(Pınarhisar / Kırklareli - )
İÜEF Felsefe-Mantık Bölümü mezunudur.
Şiirleri ve yazıları; Afrodisyas Sanat, Akatalpa, Ay Vakti, Ayane, Bakış, Berfin Bahar, Bir Nokta, Cönk, Damar, Damla, Deliler Teknesi, Devinim, Dil ve Edebiyat, Dünya Kitap, Düş Çınarı, Edebiyat Nöbeti, Eliz Edebiyat, Evrensel Kültür, Ihlamur, İmece Edebiyat, İnsancıl, Kardelen, Karşı, Kasaba Sanat, Kurgan Edebiyat, Kurşun Kalem, Körfezde Edebiyat, Lacivert, Lamure, Mavi Dergi, Mavi Yeşil, Milliyet Sanat, Mor Taka, Oluşum, Öğretmen Dünyası, Öteki-siz, Palimsest, Papirüs, Sincan İstasyonu, Süveyda, Şehir, Şiirli Çıkın, Temren, Tmolos, Ümran, Üryan, Üvercinka, Varlık, Yarın, Yaşam Sanat, Yedi İklim, Yeni Olgu vb. dergilerde yayımlandı. Ayrıca üniversite öğrenciliği döneminde Devinim, Edebiyat Gençliği, Gözlem dergileriyle; lise felsefe öğretmenliği sırasında, lise öğrencilerinin yayımladığı Silivri Lisesi Edebiyat ve Düşünce Dergisi'nde de ürünleri çıktı. Şiirleri çeşitli antoloji ve seçkilerde yer aldı.
Yapıtları: Şiir: *Eksik Kırlangıç, İst.: İstanbul-BirNokta Kitaplığı, 2014 *Aşk Odur ki, Ank.: İzan, 2021.
Ortak Kitap: Beşpınar, (şiir), Uluğ Turanlıoğlu, Süreyya Eryaşar, Necdet Tezcan ve Alâaddin Soykan ile birlikte, 1989
Kaynaklar: BF, 9 Haziran 2022.
Hazırlayan: Şükrü Kırkağaç
*19 Haziran 2022 tarihinde güncellendi.
Şiirlerinden
Seçmeler:
AŞK-ŞİİR-ÖLÜM
a/
tıpkı lâhananın yapraklarınca
üçü de birbirinin geçmiş içine
aşk, şiirin omzuna atmış elini
şiir, kadim bir gül dikmiş ölümün nefesine
ölüm mü: terden sırılsıklam küheylandır o
b/
birazdan bir öfkeyi ovalara sürecek
şiir, anıtsal suskunluğunun içinde
yaşayamadığı ne kadar hasreti varsa
aşk, onları teker teker ateşten geçirecek
ceylan yavrularını tümden ırmak gözelerini
ölüm bilecek yalnızca beni bildiği gibi
c/
ölüm, esenliğidir tersinden düşünmemin
aşk, duyarlığımın kederölçeri
şiir, neyin turnusolu sahiden?
d/
göçmen kuşlar olmalıyım yıkık köprüler
tanrıdan daha tanrısal cümleler üzre
aşktan şiire geçmeliyim yoluk kanatlarımla
kırık ayaklarımla şiirden ölüme
Akatalpa,
Temmuz 2009, Sayı 115
SEN
NEYMİŞSİN EY ÖMRÜM
1.
duygulansam arbedeler çıkıyor
düşünsem kan sıçrıyor kentlere
şanssızlığım ki bana has düzenlenmişken
neden herkes müdahale ediyor ömrüme
sen neymişsin ey ömrüm, yazıla-çizile!
2.
çocukluğuma saplanmış acılarla biçimlendim
gözleri oyulmuş kedilerdi ilkgençliğimde
dostlarım
gençliğim mi, sormayın: bir tufan ortasıydı
sonrasında azınlık halklar gibi kanadım
sen neymişsin ey ömrüm, yedibelâlım!
3.
herkesin takım elbisesi, kravatı var
ama çoğu kişinin şiirselliği yok
benim sivil itaatsizliğim bu nedenledir
bu nedenle yarılıyor yer, yıkılıyor gök
sen neymişsin ey ömrüm, hadi beni sök!
4.
yaşlandım ya, duygulandıkça ufalıyorum
düşündükçe içimde yılankavi titreşimler
daha daha berkitiyor şanssızlığımı
anlaşıldı: bu ömür burada biter
sen neymişsin ey ömrüm: nelere bedel!
SEVGİLİSİ
DAHİL
sevgilisinden başka her şeyi kırabilir
insan
bir taşı, güz güneşini, bir sözün
uğultusunu, ceylan sekişlerini
uğruna hayat harcadığımız inanışları
kıvrıla kıvrıla gelen o elemcil bakışları
dumana kesmiş dağlardaki sessizliğin gizini
koklamaya doyamadığımız çiçek demetlerini
duyguları: sürüncemede bıraktığımız çoğu
kez
sarsaklığımızın bordasına vuran
darmadağınık utkuları
karalanmış kâğıtları ve çöp bidonlarını
pop şarkılarını, caz müziği’ni, blues’i
taşra kasabalarının durukluğunu
uzatmayayım daha her şeyi kırabilir insan
sevgilisi hariç, ikindi vaktinin
sonsuzluğunu
sevgilisinden başka herkesi kırabilir insan
bulgur tokaçlayan köylü kadınlarını
karayağız delikanlılarını onların
kahvelerde pinekleyen burma bıyıklı
adamları
kültür-sanat insanlarını ve demagogları
uluorta sevişenleri yol ortasında
psikanaliz’i sevenleri ve sevmeyenleri
denetmenleri, danışmanları, kıytırık
romanlar yazanları
keskin kokulu parfüm kullananları
meselâ şairleri: diyeceğinden geri durmayan
kuş sütüyle beslenenleri ve açlıktan
ölenleri
dürüstlükten başka sermayesi olmayanları
tamamlayayım: herkesi kırabilir insan
sevgilisi hariç, canına can katmayanı
sevgilisi dahil: en fazla onu kırar geçirir
insan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder