Yağmur Yağıyordu…
Bu şehrin, bu sessiz gecelerin, bu yalnız caddelerin unuttuğu / yalnız bıraktığı ben miydim? Sevgiyi, aşkı, mutluluğu, paylaşmayı, şakaları, hüzünleri bana duyumsatan yağan yağmur muydu, yoksa güzün gelmesi miydi?
Yağmur yağıyordu…
Ve ben üşüyordum…
Ağaçlar yapraklarını döküyordu…
Ve ben yalnız yürüyordum Gazi Caddesi’nden yukarıya doğru…
Kederlerim, hüzünlerim ve yalnızlığımla birlikte…
Güz bana yaşamın ne kadar güzel, ne kadar kısa ve yaşanılası olduğunu haykırıyordu.
Ben güze hiçbir şey söyleyemedim…
Ne söyleyebilirdim ki… Terkedilmiş, hırçın bir sürgün gibi yaşadığım bu hayattan utandığımdan başka…
Ne söyleyebilirdim ki!...
……
Yabancısıydım bu şehrin ve yalnızdım…
9 Ekim 2005 / Antalya
Şükrü KIRKAĞAÇ
Bu şehrin, bu sessiz gecelerin, bu yalnız caddelerin unuttuğu / yalnız bıraktığı ben miydim? Sevgiyi, aşkı, mutluluğu, paylaşmayı, şakaları, hüzünleri bana duyumsatan yağan yağmur muydu, yoksa güzün gelmesi miydi?
Yağmur yağıyordu…
Ve ben üşüyordum…
Ağaçlar yapraklarını döküyordu…
Ve ben yalnız yürüyordum Gazi Caddesi’nden yukarıya doğru…
Kederlerim, hüzünlerim ve yalnızlığımla birlikte…
Güz bana yaşamın ne kadar güzel, ne kadar kısa ve yaşanılası olduğunu haykırıyordu.
Ben güze hiçbir şey söyleyemedim…
Ne söyleyebilirdim ki… Terkedilmiş, hırçın bir sürgün gibi yaşadığım bu hayattan utandığımdan başka…
Ne söyleyebilirdim ki!...
……
Yabancısıydım bu şehrin ve yalnızdım…
9 Ekim 2005 / Antalya
Şükrü KIRKAĞAÇ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder