SENİN KARANLIĞIN
HEP MAVİYDİ BENDE
sen
hep mum ışığı umardın
ben
tenine ay ışığı sunardım
doğrusu
yakışırdı
göz bebeklerinin çıkılmaz sokağına girerdim
izinsiz
bir
alınyazısı resmi çizerdim denize
silerdin
kaybolurdum
gözbebeklerinin ara sokağında
yağmur
bize yağardı
içime
çekerdim ıslanan saçlarının kokusunu
sığınırdık
bir köşeye
yanımdan
sokak köpeği geçerdi ıslak
gözlerimizle
gülümserdik birbirimize
fark
etmezdin
senin
karanlığın
eskiden
de maviydi bende
hep
sen beklerdim
yorulmazdım
üşenmez
bir alınyazısı resmi daha çizerdim yüreğine
tutarsa
belki
derdim
“Üstüme Deniz Ört Üşüyorum”
adlı
kitabından
Mehmet Tektemur
MASUM
önce
kendimden vazgeçtim
hüzün
arkasından sağanak geldi
bir
gece kapına dayanırsam sakın açma
ay
dolunaysa
korku
filmi izleyip uymuşsan
aklının
ucundan bir ara ben geçmişsem sinsice
ısrar
etmişsem
kaçıncı
kez sahi
git
dediğinde gitmemişsem
gel
dediğinde kaçmışsam
sakın
sen
kederliysen yine akşam iş çıkışında
kabarmışsa
yüreğin
önünden
geçtiysen mekânlarımızın
baktıysan
göz ucuyla
ben
yoktuysam
bir
yıldız kaydıysa gökyüzüne baktığında
uzanıp
tutamadıysan
elinden
kaçırdıysan
bensem
kederin hâlâ
tutulmamış
sözlerin sahibinin üstünü çiz yüreğinden
senin
hiç suçun yok
“Üstüme Deniz Ört Üşüyorum”
adlı
kitabından
Mehmet Tektemur
USULCA
hatıra
defterinin arasında kurumuş bir gül buldun
aldın
kokladın usulca
içine
içine çektin
hissettim
çok
yanlış umutları taşımaktan yorgunduk
uzandım
kiraz dalında dudaklarını buldum
uzandım
usulca öptüm
ilmik ilmik sana dokunduydu
el
emeği göz nuru duygularım
ıslaklığı
alın terimdi
sahiydim
usta işiydi sevişim seni
kusursuz
usulca
girmiştim kalbine
usulca
çıktım
dokundun
kuru
gül yaprakları gibi dağıldım yüreğinden
kaç
şiddetinde bir hüzün yok eder ki insanı
bu
kadar kolayca senden koptum
“Aşk Gibi Bakmasın
Gözlerin” adlı kitabından
Mehmet Tektemur
SON
ilkbahardı
bir
gece kimseyi beklemezken kapın çalındı
yeniden
sondan başa dönmeye yeminliydin
bu
son demiştin üstüne basa basa
bu
son
hatırlayacaksın
kapında duran bendim
açılmış
kapanmıştı
yüzüme kapın
sendin
gördüm
ben
de
bu
son dedim
gerçekten
bu
son
oysa
kapını çaldığımda umut beyazı bir akşamüstüydü
sokak
ılık bir ilkbahar gibi nefes alıyordu
kötü bitmiş bir filmden buruk çıkılmıştı sanki
böyle
bir geceye bu son hiç yakışmamıştı
“Aşk Gibi Bakmasın
Gözlerin” adlı kitabından
Mehmet Tektemur
SUSTUM
bakışların
yüreğime dokununca sevmeye başladım seni
her
şey kendi gizeminde saklıydı
sus
dedim
yüreğimde
gün
ışığına çıkacak duygular kıpırdıyor
sus
dinle
liseli
bir çocuk yüreğim hala
gözlerin
yüzüme kapanınca sevmeye başladım seni
aç
dedim gözlerini
aç
yüzleş
kendinle
sen
hala eski bir aşkı taşıyorsun ya yüreğinde
söylemediğin
ne varsa söyle
giderken
yüreğime dokundu bakışların
ben
seni o zaman daha çok sevdim
sustum
kaldım
öylece
sev
dedim
başarabilirsin
sev
yeniden
yüreğime
dokundu nasılsa bir kez bakışların
“Kalbimde Bu Kadar
Çok Sen Varken” adlı
kitabından
Mehmet Tektemur
BENDE ÖZSEVGİ ÇOK
ÖZGÜVEN YOK
ne
kadar çok kendimden emin değilim
cümlelerinin
her kelimesini didikliyorum
cümlelerinin
ruhuna bakıyorum en ücra odalarına giriyorum
kokusuna,
tadına, rengine bakıyorum
Türkçe
bu yerinde durmuyor
gözlerde,
dudaklarda, yüreklerde hep başka sevişiyor
hiç
olmadık bir çıkmazda bırakabilir
acabası
çok
gün
ışığından korkan bir yarasa kıskançlık
dudaklarının
her kıpırtısından işkilleniyorum
sanki
gözlerin Türkçe konuşmuyor
ben
başka dil bilmem ki
korkuyorum
hayat
akıyor, duygularda öyle. kasıt yok. bu rutin
cümlelerinin
içinden dışına taşıyorum
bende
özsevgi çok, özgüven yok
inanmazsın
şimdi
neden
hiçbir yere sığmıyorum
ya
aşkın ya benim gözüm kör bilmiyorum
“Aşk Çok Delidir Üstad,
Öper “ adlı
yayına hazırlanan kitabından
Mehmet Tektemur
HERŞEYİ BİR KENARA
KOY
aşkın
ve emeğin üzerine yemin ederim ki
seni
sevmiştim
“Aşk Çok Delidir Üstad,
Öper “ adlı
yayına hazırlanan kitabından
Mehmet Tektemur
*Şiirler Mehmet Tektemur’un
izniyle yayınlanmıştır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder