ALİ SEYYAH

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Çolak Ressam (2018, Şule Yayınları, İst., 78 s.)

Şiirlerinden Seçmeler:

ÇOLAK RESSAM

nehri tedirgin geçiyordun

koşarak gergin ağlarla bana tedirgin

örgülü saçların sığmadı ellerime

bu eğri avuçlarla seni nasıl tutayım

ben çolak bir ressamım, iyi türkü söylerim

iyi de ne kelime kırık döküktür evim

dudağından bellidir bir çölü soracağın

öyleyse suya kanma bu bahçeye varmadan

buluttan çit öremem boğar bahçelerimi

uçurtma bilmem ama, iyi sapan tutarım

sana seslendi biri yorulup neşesinden

onun kanadı yok ya gök belledi kafesi

şimdi söylesem ona -sen kafeste doğmadın-

demiri ben bükmedim paslıdır tırnaklarım

ah bu çocuk değil mi sancılanan karnımda

kendi resmini çizen aynalara bakmadan

şimdi hançerler uman göğsündeki boşluğa

şimdi kısık bir sesle söylüyor türküsünü

yok mu bu savaşın sarılmaya kolları

sen ey prensesim -hâlâ düğünün yakın-

yakalandın çöllere hâlâ serin ellerin-

benimse boğuk evim, bir tanedir duvarı

çiviler dövüşür gece resmini tutmak için

DELİ BALKONU

pencere kıyısında dirsek izleri

perdede sinek ıslığı kesik

ulaklar telgraf sırasında nicedir

ellerim mi kızıl kavrar güvercinleri

uçurtmalar tutuştur ellerimize

göz göze gelelim epeyce varıp

postaya bırakılır açılınca göz

her kavuşmak uzun, her korku kısa

kule duvarları, döner merdiven

hani ellerimle taşıdıklarım

bir düşüş ki varmadı beton zemine

çağrılmasam devirirdi bu hücum beni

deli balkonu, açık pencere

bir ayna eksik görmeye kendim

sırtımı yasladığım çınarlar devrik

medet umduğum lamba da kısık

ey gün! ağırlandın, ağırlandın

kalmadı uğurlayacak ayakta seni

ENVER ALİ AKOVA

(28 Aralık 1995, İstanbul - )

       2015 yılında Üsküdar Amerikan Lisesi’nden mezun oldu. Koç Üniversitesi Ekonomi ve Felsefe anadal, Matematik yandal olarak yüksek öğretimine devam ediyor. İstanbul’da yaşıyor.

       İlk şiirleri 2018 yılında Varlık dergisinde yayınlandı. Şiirleri ve söyleşileri Varlık, Yeni E vb. gibi dergilerde yayımlandı.

      Ödülleri: ”Olmasını İstediğimiz Bir Park” adlı dosyasıyla 2018 Yaşar Nabi Nayır Şiir Ödülü’nü aldı.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Olmasını İstediğimiz Bir Park (2018, Varlık Yayınları, İst., 56 s.)

Şiirlerinden Seçmeler:

BİR ZAMANDAN OVAYA

Gök burada bodur ve yayvan

Böylece yer yer genç kavaklarla

Bir ahi bulutları dürüyor

Zaman bütün kıvrımlarıyla iç içe yatıyor

Güneş gözlerimden giriyor içeri

Ve sökülüyor kara kıştan gördüklerim

Sana tutunduğum yerlerden çözülüyorum

Bir ağaçtan düşer gibi olgunlaşıyorum

Ellerim ıslak ve berrak

Bir zamandan, bir ovaya topluyorsun beni

Bittiğim yerde büyüyebilen bir türüm

Bütün suları aydınlık denizlere bir ederim

“Olmasını İstediğimiz Bir Park” adlı kitabından

OLMASINI İSTEDİĞİMİZ BİR PARK

Karşısına geçtim izliyorum

İçten bir ses sanki neredense

Hatta evcimen; çoğumuzdan büyük

Bu kapıların arasında sıkılınca,

Odalardan çıkıp karşısına geçtim, izliyorum

Yoksa konuşmayı bile unutacağım

Oturdukça ilkelleşiyorum

Şimşek çaktı, sonra yağmur caddeye

Ve kubbeye düşerken iri damlalarla

Sela okundu

Rüyamda biri öptü beni

Gerçekliğin kılıcı, düşün elinin kiri

Bir gülüşünde / Hala sıcak mı vücudum

Kanlar içerisinde, apartmanın kapısında

Kapıcının eline doğdu kedi. Bir can uzunluğuna

Daha utanç böyle taşındı, dibine düştü upuzun cirit

Ağacın iskeletine konmuş kargalar var

“Olmasını İstediğimiz Bir Park” adlı kitabından

M. SAMİ TÜRK

 (1986, İstanbul - )

       2008 yılında Marmara Üniversitesi Alman Dili ve Edebiyatı Bölümü’nden mezun oldu. İstanbul Üniversitesi’nin aynı bölümünde yüksek lisans yaptı. 2011 yılından beri Sakarya Üniversitesi Alman Dili ve Edebiyatı Bölümü’nde okutmanlık yapmaktadır.

       Çevirilerinden bazıları:

& Thomas Bernhard, Amras - Watten (2013, YKY, İst.)

& Ernst Theodor Amadeus Hoffmann, Kedi Murr’un Dünya Görüşü (2015, İletişim Yayınları, İst.)

& Wulf Dorn, Karabasan (2016, Pegasus Yayınları, İst.)

& Thomas Macho, Hayat Adaletsiz (2017, Açılım Kitap)

& Elfriede Jelinek, Michael-Çocuksu Topluma Gençlik Kitabı (2017, İletişim Yayınları, İst.)

& Thomas Bernhard, Hakikatin İzinde (2017, YKY, İst.)

& Robert Musil, Niteliksiz Adam (2018, Aylak Adam Yayınları, İst.)

       

AYŞEN IŞIK

(İstanbul - )

       Ege Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Tekstil Mühendisliği Bölümü’nü bitirdi. Bursa’da yaşıyor.

       Öyküleri, Askıda Öykü, Kitap-lık, Notos, Öykü Gazetesi, Öykü Teknesi, Sarnıç, Sözcükler vb. gibi dergilerde yayımlandı.

Yapıtları:

Öykü Kitapları:

& Kör Dövüşü (2018, Sel Yayıncılık, İst., 94 s.) 

DUYGU KANKAYTSIN

       İzmir’de doğdu. Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Sahne Sanatları Bölümü, Dramatik Yazarlık-Dramaturgi Ana Sanat Dalı’ndan mezun olduktan sonra aynı üniversitenin Sahne Sanatları Bölümü’nde “Performans Metni Olarak Sevgi Soysal’ın Tutkulu Perçem Öyküleri” adlı teziyle yüksek lisans derecesi aldı. Aynı bölümde doktora eğitimini sürdürmektedir. Jiyan adlı oyunu ile sahnelenmeye değer Suat Taşer Kısa Oyun Yazma (2014) ödülü sahibi. Cemil Kavukçu’dan uyarladığı Avludaki Tren adlı radyo oyunu TRT Ankara Radyosu’nda yayınlandı. DEKAUM I. Kadın Araştırmaları Sempozyumu’nda Düzenleme Kurulu üyesi olarak görev aldı.

       Kitapları:

       Şiir: Hayatçağıran (Şiirden Yay., 2013), Rağmen (Kırmızı Kedi Yay., 2018)

       Katkıda Bulunduğu Kitaplar:

& Oğuz Atay’la Oyunlarda Buluşma Mahmut Temizyürek ile; Kastamonu, 26 Mayıs 2017)

& Nedim Gürsel’den Hakan Bıçakcı’ya 34 Yazardan Kısa Film Öyküleri (Hazırlayan: Remzi Karabulut, 2017, Seyyah Kitap) 

& Asuman Susam Şiiri - Ruhi Su Şiir Ödülü 2016 Sempozyum Kitabı (Ses ve İz Yayınları, İst.)

& Sanatın Gölgedeki Kadınları (Derleyen: Özlem Belkıs ile birlikte; 2018, Ayrıntı Yayınları, İst.)

Ali Ayçil bütün kitaplarıyla Dergâh Yayınları'nda

Ali Ayçil, Kovulmuşların Evi, Dergâh Yayınları, İst., Dergâh Yayınları’nda 1. Baskı: 2018, 108 s., 17 TL.

Bazen, tam gün ortasında bir şaşkınlık basıyor beni, bunu anlata­mam! Mesela, şehrin ayarını bozuyor cami bahçesinden sokağa sarkan güller; tesadüfen talandan kurtulmuş iki arkadaş gibi, bakışıp duruyoruz birbirimize. Sanki dünyaya gelmeden çok önce, hiç hatırlamadığım bir yerde, hafızamın kuytuluğuna atılmış bir düğüm çözülüyor bakıştıkça. Gök, benim o büyük şemsiyem gök, bakışlarımdaki hayret yüzünden uzayıp genişliyor; kendimi bir yabancı gibi hissediyorum onun altında. “Belki de ben burada,” diye geçiriyorum içimden; “belki de ben burada, ilk insanın yere bırakıldığı an unutulmasın diye, onun hayretini beklemekle görev­lendirilmiş bir nöbetçiyim.” Yeşermiş ekinlerden, yıkılıp kurulan kentlerden ve kopmuş onca takvim yaprağından sonra bile, hâlâ şaşırabilir insan.

Ali Ayçil, Yenilgiden Dönerken, Dergâh Yayınları, İst., Dergâh Yayınları’nda 1. Baskı: 2018, 144 s., 18 TL.

Ben o yenilgiyi sevdiğimde, içimde bir zafer şarkısı vardı. Bir bakış, simitlere, sıcak çaylara, işçi tulumlarına, dilenci ellerine yapışıp kalmış bir bakış, nereye gitsem, uzun kirpikleriyle peşim sıra ge­lirdi. Kimdi o bakışın sahibi? O çavdarları yeşerten ırmak; kırıkları onaran platin; budandıkça irileşen ağaç, bunaldıkça insanlara doğru kaçan haylazlık! İnsan dönüp çözülmüş bir yumruğa bakınca hemen anlardı, parmak uçlarında hâlâ şeritlerin, apoletlerin, kra­vatların, incinmiş bir gururun, terk edilmiş bir bakışın nabzının attığını. Sonra yeni efendilerini gönderdi zaman; bütün eski kra­vatlar, apoletler, şeritler bir bir toplandı, yerlerine yenileri dikildi. İncinmiş gururlar, ıssız bakışlar eşyayla onarıldı. Öyle ustalıkla çözüldü ki yumruk, kimse fark edemedi bu yoksul gövdeye bu pahalı ipeğin nasıl giydirildiğini. Yeni yenilgi çağı böyle başladı...

Ali Ayçil, Sur Kenti Hikâyeleri, Dergâh Yayınları, İst., Dergâh Yayınları’nda 1. Baskı: 2018, 158 s., 18 TL.

Sarraf Nizamattin’in küçük kızı babasının kalbine tutkundu. Onun, her bir mevsimde ayrı çarpan, ama her seferinde aynı kalmayı bilen bir kalbi oldu­ğunu biliyordu. Bu yüzden anlayışlı ve bilgeydi; bu yüzden katının karşısında yumuşak, uzağın yanında yakın, yalnızın arkasında yandaş gibi dururdu. Bir hakikat kendini ona açmadan, o asla önyargının patikalarında yürümeye kalkmazdı. Çift kanatlı kapı kendisi için çalınmaya başladığında, küçük kız, hiçbir beklentisi olmadan oturdu perdenin gerisine. Bu haliyle, Simurg’a varmak için yollara düşen saf kuşlara benziyordu. Neyi aradığını, perdenin öte yüzünde bekleyenler söyleyecekti ona. Bu oturuş öyle uzun sürdü, öyle uzun sürdü ki, bütün kent onu konuşur oldu.

Ali Ayçil, Naz Bitti, Dergâh Yayınları, İst., Dergâh Yayınları’nda 1. Baskı: 2018, 62 s., 13 TL.

“Ne etsem berabere bitmedi o yılgın maç

Herkes bende kalanı küçük bir sıyrık sanır

Sen aklıma düştükçe içim nasıl izdiham

Terkedilmiş bir evin ilk günü kadar ağır”

Ali Ayçil, Bir Japon Nasıl Ölür, Dergâh Yayınları, İst., Dergâh Yayınları’nda 1. Baskı: 2018, 56 s., 9 TL.

Ali Ayçil’in yeni şiir kitabı çıktı:

Bir Japon Nasıl Ölür

“Hem yaralı hem yakını bir yaralının

kırıldı kuş sesinden direkleri dünyanın kaldım eşikte sübyan

kaldım cümle ovayla temmuzun köklerinde, yaşlanmış ağaçlara dert oldum.

Kimi görsem dedim işte buradayım iki ince boynumun arasında

kimi görsem dilim buruk, kelimeler ölümlü, sesim anadan üryan.

Yürüdüm benle birlik ağır bir halk yürüdü

suya baktı ağırdı, güze düştü ağırdı, yola vurdu ağırdı.

Bir sabah dünya boşken kalkıp sordum kendime: neyin var taşınacak?

şu kırık dal sesinden, şu tökezleyen ırmak gürültüsünden başka

neyin var sen gidince aklı sende kalacak!”

Ali Ayçil, Arastanın Son Çırağı, Dergâh Yayınları, İst., Dergâh Yayınları’nda 1. Baskı: 2016, 55 s., 8 TL.

"Göğsümde koca bir gök taşırdım ben

çerçilerin boncuk sattığı çarşılardan

elimde atıp vurmaz bir sapan

avlanırdım hışmımdan nâçar düşmüş dallarda

ustam bazen çok uzak bir yerden gelsin diye

günün dalgın ipini dolardım makaraya

Bir gün devrildi arastaya

kocaman, ağır gölgesi çınarın

benden kaçan onca kuş

meğer dallarına konarmış ustamın."

FATİH BAHA AYDIN

       Medipol Üniversitesi İşletme ve Yönetim Bilimleri Fakültesi Öğretim Görevlisi.

       Şiirleri, öyküleri, yazıları ve söyleşileri vb. gibi dergi, fanzin, gazete ve eklerinde yayımlandı.

      Ödülleri: “Bihaber” ile Kültür ve Turizm Bakanlığı'nın desteğiyle Star Gazetesi tarafından verilen Necip Fazıl İlk Eserler Ödülü’ne layık görüldü.

Yapıtları:

       Romanları: 

& Bihaber (2017, Ötüken Neşriyat, İst., 332 s.)

Yazarla Yapılan Söyleşiler:

J  https://www.dunyabizim.com/soylesi/fatih-baha-aydin-roman-bilgeligi-aktarabilmenin-tek-yolu-h29490.html

HÜSEYİN AHMET ÇELİK

(1990, Adana - )

       Ortaöğrenimini Adana Erkek Lisesi’nde tamamladı. Anadolu Üniversitesi’nde Türkçe Öğretmenliği ve Medya-İletişim okudu. Yazıları lise yıllarında Gerçek Hayat’ın Teneffüs sayfasında yayımlandı. Berhava öykü dergisinin yayın yönetmenliğini yaptı. Ayraç ve Siyah Sanat’ın yayın kurulunda bulundu. 2018 yılında yayınlanmaya başlayan Muhayyel dergisinde editörlük yapıyor. İstanbul’da yaşıyor; evli.

      Öyküleri, yazıları ve söyleşileri Aşkar, Ayasofya, Berhava, Bûtimar, Dil ve Edebiyat, Fayrap, İtibar, Muhayyel, Müdahale, Şehrengiz, Yediiklim vb. gibi dergilerde yayımlandı.

Yapıtları:

Öykü Kitapları:

& Sevinebilirsin Suâda İşte Yalnızız (2018, İz Yayıncılk, Muhayyele Dizisi, İst., 112 s.) 

Yazarla Yapılan Söyleşiler:

J  http://www.izdiham.com/huseyin-ahmet-celikle-roportaj-yaptik/

J  https://www.dunyabizim.com/soylesi/huseyin-ahmet-celik-acisi-gecmis-korkusu-kalmis-bir-yaradir-o-h29803.html

TANER SARITAŞ

(1991, Tokat - )

İlkokul, ortaokul ve lise eğitimini doğduğu şehirde tamamladı. 19 Mayıs Üniversitesi Türkçe Eğitimi Bölümü’nden mezun oldu ve hâlen yaşadığı İstanbul’a Türkçe Öğretmeni olarak atandı.

Şiirleri ve yazıları Bûtimar, Dergâh, Hece, İzdiham,  Mahalle Mektebi, Muhayyel, Tahrir vb. gibi dergilerde yayımlandı. Arkadaşlarıyla birlikte Tahrir Dergisi’ni çıkarmaya devam ediyor.

Şiirlerinden Seçmeler:

BİR KIRGINLIĞIN ŞİİRİ OLSUN İSTERDİM

Nerden bilebilirdik Galileo’nun şiirimize bir yerden dâhil olacağını

Çatık kaşlarıyla bize bir şeyler anlatan bir dostun varlığını nerden

Uzun bir yolu yürüdük onunla ve bunları hiç hesaba katmamıştık

Çünkü kadim bir kavrayışla biliyorduk kalbin hesap kaldırmadığını

Biliyorduk ve bazı şeyleri bilmesek de haberdardık bazı şeylerden

Günler uzundu o zamanlar biz gençtik ve heyecanlıydı yaşamak

Kitapların içinden geçerken hayatın püf noktalarını arardık daima

Bir ırmak akardı sağ yanımızdan sol yanımız gürültülü kalabalıklar

Mahcuptuk nasibimizi beklerken ve umursamaz görünürdük oysa

İşte böylece öğrenmiştik her şeyin göründüğü gibi olmadığını da

Akşamları kaldırım kenarlarındaki bahçe duvarlarına siperlenirdik

Babalar evlerine dönerdi ve çocukların ellerinden tutardı anneler

İstirahata çekilirdi güneş ve gün yüzüne çıkardı direşken karanlık

Yoksulluklara çare olmazdı ama yorgunlukları örterdi bir müddet

Dünya bu marşı tekrarlardı durmadan sonrası yalnızca unutkanlık

Unutkanlık ah sahi bazı şeyleri hiç unutmamıştık unutmayacağız

Bir dostluğu anıları yazları kitapları kırgınlıkları ve bütün bunları

Hiç unutmayacağız ömrümüzün sonuna taşıyacağız heybemizde

Son kibrit çöpüne denk düşecek ölüm ve biz vademiz yettiğince

Sağalmayan yaranın tazeleneceğini her fırsatta haykıracağız

Dergâh, Sayı: 301

DÜŞTÜKTEN SONRASI

Ayağım takılınca düştüğüm yerin bir adı yoktur

düşerken neyi kaybetmiştim kaybolması gereken

sonra kapalı kapılar boş avlular ve bir gök serçesiz

yarasını büyüten iki şehir arasında yollar bitmeyen

ben nice istesem de bir masaldan içeri giremem

hiçbir masal kabul etmez beni nice ısrar etsem de

boşa çıkar dualarım belki bir başka duanın hatrına

sonraya sakladığım ne varsa kalmıyor kimseye

her şey tükeniyor iştahla yutuyor her şeyi zaman

ansızın bakakalıyoruz yaşadıklarımızın arkasından

oysa yine de biri var kirli sularımızı dupduru kılan

alnımızı ak yüzümüzü aydınlık hatta dilimizi şen

içimize bir damla ışık düşse biliriz sahibi bellidir

gününü inatla doğudan batıya çekerek yürüyen

yorgundur insan acıya ve sevince emanetçidir

ÖNCE İYİLİĞİN VARDI SENİN

İlkin senin iyiliğinden başlamak gerek anlatmaya

çünkü her şey senin iyiliğinden sonra oldu

taşra birkaç yıl daha taşraydı o zamanlar

döner kapıların nispeten acemisiydik yürüyen merdivenlerin

büyük kentler birkaç yıl daha az kalabalık ve dar

Bir selam hayatın patikasından geçince anıya dönüşür

yazdır mevsimlerden takvimler atını ayaza koşturur

masanın üstünde kitaplar ve yerde gözlerim

çocukluğumda kaybettiğim bir şeyi aranıp durur

oturulur biraz konuşulur ve söz tükenir

her hareket buyruksuz hazırlığıdır bir sonrakinin

Gün devrilir ve sırrı büyütür gürültüsüz

mesafeler kısaldı ve herkes kendi hayatının bilirkişisi

yürüdüm bir güze vardı sürdüğüm bütün izler

yürüdüm çetin kış yürüdüm neşeli bahar

yürüdüm durgun yaz ve yine güz

sır dediğin kül altında köz

İki noktayız yeryüzünü çaprazlamakla meşgul

can bulur beklemenin yeni biçimleri bizimle

bir güzel son için göğe açık ellerimiz

sen bir göl kenarında susmayı öğretirken çiçeklere kuşlara

ben kentin içinde tövbe saçağının altında

İlkin senin iyiliğinden başladık anlatmaya

çünkü ne olduysa senin iyiliğinden sonra oldu

iyiliğin hiç kaybolmayan bir şey gibi orada duruyordu

Hece, Sayı: 228