, Anne

Haydi denizden çıkar gövdemi

Orada sars, dokun ellerinle, temize çıkar yüzümü

Ah. Ellerin Anne ellerin

Mavi gülüşlü bulutlar bezeli gözlerin

Onlarla yürüyorum ve devrin nakit acılarıyla.

Eğer yığdıklarım duruyorsa ardım sıra dağlar gibi

Yıktıklarım, taş kafesler, duvarlar

Evet; devrimse senin devrimin, anne.

KAR YANIĞI

Ölü doğan bir kelimedir ölüm

Tanık bulamam artık elleri gassal şehirlerin

Tevatür yanaşmış tenhalık olmuş bir adam Yok

Gezgin rüzgar uğultusu bir kadın Yok

Ve kanım saçları ayaz onlarca çocuk

İşte yaz ve kırlangıç ve bir göç unutulmuş avluda

İşte gök denizi çağırıyor yine

Deniz ırmağa doğru açmış ağzını

Irmak eski yazı gibi uykusuz

Şarkı söylenmez ağlanır ülkeme anadır

Ülkem diyorum gözlerim gözlerin arası işgal altındadır

Dereağzı gibi yağmalıyor çocuk seslerini zaman

Yeni bir kalbi daha yeni bulmuş gibi

Dışarda taş ustaları

Paramparça bir yol üşüyor pencerede

Tam suyu geçerken

Ziyan düşüyor içime

Şimdi ben yüzünü her sabah kırağılarla kanatan 

Bir çimen olurum kuyu başına berkitilmiş

Çoban yıldızı yalnızlığı

Çünkü gün ışıyınca çobanların kimsesi konuşur şafakla

Çünkü bir sürü yalnızlık güttüğü olur çobanların da

Ve anlarım

Sözcükler de üşür ülkesinden uzakta

Hani bahar

Her sabah evsizliği örten anne ya kalbimize  

Ey kusursuz susayış

Ey bütün susuşları söken kımıldayış

Haydi alnından öpelim yenilgilerimizin

Doğumu beşiklere denk gelir gülmelerimin

Ölümlerimse kabzada durdurur ellerini

Üzgün ışıklar gibi yürüyen çocuklara bakarak

Artık gökminberin çırçıplak atıdır bana hüzün

Ah karanlık Ah karanlık Sevgilim karanlık

Kimbilir hangi limanında uyuyor gülüşünün

YAZGÖRÜMLÜĞÜ

Yine uzandı açlık geceye gülesim var

Zafer şarkısı yoksa bildiğimiz yoksuluz işte

Derken dünyanın öpmediğim yerleri durur aklıma

Yüzümdeki çizgilerde kırılan sesler kalır ve ben

O daracık odada bırakır ayaklarımı gidemem

Yani dur yani benim hafakanlarım var yani sarışındır

Güneşe doymayan başaklar yapraklar kaçışlar da sarışındır

Kafiyeler koşturmaz bana doğru belki bu yüzden atlarla

Yalnızca gözlerim sana bakınca

Her şehirde ayrı güzelleşen sana bakınca

Gözlerim artık zehirlidir

Bu bizim haziranımız

Cezbelenen çiçektir sümbül

Aşkın ortasında sancı susmaklıdır

Saçların tolozlanmış yollar oooy çamur yok sevinebilirsin

Bense kederi aşağılıyorum durmadan

Sensörler arasında girilen maskeli balolar

Bu bizim haziranımızdır

Ve deriden şekiller dikiyor tek kollu terziler

Burada kör olur

Haziran da gelir geçer Kaçmasam

Ama kaçmasam omuzbaşlarım ağrır dünyaya yaslansam

Bulgur serili damlara giderim

Belki buğday belki un belki değirmen

Biliyorum onlar da horlanacak kentlerden

Ama güzeldir kasketsiz yürümek sahilleri

Gemiler kabir şeklinde bağırır ya bazen giderken

Bana da cilalı bir ölüm bırak sen gideceksen

Çünkü ben evinin önünde yonca tırpanlamak

Ben doğu edasıyla sürme çekmek ela göze

Deniz gibi sonsuz serilmek kirpiklerine

O denize hüzün aldım canıma batmış beşikten

Kaç çocukluk eskittim sustukça

Anla yarım bıraktım suyumu da

Biliyorum içinden keder üfleyen temaşa

Say denizin dilinde say aynı ritimle çarpıyor kayalara

Ve kanım gerdanındaki kavşakta tereddüt

Kaç kez konuşuldu bunlar

‘Eve dönelim’ elbet ineriz bir limanda

Harfler kurutulur sirenler susar ve biz

Bakarsın çok güneşli gibi çok gölgeli gibi

Merhametliyiz hala

Haziran öğretti bize bir şâzelî gülüşü gibi yarım

İyimser ama hep boğulmuş olarak uyandın uykulardan

İbrişim kuşaklı yapma bir göl

Kocaman vâv harfleri duvar

Kaç şehre sakladım eylülü

Haydi kaç herkeslerin dinlediği şarkılardan

Bu senin gözbebeklerin var ya büyüyecek bir gün inan

Artık telaşlı değilim

                  genzime biriken kelime  topuzlarından

Yüzüm doğu çağrışımı olur her olanı rahmete yorarken

Batının canı cehenneme

Metal türbedarlar şimdi yadırgıyor gülmelerimi

Hem vahlanmayı ateşten almaz ki dünyanın kesikleri

Kalbim bir çoşkunun boynuna yaklaşır tutuşur ve ben gülerim

Bir koşma karşılar gözlerimi gülerim

Bir serin rüzgar sokulur saçlarıma gülerim

Kanlanan gözlerindekileri Zarif okusa

Bu yas tutmak kadınına

Bu ilk görüşte beliren ayrı kalış

Bu ani dalışlar kayboluşlar

Bu bir gün yine gelir ve haziran

Kedilere de su verelim 

* Şiirler şairinin izniyle yayınlanmıştır.