17 Nisan 2016 Pazar

ALİ ERDOĞDU




(30 Nisan 1943, Konya - )


       İlkokul, ortaokul ve liseyi Konya’da okudu, 1968 yılında işçi olarak Almanya’ya gitti. Iserlohn’da Goethe Enstitüsü’nde, Dortmund’da Sosyal Akademi’de okudu. Sosyal danışman olarak çalıştı, sendika çalışmalarına katıldı. Dortmund'da yaşıyor.
       1976 yılından beri çevirmen olarak çalışıyor. Şiirlerini 1960’lı yıllarda yerel gazetelerde yayımladı. Nietzsche, Georg Trakl, Gottfried Benn, Ingeborg Bachmann, Georg Heym, Mascha Kaleko gibi çağdaş Alman şairlerinden yayımlanmamış çevrileri, bir roman çalışması var.
Ödülleri: 1967’de Kastamonu Doğrusöz gazetesi şiir yarışmasını kazandı.
Yapıtları:
Şiir Kitapları:
& Sahibini Terk Eden Gülüşler (2015, Komşu Yayınları, Yasakmeyve Şiir Dizisi: 144, İst., 56 s.)
       Çevirileri:
& Gottfried Benn, Seçme Şiirler (2016, Komşu Yayınları, Yasakmeyve Şiir Dizisi: 145 , İst., 72 s.)
     
Şiirlerinden Seçmeler:

CAM KIRIĞI

Boğuk bir ses gibi yayılıyor içimde kırgınlığın
camkırığı bir duygu damarlarımda
yaşamak ne sevmek ne çoğalmak ne
her gelen günü kabullenmek ne
bir bayram armağanıymışçasına çocukluğun

“Sahibini Terk Eden Gülüşler” adlı kitabından

GENİŞ ZAMANLAR

gençtik geniş zamanları sevdik
güzeldi kozları elinde tutmak
oynamak ya da oynamamak

geniş zamanlara sığındık
say ki geleceklerine inanmadan bekledik
sanki onlar başkaları için
başkalarına verilmiş sözlerdiler

geniş zamanlar bir türlü gelmediler

“Sahibini Terk Eden Gülüşler” adlı kitabından

"SAHİBİNİ TERK EDEN GÜLÜŞLER

nereye gider gülüşleri ölülerin
bana sormayın bilemem
kapannca gözleri dudakları sevgililerin

çıkarılır yüzükleri bilezikleri
paylaşılır kitapları
giyecekleri dağıtılır yoksullara
kırkları tutulur
ve Kur’an okutulur

nereye gider ama ölülerin
korkuları kaygıları merhametleri
bir tarihte bir yerde söyledikleri

nereye gider yangınları aşkların
bir bakışla adanan dünyalar
ilk gözyaşları ergen çağların
verilen ilk sözler fısıltıyla nazla

nereye gider
gürül gürül akan çeşmeler hep dolan taslar
kanayan yaralar kanmayan umutlar

bana sormayın bilemem nereye gider ölülerin
sevinçleri sırları yenilgileri
kullanılmış bakışları unutulmuş sözleri

ve kim toplar sahibini terk eden gülüşleri

“Sahibini Terk Eden Gülüşler” adlı kitabından

SELÂM

çakmağın bekler çekmecemde
gelecekmişsin vehminde
bir köşede gözlüğün tabakan çantan
sana doğru bir yol arar yaşamaktan

sırası değişse de kitaplarının raflarda
kelimelerin hâlâ dolaşıp duruyor odalarda
duruşun bakışın sinmiş
kederin soluğun gibi eşyaya

hani bengi tanığı bunların
bir gün şurada durduğunun
bir sözü söylediğinin güldüğünün

bunlar gerçek ve yaşanmış değiller mi
akar da kanın ve terin gibi toprağa
bir daha geri gelmezler mi

“Sahibini Terk Eden Gülüşler” adlı kitabından

YOLLAR

Necatigil’den esinle

tozlu muydu geçtiğim yollar
çimenli mi
o yollardan ben
sahiden geçtim mi

gittim mi bırakıp da yaşadıklarımı
ve bildiklerimi
bildim mi yaşadıklarımı
bildiklerimi sahiden bildim mi

arayıp mı buldum seni
bekledim mi
tanıdım mı seni sahiden
sevgi nedir bildim mi


“Sahibini Terk Eden Gülüşler” adlı kitabından

Hiç yorum yok: