ÖZKAN SATILMIŞ

(28 Ekim 1986, Ankara - )

       Sevilay Hanım ile Hayati Satılmış’ın oğlu. Dokuz Eylül Üniversitesi Sahne Sanatları Bölümü, Dramatik Yazarlık Ana Sanat Dalı Bölümü’nü bitirdi.

       Şiirleri ve söyleşileri Ada(Samsun), Akatalpa, BH Sanat, Denizsuyukasesi, Dize, Eliz Edebiyat, Eski, Ihlamur, İle, İmgelem, Kitap-lık, Mavi Liman Mor Taka, Mühür, Patika, Ünlem, Varlık, Yazılıkaya vb. gibi dergi, fanzin, gazete ve eklerinde yayımlandı/yayımlanıyor.

Ödülleri: Adnan Yücel Şiir Ödülü (ikincilik), Ali Rıza Ertan Şiir Yarışması (Başarı),  Attila İlhan Şiir Ödülü (üçüncülük), Bodrum 5. Gençler Arası Şiir Yarışması (birincilik),   Dize Şiir Ödülü (birincilik), Doğan Şadıllıoğlu Şiir Yarışması (birincilik), Salah Birsel Şiir Ödülü (ikincilik), II. Yunus Emre Şiir Yarışması (üçüncülük), “21.yy. Hayyamları Aranıyor” şiir yarışması (birincilik) “Şiir Koy Alnıma” adlı dosyasıyla 2008 Memet Fuat Genç Şiir Ödülü’nü aldı.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Şiir Koy Alnıma (2009, Komşu Yayınları: 41, Şiir: 37, İst., 56 s.)

Şiirlerinden Seçmeler:

BAKAÇ

Vapur size binmişti, martılar size

Bir parlak dili konuşuyordunuz

 

Saatiniz gece yarısını ısırmıştı kıyıda

Tuzlu bir adam dövüyordu taşları

Oysa sizin kulağınıza çiçekler doluyordu

 

İçeri taşıdım gözlerinizi

Karanlığın göbek deliğine

 

Damarlarınızı sıvadı bir kaplan dişleriyle

Kanınızı kovaladı

 

Körlüğü hızla yoldunuz lambadaki

 

Mor Taka, Sayı 8, 2007

ÖCÜ RENGİ

annem nisanın biriydi hep

babam her ayın otuz ikisi

saksılar sahiplendi beni

saksılar: dünyanın en aydınlık yeri

büyümek gelişen bir omurga yangını

yağmalanmak iyidir

her vuruluşumda şiir kaldırır alnımı

cevizden bir kadını bekliyorum

gelse, şehrin yapışkan metalini yarsak

o zaman masal takardım öcülerin rengine

ışıkla yontmama gerek kalmazdı ödümdeki volkanı

hep terlerdi bayram sabahları

soğuk güller yıkardı derimin içini

hiç susmazdı ömür kağıdım.

Dize, Aralık 2004

SEVDA MERMERİ

Sana açılıyor çiçeklerim

Kasığındaki süsenin gölgesinde duruyorum

Sesin zeytin topluyor, sesin ilk anahtar tanrımı kilitlemeye

Göğsüm, süt yanığı.

kaşısam, bir ırmak ters dönüyor

kaşısam, küsüyor kurt elmasına

Bir sandalyedeyim, her ayağı sevda mermerinde

 

Dil uzatsan, dağılıyor damak.

sözcükler; güneşsiz, kadınsız, dalsız,

narçiçeksiz ...

sanki yüreğin başka bir evrenden,

avuç içleriyle gül yaratanlardan

yüreğim senin, ilk insandan bu yana.

Dize, Ekim 2005

ÜZÜME BOYANIRKEN YERYÜZÜ

Salkım saçını topladı bağ

Eylül'ün aynasında

Suyunu soyundu

Tanrı'nın damak atları kadar sabırsızdım

Şişelere örüldü sıcaklık

Karıştık mahzen çiçeklerine

Yoldum aklındaki mantarı

Bir şelale kendini şaşırdı dökülüşünle

Çalkaladım harflerimi

Çemberimi genişletip hızlandıran kokun

Küstürdü çam ağaçlarını, nergisleri...

Bir kadının metal çizgilerinden

Dilimde kalan yuvarlak notalarla

Yoğun bir şarkıya başladı rüzgâr

Dik açılarla geldin iliklerime

Kızarıp içine çekildi gölgemin boyu

Ardışık ormanlar kurdun evin bağrına

Buzulunu öptün damarların

Çağ atlattın yüreğimdeki bahçeye

Gökyüzü boyunca serpilmenin ipiyle

Çekildim bir tenin asma yaprağına

Dize, Sayı: 144, 2007

YAĞMURDAN KAÇIP

Gece oldu mu

Kalbimi önüne katar bin boğa

Belki yüz bin

Dökülen ter demirden ağırken

Saymak kolay değil

Kılıçtan hırçın kaç boynuz peşimde diye

Ve gündüzler,

Belki herkesin gündüzleri gibi

Geçim telaşı kokan.

Arabalar, buzdan apartmanlar,

Reklam panoları ve namussuzlar arasında

Sıkışmış gündüzler

İşte gecem ve gündüzüm

İşte çift başlı akrep

Ve boş verme giysimle çıktığımda dünyaya

Uykum ve uçurtmam dişlenmeden soluduğumda evreni

Yani insanın neşterlenmiş göğü yoksa üstümde

Beş dakikalığına

Beş saatliğine

Beş günlüğüne…

Benim çift başlı güzel akrebimden kaçıp

Sırtlanların çarkında yenilmişim

Akatalpa, Sayı: 181, Ocak 2015

*12 Haziran 2016 tarihinde güncellendi.