(6 Ocak 1885,
İstanbul - 30 Mart 1956, İstanbul)
Hukuk Mektebi’ni bitirdi. Adalet Bakanlığında çeşitli görevlerde
çalıştı. İstanbul Beyoğlu 4. Noteriydi.
Vatan, millet, tarih temalarını işleyen aruzla yazdığı şiirlerle tanındı.
Son şiirleri Çınaraltı dergisinde çıktı. Monografileri yanı sıra yurt sevgisini
işleyen oyunları da vardır. Tek romanı “Üç İstanbul”la ünlendi. 1938'de
yayımlanan II.Abdülhamit döneminden Mütareke dönemine kadar İstanbul yaşamını
yansıtan bu romanı 1983 yılında TV dizisi yapıldı ve büyük ilgi gördü.
Yapıtları:
Şiir
Kitapları:
& Türk’ün Şehnamesinden (Bütün şiirleri, 1945)
Kaynaklar:
A Abdullah Özkan – Refik Durbaş, Cumhuriyetten Günümüze
Türk Şiiri Antolojisi, Cilt 1, 1999, Boyut Dosya Yayınları, İst., s. 37
Şiirlerinden
Seçmeler:
ÖLÜM
KARNAVALI
Ne tuhaftır yerin altında ölüm karnavalı!
Eriyen çehre çemendir, çürüyen çehre
çalı...
Bıyığın kürkünü sarmış sakalın postekisi,
Bir ufak baykuşa dönmüş karışıp her ikisi,
Çürüyen burnun asılmış uzanan çengeline...
Kimi gözsüz...kiminin gözleri akmış eline.
Kimi hâlâ yaşıyormuş gibi müthiş asabi...
Kiminin baldırı şişmiş kabarıp gayda gibi.
Kiminin etleri toprakta birer pembe leke...
Kimi eşya; kafa bir tahta, kulak bir
teneke.
Kiminin ağzı dudaksız, yine lakin kapalı...
Ne tuhaftır yerin altında ölüm karnavalı!
“Türk'ün
Şehnamesinden”
