Babama Şiirler

BABAMA ŞİİRLER

I.

Babam, ağırbaşlı, vakur,
Daima müşkülpesent
Çocuklarına ayıracak zamanı mı yoktu ki
Başlarını okşayacak, kucağına oturtacak.
(çocuklarına ayıramadığı zamanı torunlarına ayırdı belki de desem haksızlık etmiş sayılmam)

Annem, her zaman telaşlı, sevecen,
Gözü yaşlı ve hiç huzur yüzü gör(e)memiş,
Çocuklarına kol kanat germiş,
Başı ağrıyan hep,
Aradığı huzuru yaşlılığında bulabilmiş
Çocuklarını kendi mi büyütmüş
Yoksa
Çocuklarıyla birlikte mi büyümüş
Yaşlanmış çocuklarının yaramazlılıklarıyla
Yaslanmış çocuklarının omuzuna

II.

Babamla birlikte geçirdiğimiz
Pazarları unutamam.
Siyah – beyaz bir fotoğrafta kardeşim,
Ben ve babam
Sevecen bir baba, bir
O kadar da uzak bizlere
Ve kendinden

Ben ailenin altı çocuğundan ikincisi,
Kardeşimse üç numara ama…
Sanki o iki, ben üç numarayız gibi
Herkes onu benim ağabeyim sanırdı.
Şimdi de öyle sayılır ya.
Benim saçlarımda aklar tek tük
Oysa onun saçları çoktan ağardı.
Dünyayı sanki o sırtlanmış

Siyah – beyaz bir fotoğrafta ben,
Kardeşim ve babam
Babam her pazar olduğu gibi sırtında
Lacivert ya da siyah takım elbiseleriyle
Biz iki kardeş
Mor – beyaz kazak, lacivert
Pantolon ve her zaman olduğu gibi
Üç numaraya traş edilmiş saçlarımızla

Siyah – beyaz bir fotoğrafta babam
Kardeşim ve ben…

3 Haziran 2007 / Antalya
22 Eylül 2007 / Antalya

Şükrü Kırkağaç