(1974, Çepni Kasabası,
Gemerek / Sivas - )
Asıl
adı Bülent Ceylan’dır. İlk ve ortaöğrenimini Kayseri’de, yükseköğrenimini Sivas’ta
tamamladı.
Bağlama ve şiire küçük yaşlarda ilgi duymaya başladı. Emlek yöresi
aşıklık geleneğiyle iç içe bir aileden gelmesi bağlama çalmayı öğrenmesini
kolaylaştırdı. Özellikle babasının Veysel, Ali İzzet ve Sefil Selimi gibi
aşıklara ilişkin anlattıkları gelişmesinde önemli katkılar sağladı. Bağlama
çalmayı herhangi bir ders almadan kendi kendine öğrendi. Dinlediği aşıklardan
etkilendi ve zamanla geleneğe ilişkin bilgisini pekiştirdi.
Bülent Ceylani şiir yazmaya lise yıllarında başladı. Önceleri kendi
şiirlerini başkalarının mahlaslarıyla seslendirdi. Zamanla çevrede duyuldukça
Ceylani mahlasını kullanmaya ve kendi şiirlerini bestelemeye yöneldi.
Bülent Ceylani’nin şiirleri birçok araştırma, dergi ve gazetede
yayınlandı.
Kaynaklar:
Şiirlerinden
Seçmeler:
BENİ
BENİ
Yarım sensin güzel, yarı da benim
Firar etti aklım duy beni beni
Beden senin için senindir canım
Aşıktan deliden say beni beni
Türkün türküm olmuş dudakta dilde
Kavuşmaz yaraymış aşk olan kulda
Mızrabım perişan dermansız elde
Aşkın hançeriyle oy beni beni
Bazı tok gezelim bazı bazı aç
Sende bizden doldur sen de bizden iç
Sanma yaralayan okundaki uç
Gözün üstündeki yay beni beni
Senden ayrı durmak zulüm çektirir
Dert bağıma bir bir fidan diktirir
Aklıma geldikçe yaşlar döktürür
Ceylani perişan vay beni beni
OLDU
Yine yol göründü benim serime
Alışmak da yorulmak da şart oldu
Sizler sürün sefasını yerime
Ulaşmak da sorulmak da dert oldu
Doyamadım toprağımda taşımda
Bin bir çile türlü bela başımda
Jandarmalar karakollar peşimde
Gurbet eller garibana yurt oldu
Adalet kantarı sallıyor burda
Teslim mi köşeler canavar kurda
Yoksullar yurdunda çalışanlarda
Çakallar çukallar şimdi mert oldu
Sözümde yalan yok çarkımız bozuk
Türküye dökülür bağrımız ezik
Ceylani’m ağlatma gene de yazık
Feleğin tokadı bize sert oldu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder