ALİ ERBİL

(14 Ocak 1983, Niğde - )

       Çukurova Üniversitesi'de okudu. Üniversite öğrenimini yarıda bıraktı. Adana’da bir fabrikada metal işçisi olarak çalışıyor. Adana’da yaşıyor.

   Şiirleri Akköy, Bireylikler, Çün’, Deliler Teknesi, Gard, Hayal, Kaburga, Karayazı, Koridor, Kurşun Kalem, Lacivert, Natama, Şerhh, Şiirden, Varlık, Yasakmeyve  vb. gibi dergilerde yayımlandı.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Bitmesin Kuşlar (2015, Komşu Yayınları, Yasakmeyve Kitapları, İst., 48 s.)

& Uygulama İçindir (2016, Natama Yayınları, İst., 56 s.)

Şiirlerinden Seçmeler:

RE MİNÖR

daha az gitmelisin çocuk;

dünyadan düşeceksin.

hayat fena halde mezarlığa benzer

bunu bir ara öl çocuk

bizi denize götürmedi, kırılıyoruz kardelene

biz hep kırılıyoruz soğuk ülkelerde

ki başımızı çıkarsak devlet ordusu

karda kan sesleri, alyuvar ordusu

stalingrad muntazaman mezarlık kütüphanesi

çiçeklerin adı yoktur cenazelerde

ki ellerin yeterince duygusal değildi ve

bir çiçeğin elinden tutmak yeterince devrimdi.

demem o ki çocuk

nerede bir şehir kadın kokuyorsa

anla ki orada bir çiçeğin boynu vuruldu

hem nerede görülmüş,

bir kadının gülle bestelenirken ayın göğsüne inmişliği;

dudağında gül sesleri.

daha az gitmelisin çocuk;

bir gün öleceksin.

“Bitmesin Kuşlar” adlı kitabından