(1863, Saray kasabası, Bosna - 28 Ekim 1913, İstanbul)
Şair. Tam adı Abdülkerim Sabit. İbnül Emin Mahmud Kemal, Son Asır Türk Şairleri’nde Abdülkerim Sabit’in İstanbul’da doğduğunu kaydeder. Fakat arşiv belgelerinde ve Sicill-i Osmnanî Zeyli’nde bugünkü adıyla Saraybosna’da doğduğu kayıt altındadır. Trabzon naibi Şerif Mahmut Bey’in oğlu. Bir süre özel öğrenim gördükten sonra girdiği Galatasaray Sultanisi’ni bitirmeden ayrıldı. Hariciye Tercüme Odası’na kâtip olarak girdi. Daha sonra çeşitli konsolosluklarda, Batum Başkonsolosluğu’nda bulundu. Hariciye Nezareti İstişare Odası muavinliği görevinden emekli oldu. Edirnekapı Mezarlığı’nda gömülüdür.
Sabit Bey Tanzimat dönemi şair ve yazarlarından Muallim Naci’nin izinde yürüyenler arasında yer aldı. Aralarında Muallim Nâci, Şeyh Vasfi, Ahmed Rasim, Necib Nadir gibi isimlerin yer aldığı ve on beş günde bir yayınlanan İmdadü’l Midâd mecmuasının kurucusu ve aynı zamanda imtiyaz sahibidir. Dergi, 1 Safer 1303 (Kasım 1885) ile 16 Rabiülahir 1303 (Ocak 1886) tarihleri arasında altı sayı yayımlanmıştır. Şiirleri İmdadü’l Midâd ve Tercüman-ı Hakikat'te yayımlandı. Şairin evinde iki kez yangın çıktı, son yangında önemli evrakları da yandı.
Yapıtları: *Sabah-ı İnşirah, Mihran Mtb., İst.: 1302/1885 *İmdadü’l-midad, Şükûfezar, ?, ?.
Kaynaklar: TBEA, c. II, 2001, 706/2010, 877; İbnülemin, Şairler, III, 1543-1544; “Sabit Abdülkerim Bey”, TDEA, VII, 386; Macit Balık-Kürşat Şamil Şahin, "Abdülkerim Sabit ve Sabah-ı İnşirah’ı Üzerine Bir İnceleme", Researcher: Social Science Studies, c. 6, S. 4, 2018, 182-210
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder