DURDU GÜNEŞ

(1962, Elbistan / Kahramanmaraş - )

       İlk ve ortaokulu Elbistan'da, liseyi Ankara'da okudu. Ankara Hukuk Fakültesi'nden mezun oldu. Türkiye Yazarlar Birliği üyesi.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Aşk Bir Yalnızlık Şarkısıdır (2014)

       Mizah Kitapları:

& Ben Hâkimim Masum Bey (Can Güneş imzasıyla; 2010)

& Aşk İnsanı Komik Yapar (Can Güneş imzasıyla)

& Hayvanca Şakalar (Can Güneş imzasıyla)

& Aşk Üzerine Çeşitlemeler (Can Güneş imzasıyla)

& Hayvanlığın Âlemi Var (2012)

& Memur Olduğumu Kimseye Söyleme (2013)

& Bitkilerle Sohbet (2013)

& Hayatın İçinden Fıkralar (2014)

& Emekli Mehmet Efendi'den Nükteler (2014)    

       Diğer Kitapları:

& Hangi Başarıdan Alırdınız (Kişisel gelişim, 2013),

Şiirlerinden Seçmeler:

AŞK

Bir yakıcı büyü gözlerinde

Bakışların mızrak mızrak

Dolaşma kalbimin üzerinde

Nolur bırak

Bilmezsin içimde kandil kandil

Duygular yanar, umutlar yanar

Bilmezsin bu gönül cahil

Birden kanar

Sıralar arasında görünüşün

Bir ateş gibi içime dolar

Biçaresi olurum bu kızgın düşün

Rengim solar

Bir duman olurum mısra mısra

Şiirlere sığınırım çaresiz

Sarılıp ölürüm kefen gibi sayfalara

Sessiz sessiz

Sen bundan habersiz eğlencelerini

Sürdürüp zevk almaya bakacaksın

Kim bilir benim gibi nicelerini

Yakacaksın

ÇAĞIRMA BENİ EY SEVGİLİ

Çağırma beni ey sevgili

Özlem ve umutsuzluk arasında kalmaktan bıktım

Uzak düşler gibisin hep uzak,

Söğüt yeşili gözlerin türkü gibi sıcak

Bakıp bakıp hep kendimi yaktım

Çağırma beni ey sevgili

Sen dağ dorukları gibi asi ve yükseksin

Ben dağ yamacında yalnız mezar gibiyim

An olur hırçın rüzgârlar gibi esersin

Bense bir yağmur sonrası gibi dingin

Çağırma beni ey sevgili

Bir gül ömrü kadar bile olmaz düşlerim

Sen yoz kentlerin yaldızısın

Ben saf köylerin sızısıyım

Ellerinde yarım kalır gülüşlerim

Çağırma beni ey sevgili

Senin anlatacak anıların olur

Benimse anlatamadığım yürek sızıları

Uçurum kenarı çiçek, netameli rüyasın sen

Sana neşeli an, bana acı yarın olur

Çağırma beni ey sevgili

Gülüşlerimizi paylaşamadık hiç, bilirsin

Yaşayamadıklarımızı biriktiremem artık

Aşkın yalnızlığımı çoğaltıyor hep

Sen yaşanacak değil söylenecek şiirsin

SÖYLE EY DENİZ!

Söyle ey deniz!

Dalgaların neden böyle hırçın, neden köpürür

Kederden mi, sevinçten mi pek bilinmez

Sana bakan hep kendi kalbiyle görür

Söyle ey deniz!

Neden bazen sessizleşir, durgunlaşırsın?

Bir şey söylemek ister ama söyleyemez gibi

Yoksa sende içinde gizli bir sevda mı taşırsın

Söyle ey deniz!

Bazen suların ne güzel bulut olup yükselir

İmrenirim sana, ağır gelirim kendime bazen

İçimden, benim de hep bulut olasım gelir

Söyle ey deniz!

Senin yüreğin bazen ısınır, bazen soğur mu?

Benim yüreğim hep sıcak, bazen dayanamam

Onu sana, ara sıra emanet versem olur mu?

Söyle ey deniz!

Her vuslatın sonu hasret bileceğiz

Şimdi veda zamanı, bir gün kısmet olursa

Kaldığımız yerden devam edeceğiz