YAŞAR KARA'DAN ŞİİRLER

KUYUNUN KADERİ SUYU

kıtmir iminden geldim

mağara iminde kapalı kaldıydım

bakarsan yedi uyurdum

bakmazsan gebeydim kendi sürgünlerimde

bir cümleyi doğuracaktım

kader kuyusunda şahmarandım

kafkadağımda tünemiş simurg

küllerimden bastıydım bir martının kanadına

tutup  albasmasını aldıydım alnından

ah yemliya

balçıktan bal çıkaralım

uyuduğun kader kuyusunda

hem uzak hem de yakın bir bulutun içinde

ah yemliya

kuyunun kaderi suyu

kal dediydim orda…

Sincan İstasyonu / Eylül-Ekim 2015

Yaşar Kara

YAŞAMAK TAN AĞRINIZ

dönüşüme uğradım dönüşte

şu sokağın köşe başında

dikili taşın kilit taşında durdum

kaç şehir geçirdim içimden

kaç hınç kaçırdım gözlerimin irisine

hergele hegel hele gel bakalım

şu mimetik zaman kaçhıncı

olmayan padişahlar zamanından

şu eşyanın tedirginliği ne kadar da akış kan

kan güçleriniz beynime hücum ediyor durmadan

gidip bir intihara gönüllü yazılıyorum

yazılı yorumları almıyorlar intiharlara

kişi kişine şeyleşiyorum şairliğinizden

durup şafağı bekliyorum kalp odacıklarımda

tan ağarıklarında tırnaklarımı kemiriyorum

nabzıma vurduğunuz neyse belkisiz buluyorum

sayısız sayılar saydırıyorum sanrılarınızdan

gecenin bir yarısı şehrin yaralarını dolaşıyorum

ses ruhları götürüyor ses kesiklerinden

kimse yok sokaklarda köpek düşlerinizden

var olunca mıydı aşktan yok olunca mı ölümden

her seferinde ateşi bulan ilk insan atlıyordu ateşinin ortasına

yara bere içinde yara izlerini bezleyen şiirler yarım kalıyordu

yaşamak kim yaşamak tan ağrınız

hadi düşün ölünüze…   

 Yaşam sanat dergisi/nisan 2015-09-04

Yaşar Kara

*Şiirler Yaşar Kara'nın izniyle yayınlanmıştır.