(1973, Kayseri - )
Anadolu Üniversitesi AÖF Halkla İlişkiler Bölümü mezunu. Hâlen İzmir'de
yaşıyor.
Şiirleri, öyküleri, denemeleri, kitap tanıtım yazıları ve edebî
söyleşileri Acemi, Berceste, Berfin
Bahar, Dil ve Edebiyat, Dîvanyolu, Hayal
Bilgisi, Ihlamur, İtibar, Milat, Şehir ve Kültür, Sincan İstasyonu, Temrin,
Yedi İklim vb. gibi dergilerde yayımlandı.
Ödülleri: 2014 yılında Yağmur
Dergisi Ulusal 6. Hikâye Yarışmasında "Kuyudan Kumbara" adlı öyküsü
üçüncülük ödülü aldı.
Yapıtları:
Şiir
Kitapları:
&
Beyaz Ağıt (1995)
&
Çivi (2014, Ferfir
Yayınları, İst., 96 s.; 2017, Profil Yayıncılık, İst.)
Öykü
Kitapları:
& İmgenar Sokağı (2015, Profil Yayıncılık, İst., 102 s.)
& Mistik Fısıltılar (2017, Profil Yayıncılık, İst.)
Deneme Kitapları:
& Def (2016, Profil Yayıncılık, İst., 115 s.)
Anı Kitapları:
& Es - Sakıncası Yoksa Söz Edebiyatın (2017, Az Kitap, İst.,
296 s.)
Yayına Hazırladığı Kitaplar:
& Öykü Tepesi (2017, Az Kitap, İst., 128 s.)
Katkıda Bulunduğu Kitaplar:
& Benim Adım Kadın (Hazırlayan: Salih Nurettin Çevik;
2016, Az Kitap, İst.)
& Diriliş Şiirleri Güldestesi
Yazarla
Yapılan Söyleşiler:
Şiirlerinden Seçmeler:
C ü
c e
/Firavun’un soluğundan firar eden gölgeler
öksürüyor insanlığın gözlerine gözlerine!
Kızıldeniz asâsını arıyor
topal vahşetleri arındırsın diye zaman/
kâinatın bakir düşlerini saklar cüce
kutsal bulutların teninde!
zifiri karanlığın yırtmacına takılır
parmak ucunda büyüyen ikra zikri!
kınında kin büyüten savaşlara tükürür
gönlündeki yitik alfabeyle!
yetmez
yetmez
içindeki kuyudan çıkarmaya
umudun gelin olmuş cümlelerini!
hamak keyfi yapan yaşamın
çehresine dokunur Gazze’den getirdiği
kanamış çocuk yanı!
dokunur
dokunur da bitmez bayram hüznünü giyinen
kelimelerinin evren ağrısı!
kirlenmiş harflere kaç mezar sızar der
avuçlarındaki karıncalara bakan gözleri!
Srebrenitsadaki kimsesizlerin
yüreğinden öper aksanı bozuk şefkatiyle!
nefesi utanç kokan hayata
kirpiğinde uçurtma uçuracak çocuklar
büyütür
ılgıt ılgıt…
ey ölü kırlangıçların kanatlarını öpen
ey yemenisi hüzün yazgılı hikâyeleri içen
ey ateş misketlerine gamzelerini kurban
veren cüce yangın!
genzindeki vefayı yudumluyor sütten
kesilmiş ağıtlar
kus gözlerinden Afrika doyuran sızıyı!
az kaldı
sarmaşıkların ezan duymuş kıvrımları
saracak
işgâl edilmiş insanlığın
ölü kentler yüzdüren cehennemini!
Mehtap Altan
Esna
akıtır salyasını yalnızlık!
kadının güneşe meftun gülüşüne
sahi!
şavkının kevser gölgesinden tutunan kimdi
Esna…
soruların kovuğunda palazlanırken
uzatmalı imgeler
zılgıtın sancısıyla halvet olur
marazlı rüzgârların kıstırılmış ıslıkları
evrenin saçlarındaki nem kadar
sızısın şimdi
hadi Esna!
kendini doğur yandığın yerden…
gönlünün tespihine mıhlanan inleyişler
hüzne redif öykünmeler doğurur
bak!
süngülenmiş düşlerinin saçları dökülüyor
kanadığın yerden kana kana
sus Esna…
ılgıt ılgıt sönen mumlar
kirpiklerinin
yasak suretinde kırbaçlar gönlünü
dur artık d u r!..
kerahet vaktinin perçeminde
gecenin rahmine düşer
ebabillerin attığı taşlar
genzinde göğü millenmiş sayıklamalar
tutar zülfünün epik sahrasından
say ki!
beyhude ahlar süpürüyor kumdan kalelerini
söküldüğün yerden
yana yana ıslat toprağını
ıslat Esna…
sessiz ol y a ş a m !
sessiz ol…
kadın közüne sorgular savuracak
kutsanmış bir öykünün can suyuna
göğsünden vurulmuş ceylan olup
y a ğ a c a k y a ğ a c a k!..
Mehtap Altan
Recm
canevime gölgesini bıraktı Erciyes!
içimdeki ses
ilmeği kaçan umutları makasladı usul usul!
âh babam!..
ağzı süt kokan kelimelerimin üzerini
örtüyor
cüzzamlı cümlelerin
örümcek ağına hapsolmuş feveranı…
vasiyetimdir!
recm edilmiş düşlerimin
kan kaybeden ağzından öpsün
kanatları sapanla vurulan kuşlar…
Mehtap Altan
Yoksa
garip!
kudüs yüzlü karıncalar sancıdı içimde
salâya hazırlanırken gelincikler…
sanki zehirli bastonunu savuracak saçlarıma
şehrin üvey soluğu!
kan kırmızı bir sükûtu tarayacak şimdi
tahta tarağı ıslanan çocuk yanım!
şahadet parmağımın gölgesine sığın ey
ömrüm!
yoksa dökülecek tel tel harflerim
d ö
k ü l e c e k !..
Mehtap Altan
* Şiirler, Mehtap Altan'ın izniyle yayınlanmıştır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder