GÜLTEKİN TEZCAN

(22 Ocak 1986, Silifke / İçel - )

       Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Sınıf Öğretmenliği Bölümü mezunu. 2008-2013 yılları arasında Şanlıurfa’nın Suruç ilçesinde öğretmenlik yaptı. 2013 yılından bu yana ise Mersin’in Erdemli ilçesinde öğretmenliğe devam ediyor. Mersin’in Silifke ilçesinde yaşıyor; evli ve iki çocuk babası.

       Yasakmeyve dergisinde (Sayı: 82, Eylül-Ekim 2016) Nilay Özer tarafından hazırlanan “Vaat Edilmiş Sayfalar” adlı köşede “Tozlaşma”  ve “ Düşlem” adlı  şiirleri yayımlandı. Şiirleri, Akatalpa, Eliz Edebiyat, Koza Düşünce, Lacivert, Şehir, Şiiri Özlüyorum, Uçarı, Yasakmeyve vb. gibi dergilerde yayımlandı. Uçarı Dergisi'nde yayın kurulu üyesi. Edebiyat ve sinema ilgi alanları.

Yapıtları:

Şiir Kitapları:

& Darağacı Yeşili (2018, Şiiri Özlüyorum Kitaplığı, 56 s.)

Şiirlerinden Seçmeler:

KÜF

Kimselerin varışına değmedim

yaz yok; kış ve güz bitti

ömür artık: yıkık bir

taşra tesellisi

yine bu akşam

sesimde o soğuk

uçurum endişesi

gün ezikliği

duraksızca

avucuma üflenip,

yüzüme yamanan

harflerin intiharı

tanrının da inandığı

o şey ve ben, toprak

ve her mezar aslında

kendi imanının çürüğü

duyabilecek misin beni?

uzak ülkelere selam duran

rütbesiz bir boşluğum artık

kopuş, kırık bir omzun döktüğü

yağmur apoletleri

“Darağacı Yeşili” adlı kitabından

TOZLAŞMA

Yaradılışın tepsisinde sunulan ziftti

Yaşam dediğin,

Gövde maratonunda neftileşen ter

Nefessiz ağaçlara kabuk

Issızlığı kavuran zaman çeşmelerinde

Ömrümün kasnağını döndüren uykuları boğdunuz

Yaşadım demek içindi halbuki

Güneşin havladığı her gün

Korku kitaplarına figüran zerresi

Kadranımı akrebin kiniyle boyadım

Oyuğundan yalan akıtan tılsım

Eteklerime döküldü

Taştan kelimelerin magmasıydı

Dilimde tüten ejder

Unut tacirliğinde, geçmişini satan acılarla büyüdüm

Saçlarıma düşün şimdi sırayla

Topal patikalarda renkleri sürün

Ne tarafıma dönersem siyah bulacak beni

Öncesine dönmeli, anamın karnındaki tohum

Yasakmeyve, Sayı: 82, Eylül-Ekim 2016

“Darağacı Yeşili” adlı kitabından

UZAKLAR VE ÇÖL

gözlerimi kesen bir acı bu

avurdunda biriken kan

ölümün ıslak lekesi

söz, yağan kurşunlara

kınama şemsiyesi

zamandan yel kovan

akrebin ıssızlığı

kökü ısırılmış korkular

bul karanlığıma düşeni!

sis ve barut!

tenimi gölgeleyen dipsiz koku

çağın tanrısal şizofreni

saçlarımda katılaşan ölüm:

gözlerime inen yaşama kisvesi

sabır, mumdan duvar

ağrıyan yerlerime gömün beni

“Darağacı Yeşili” adlı kitabından

YANITSIZ

I.

bir enkazı güzelleyen

karnı deşilmiş söz yumaklarıyla

örüldü memleket gömleği

giyindim:

yağmur kıymığı bu gülüşler

anlamı kayarken evvelimde göklerin

rüzgarı keselemem midir şiir?

–ey yalan! topla saçlarını

dağıldıkça isimsiz yanlarıma bulaşıyorsun

II.

Ölümü peydahlayan diller

kanlı avlulara tükürdü

yarının ekmeğini

aç kaldım:

bardağımda şeytan tırnağı çizikler

sırça günahlardan kesilip döküldüğüm

kan denizlerim midir şiir?

III.

gecenin rahmini dölleyen

puslu ağızlardan sağıldı

göğün bu karanlığı

yok oldum:

yollarımda kurşun yanığı bitişler

–sen yalan! topla günahlarını

dağıldıkça kimsesiz ağıtlarıma bulaşıyorsun

dün artığı sonralarda asılmış

erken ölmelerim midir şiir?

yokla mezarlarını!

“Darağacı Yeşili” adlı kitabından