(1951, Eskişehir -
)
Şair. Çalışmak zorunda kaldığından düzgün bir okul öğrenimi görmedi.
Aslen Adanalı’dır. Çeşitli kentlerde pek çok işte çalıştı.
Yazın yaşamına 1967 yılında “Güney” dergisinde çıkan ilk şiirleriyle
girdi. Şiirleri daha sonra Milliyet
Sanat, Ortaklaşa, Sanat Olayı, Türk Dili, Varlık, Yaba Öykü, Yarın, Yazko
Somut, Yeditepe vb. gibi dergilerde yayımlandı.
Yapıtları:
Şiir
Kitapları:
& Geçit (1982)
& Alevden Şarkılar (1985)
& Yoldaşlık Şiirleri (1991)
& Derin Acılar (1992, Ekin Yayınları, Ank.)
Kaynaklar:
A Cumhuriyetten
Günümüze Türk Şiiri Antolojisi Cilt 4 / Abdullah Özkan – Refik Durbaş / 1999,
Boyut Dosya Yayınları, İst., s: 997
A Tanzimat’tan Bugüne Edebiyatçılar
Ansiklopedisi Cilt: I / 2001, Yapı Kredi Kültür Sanat Yayıncılık, İst./ s. 190
Şiirlerinden
Seçmeler:
ANSIZIN
Böyle aşkları severim ben
Sevgilin bırakıp gitmeli seni
Ansızın varolmalı her şey
Vurulup birdenbire ve ayrılıklar
Sonra ıslak bir hüzün!
Ve yokluğun olan şarkılarda
Böyle yaşları severim ben
Gözlerin sıcak bir akşam
Unutulup birdenbire
Aradığım sesini söylemeli...
“Alevden
Şarkılar” adlı kitabından
BAHAR
ÇİÇEKLERİ
Sizdiniz, hüznümü dipdiri sevinçlere
dönüştüren.
Sizinle ses bulurdum, sizinle yenilenirdim.
Gözlerimdeki o derin acıyı usulca
silerdiniz.
Işığınızla eriyip tükenirdi, yüreğimdeki o
karanlık mevsim.
Varlığınızla mutlu olurdum, umutlanırdım,
sanki yeniden doğardım.
İçtenliğin o çoşkulu pınarlarından süzülüp
gelen,
en sıcak sevgilerle dolu güzelliklerdiniz.
İçimde durmadan filizlenen ey bahar
çiçekleri,
sizdiniz evet siz; bir küçük
gülümseyişinizle ellerime hayat
veren.
Ve ben; hep yanıbaşımda duydukça
soluğunuzu,
öylesine yaşamak isteğiyle dolardım...
MÜZİĞİN
SUSTUĞU ACIDA!
Onur
Akın’a
Ben ölünce aşk olurum
Ay çıkar / çiçek açarım
Tohum çatlar / renk vururum
Taş çınlar / şafak doğarım
Müziğin sustuğu acıda
Hayat şarkısına başlar
Ben ölünce şiir ağlar
Şarkım dilsiz / konuşamaz
Rüzgâr pusar / durur dansım
Ömrüm susar / aşk doğarım
Müziğin sustuğu acıda
Hayat şarkısına başlar...
Türk
Dili, Sayı: 721, Ocak 2012
VARDİYALAR
Sabahın köründe başlar
Acı dolu her günümüz
Kanal’ın köprüsünde toplanıp
Sonra yine döndüğümüz.
Herkes uyurken geceleri
Fabrikaya ulaşır otobüsümüz
Bükeriz ipliğini sevgilerin
Vardiyalardır ömrümüz...
“Alevden
Şarkılar” adlı kitabından
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder