KAAN KOÇ

(27 Haziran 1986, İstanbul - )

Lise eğitimini İstanbul Kadir Has Anadolu Lisesi'nde tamamladı. Kocaeli Üni. Uluslararası İlişkiler Bölümü’nde okudu. Goygoy ve Yokluk fanzinlerini çıkaranlar arasında yer aldı. Karakalem dergisinin yayın kurulunda yer aldı ve derginin şiir editörlüğünü yürüttü. Hürriyet, Vatan ve Karşı gazetelerinde spor yazarlığı yaptı. Bidebu, Cumhuriyet Kitap ve Goygoy için de birçok isimle röportaj yaptı. Çeşitli dizilerde ve programlarda senaristlik ve editörlük yaparak görev aldı. FourFourTwo ve AMK Spor gazetesinde spor yazarlığı yaptı. Ot dergisinde "Maksat Spor Olsun", Fil dergisinde "Yer Altından Notlar" köşelerinde düzenli olarak yazdı. Spor yazılarına Fitbol Dergi'de devam ediyor. İstanbul’da yaşıyor.

2016'da Berlim Akademie der Künste'nin uluslararası onur bursuna Türkiye'den davet edilen ilk sanatçı oldu. 1 yıllık burslu sezonun sonunda, farklı disiplinlerden sanatçılarla akademide düzenlenen sergiye bir performans ve bir enstalasyonla katkı sağladı.

2004'ten bugüne şiirleri ve yazıları Demir Leblebi, Diri Ozanlar Derneği, Esmer, Fil, Göğe Bakma Durağı, Kafa, Kafagöz, Karakalem, Karşı Gazete, Koridor, Marşandiz, Ot Dergi, Şiiri Özlüyorum, Underground Poetix, Varlık, Yalınayak Edebiyat, Yalnızlar Mektebi, Yasakmeyve gibi dergi, gazete ve fanzinlerde yayımlandı. Şiirleri Almanca, Fransızca, Felemenkçe, İngilizce ve İtalyanca olmak üzere birçok dilde yayımlandı. 2019 Çağdaş Avrupa Şiiri'ni inceleyen Grand Tour Antolojisi'ne seçildi. 

Ödülleri: Çok Tanrılı Sular adlı dosyasıyla 2006 Cemal Süreya Şiir Ödülü'nü aldı.

Yapıtları: Şiir: *Çok Tanrılı Sular, Komşu, İst.: 2009 *Biraz Konuşmasak, Altıkırkbeş, İst.: 2014 *Gece Hapları, Altıkırkbeş, İst.: 2015 *Ağız, İthaki, İst.: 2020

Öykü: *Pireler Terk Etmeden, İthaki, İst.: 2017 *Arka Direkte Yalnız, İthaki, İst.: 2019

Biyografi: Kalipso Kralı Metin Ersoy, Ayşe Şenyer ile birlikte, Mona, İst.: 2018.

Kaynaklar: http://kaankoc.tumblr.com/; Ağız, İthaki, İst.: 2020; Enver Topaloğlu, "Kaan Koç’un yeni şiir kitabı: 'Ağız'", Gazete Duvar, 15 Ağustos 2020.

SELAM

romatizmalı bir ihtiyar gibi soyarken dizlerimden

kendimi, gece asası gibi musanın

iniyor mesafelere, kan kuşları gökte uçuk bir zamanı

tik tak, didişiyorlar şu gece.

iyi geceler, dallarını kırdığım incir, sütün yaktı ellerimi

şikayet etmedim, beddua etmedim

iyi geceler, toprağına işediğim park, bankında oturdum

bekledim, kitaplar okudum

iyi geceler sayfalarını kırmadan bitirdiğim kitaplar

ağlama nietzsche, doğmak var olmaya yetmiyor işte

iyi geceler, teklemediğim kediler, ah sevişken kediler

azgın kediler

iyi geceler.

çeyrek yüzyıl sancısı kalbimde hortlayan çocuk

dibinde cinleri besleyen ağaç, salavat getirmeden

küfrederek geçtim yakınından, affet

affet, asitle beslediğim begonya prensesi,

affet, gürgen dalı, üstünde gerindim ve göğü seyrettim

ve serçeleri, ürkek sonra mart ayı da geçti

çıtlatırken boynunu kırdı ay çiçeği.

günaydın, erken ölümlerin ilk satıcısı

burnuma üfle elinde ne kaldıysa

günaydın, kadınlı erkekli balo salonları

viski kadehleri ve uyuşmuş sinema biletleri

ve sinema biletlerinde en muteber karanlık sevişmeler

günaydın, doğmamış sarışın çocuk,

elinden tutup götürdüğüm beyoğluna

içirdiğim çocuk, günaydın,

günaydın ilk ihtiyar görüşmeler.

bir manifesto değil uyandığım, kan tükürdüm

ne çıkar, yüzümden akan yanlış adam

bir ayağı kısa, öteki paslanmış, biraz kızgın

sigarasını tükürüp, bir şöleni en müzikli yerinde

yakmış.

ne haber

kapısında kırılıp kaldığım gençlik aşkı

ışığını yuttum ilk görüşle dünyayı,

ne zaman doğarsa bir daha kumral bir çocuk

kulağına bir ağız dolusu duman gibi

üfleyeceğim adını.

ne haber

dişini elime verip, siyatik tangolarla beni savuran

iki heceler.

iyi geceler,

günaydın,

ve artık geber,

adını öğreneceğim

yeni kederler.

“Çok Tanrılı Sular” adlı kitabından

ÜÇÜNCÜ PERDE

başımda bir boşluk var, gökyüzü diyorlar

şırıltıda gözlerim, tanrı savaşları, perde üç

berekettir diyor, babilli köylü

iyidir toprağa.

dünyaymış göğsümdeki sancı.

sokaklara bakıyorum hepsi içine kapanık

çöpünü başıma döküyor valantin taskin,

yine chopin çalacak, piyanoda nocturne bu gece

birden bütün sesler kesilince

tarlabaşı'nda alırım soluğu.

gökyüzü başımsız

başım bomboş.

kime söylesem,

geçer diyorlar,

dünya hali.

“Çok Tanrılı Sular” adlı kitabından