(1945, Sazcılar Köyü, Fatsa / Ordu - )
Şair, yazar ve bestekar. İlkokulu
köyünde okudu. Geçmişi Gürcistan’dan gelen bir aileye dayanmaktadır.11
yaşındayken babasını kaybeden Akınet, bu dönemden sonra çobanlık, odunculuk
gibi değişik işler yaparak ailesine katkı sağlamaya çalıştı. Özellikle bu
yıllarda şiire ilgi duymaya başladı.
Askerlik sonrası mobilyacı ve şoför
olarak yaşamını sürdürdü. Bu dönemlerde Türkiye’nin birçok yerini dolaştı ve
değişik şairlerle tanışarak kendini geliştirdi ve bilgisini pekiştirdi.
1960’lı yılların ikinci yarısından
itibaren bazı yöresel gazetelerde köşe yazarlığı yaptı, birçok şiiri bestelendi
ve çeşitli sanatçılar tarafından yorumlandı.
Şiirleri değişik gazete, dergi ve
araştırmada yayınlandı, Türkiye’nin birçok yerinde çeşitli söyleşi, konferans
ve toplantılara katıldı.
Yapıtları:
Şiir
Kitapları:
&
Halil İbrahim / Yolun Sonu Görünüyor
(1999, Belge
Yayınları, 152 s.)
&
Suyun Gözü (2003, Kora Yayın, 190 s.)
&
Şimal Esintileri (2011, Belge Yayınları, 239 s.)
Kaynaklar:
Şiirlerinden
Seçmeler:
GÖRÜNÜYOR
Bana ne yazdan bahardan
Bana ne borandan kardan
Aşağıdan yukarıdan
Yolun sonu görünüyor
Geçtim dünya üzerinden
Ömür bir nefes derinden
Bak feleğin çemberinden
Yolun sonu görünüyor
Azrailin gelir kendi
Ne ağa der ne efendi
Sayılı günler tükendi
Yolun sonu görünüyor
Bu dünyanın direği yok
Merhameti yüreği yok
Kılavuzun gereği yok
Yolun sonu görünüyor
VURDU
BENİ
Gönül vurgun yedi perişan halim
Dost yolumu kesti el vurdu beni
Saz vefasız oldu perdeler zalim
Mızrap tetik çekti tel vurdu beni
Muhabbetin meyli bana değil ki
Yarenlerim benden yana değil ki
Şikayetim yaradana değil ki
Ümmete sığındım kul vurdu beni
Ben beni kefeye koydum yokladım
Aşikar etmedim keza sakladım
Ne elimi sürdüm ne de kokladım
Dikenler içinde gül vurdu beni
Kamil olup ben bu sırlara ersem
Haz duyarım yarin bağına girsem
Kapanmaz yaralar merhem de sürsem
Göz hapsinde iken dil vurdu beni
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder